donderdag 26 januari 2012

Letters of my imaginary friends -2- (this is what she wrote)


lieve vriendin, daar in het Oosten,

terwijl de storm hier om het huis giert,
moet ik ineens aan je denken,
en hoe we vroeger tegen de wind in ploeterden,
op weg naar de duinen,
waar we de hele dag doorheen ploegden,
hutten bouwden, van duintoppen afsprongen,
en schelpen zochten op het strand..
we hadden het dan vaak over:
Als We Groot Zijn,
groot zijn was een bijna magische gedachte..
weet je nog dat we geen man wilde, het idee alleen al,
nee, wij zouden altijd samen blijven
en dat we Dan mode ontwerpster wilde worden...


samen zouden we dan in Parijs gaan wonen,
we zagen ooit een plaatje van de Eiffeltoren,
en dat leek werkelijk het Middelpunt van de wereld,
daar wilde we naar toe,
of misschien wel Waar dan Ook,
als het maar weg was van het dorp..
we oefenden vast met oude sokken,
die we verknipten tot Barbiekleertjes..
weet je nog..
de wereld lag aan onze voeten
terwijl we zittend boven op de duinen,
over de zee tuurden,
onze lange haren wapperend in de wind
(en dat we altijd vergeleken,
wiens haar het langste was?)


we zijn nooit in Parijs gaan wonen,
ik ben zelfs nooit het dorp uitgegaan,
( ik zit hier in een oude, grijze, warme trui)
en jij, jij uiteindelijk wel,
maar ik weet dat je heimwee hebt,
 misschien heb je zin
om snel eens deze kant op te komen,
dan gaan we op een duintop zitten,
in onze Allermooiste jurk,
 praten we een beetje over vroeger,
en dan fantaseren we over
wat we gaan doen Als we Groot zijn..

tot gauw xxx Elsa

5 opmerkingen:

  1. Heerlijk he?! Ik kan soms ook zo naar die tijd verlangen....
    Ik ben nu groot, maar de dromen blijven komen! Als die zouden stoppen is het niet best denk ik!
    Fijne dag!
    Helene

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk geschreven en ik zou zeggen gelijk een afspraak maken om in het voorjaar op die duintop te gaan zitten. Doen, hoor........
    Grtjs Addy

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat is dat alweer een mooie brief. Ik ben direct terug in mijn jeugd...toen ik besloot(alleen overigens zonder vriendin) nooit een man te willen trouwen, bom-moeder te willen worden en in het buitenland te willen wonen...en het is allemaal gelukt; ik ben naar Luzern (het is geen parijs) verhuisd, ben bom-moeder geworden, en ben nooit een man getrouwd...maar ben uiteindelijk wel weer naar mijn oude dorpje teruggekeerd omdat ik besefte dat als ik daar kon zijn met mezelf ik overal ter wereld kon zijn!!! groetjes

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)