dinsdag 26 januari 2016

Missed the boat..


Nu heb ik in mijn leven zo vaak de boot gemist,
dat ik al niet eens meer op de kade ga staan..
Ik miste boten naar wereldreizen, goede banen
met bijbehorende pensioenregelingen, koophuizen,
vriendschappen, relaties, een design interieur,
interessante uitstapjes en een hippe garderobe..
Oh, ik heb zoveel aan me voorbij laten gaan,
soms omdat het gewoon buiten mijn bereik lag.


Maar evenzo vaak heb ik de dienstregeling 
gewoon niet goed gelezen en was ik te laat,
of ik durfde gewoon niet omdat ik bang was
voor de hoge zee of wat er allemaal wel niet
zou Kunnen gebeuren tijdens de oversteek..
Ik heb lange tijd de neiging gehad om daar
heel erg mee bezig te zijn, met wat ik allemaal 
wel niet had kunnen doen en hoe Anders 
de dingen nu dan zouden zijn, ik had het idee
dat het aan de "overkant" toch echt wel beter
was geweest, een soort variant van het 
gras van de buren wat altijd groener is..


Je schiet er natuurlijk helemaal niets mee op,
met dat stapelen van al die boten die voorbij gevaren zijn,
het enige wat er gebeurt dat je er jammerend en 
ontevreden naar staat te kijken..
De laatste tijd, stel ik mijzelf een vraag als ik 
weer ga piekeren over gemiste kansen, 
namelijk de volgende: zou je het anders
hebben gedaan als je er nu weer voor stond?
Het antwoord is natuurlijk altijd: Nee, zeker niet..
De keuzes die gemaakt zijn, zijn gemaakt met 
het beste inzicht en overwegingen van dat Moment..
En alles welbeschouwd is het prima zo,
op mijn eigen postzegel in de wereld,
en ik probeer (soms kost het moeite) te zwaaien
naar alle boten die voorbij gevaren zijn..
en soms op hele moedige dagen
roep ik zelfs; Goede Reis!

Ik wens je een fijne dag,
-X-

19 opmerkingen:

  1. Mooi Jouw blogjes zijn altijd zo mooi melanchonisch... Daar geniet ik van!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wees trots hoor Ingrid!mooi beschreven. .

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heb je dit mooi beschreven, Ingrid. Dank voor je wijze woorden. Ik geniet nog steeds (met onregelmatige dienstregeling en op afstand) mee met jouw 'creatieve' reis :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Doet me denken aan een mop die in dit verband ineens iets filosofisch krijgt:
    Aan iedere kant van het kanaal loopt een blondje. Roept de ene naar de andere: "hoe kom je aan de overkant?"
    Roept de ander terug: "Daar ben je toch al!?"

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je hebt anders wel veel lef gehad om andere boten wel te nemen. Zoals je zelf zegt: feel the fear and do it anyway.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Misschien is het meer dat sommige boten ons missen in plaats van andersom. Soms lijken boten zo snel te varen dat ze ons gewoon niet zien staan. En op de kade lijken steeds meer mensen moeite te hebben om de boot te halen en om een plekje op de boot te bemachtigen.
    Gelukkig is er dan ons eigen plekje op deze wereld met onze eigen kleine dingen van geluk.

    Knuffel voor jouw en groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wauw!!
    Goede insteek......èn lef!!.....dat zwaaien- en 'Goede reis' roepen naar voorbij varende boten.

    Kan je maar 1 tip geven:
    *Het gras bij de buren is NIET groener dan dat van jou....(lijkt soms zo, maar jij ziet niet, wat er achter de voordeur speelt aan spanning en zorgen)

    And last but not least......moet je eens kijken waar jij nu staat ☺.......
    - een lieve 'P' om het leven mee te leven
    - 2 prachtige kinderen, waar je nu een goede band mee hebt
    - een klein, maar héél fijn, gezellig, warm huisje
    - lieve familie en een lieve Guusje om je heen
    - je bent de maakster van prachtige boeken!
    - het inspiratie voorbeeld van velen met mij ☺

    en als mooiste:
    - je bent het 'lichtpuntje' in het bestaan van veel bloggers

    Je staat dus op een PRACHT PLEK, zou ik zo zeggen ☺......

    Hele fijne, gezellige dag toegewenst!
    Misschien gewoon eens reden voor een 'Appeltaart dag'...zomaar omdat er zoveel Zegeningen zijn!!


    Lieve groet, Caroline.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel mooi beeldend geschreven weer.. je hebt andere boten of bootjes wel weer genomen toch? Ieder neemt zijn eigen boot, die het beste past. We moeten keuzes maken, soms maken we foute keuzes maar daar leerden we dan toch weer wat van :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mooie woorden! Kijken naar wat je wel hebt ipv naar wat je niet hebt. En dat werkt ook nog, meestal ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Weer een mooie blog om te lezen :-)
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Uiteindelijk heb je het zo slecht nog niet gedaan :)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dankjewel voor deze blogpost, net het duwtje dat ik nodig had om te beslissen als ik mij aan een nieuw (werk)bootje waag of trouw blijf aan mijn stabiele schip! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Laat die boten maar gaan zonder jou, want als jij mee wegvaart, blijven wij verweesd achter. En zoals ik het hier vaak lees, heb ik de indruk dat je sowieso in een veilige haven bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat mooi gezegd! En inderdaad best lastig om t zo te relativeren, maar t is wel zo..

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Dank je wel voor deze mooie wijze woorden!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Zo herkenbaar, en mooi en wijs geschreven. Dank je wel!
    Liefs Tink

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)