dinsdag 29 november 2016

Bevroren


Toen ik vanochtend even door het raam keek
om even te kijken naar de lucht en welk weer het was
(dat hoort ook echt bij mijn ochtendritueel) zag ik 
dat op het kanaal voor het huisje een flinterdun 
laagje ijs lag, zo dun dat het geen naam mag hebben,
maar toch, samen met het bevroren gras,
is het toch echt een winters plaatje, wat heerlijk..
Ik las op een nieuwssite dat het de koudste nacht
van deze eeuw was (dat klinkt wel, van de eeuw :-)


Ik moest meteen denken aan de eerste keer dat 
ik schaatste, dat was in Koudekerke in Zeeland,
waar ik woonde als kind en in mijn beleving vroor 
het daar elke winter, maar dat zal wel een
'vroeger was alles beter' herinnering zijn en niet 
de feitelijke waarheid, dat is vaak zo..
Ik had van die houten schaatsen met van die oranje 
stoffen bandjes die je moest strikken om je rubberen
laarzen heen, dat ging natuurlijk helemaal niet omdat 
je handen veel te koud waren om een goede knoop 
te maken, daarom zaten ze altijd veel te los.
We schaatsten dan, of beter gezegd deden we een 
poging, omdat de schaatsen steeds naar de zijkant
van mijn laars schoven, over de slootjes 
tussen de weilanden, wat een mooi beeld, al die
kinderen met hun houten schaatsjes die een beetje
over het ijs liepen met hun rode wangen..


Als we dan later totaal verkleumd en kletsnat van 
het vele vallen naar huis gingen, helemaal vervuld
van dit prachtige avontuur (oh, de pure blijheid over 
dit soort kleine gebeurtenissen, dat is iets wat 
toch wel verloren gaat in de loop der jaren, zo jammer)
kregen we droge kleren en warme chocomel.
Niet van die kant en klare maar met cacao uit zo'n gezellig
pakje, dat mengde je dan met suiker en een beetje water 
tot een papje (wat heel erg lekker was :-) en dan 
de warme melk erop, je kreeg dan een beetje 
klonterige chocomel, dat klinkt niet lekker,
maar dat was het wel, zo troostrijk..

Ik schaats al jaren niet meer, ik ben gewoon 
bang om te vallen maar ik ga straks wel even 
om een pakje cacao en dan fiets ik een rondje om te
genieten van de knisperende heldere kou en als ik dan 
thuiskom, drink ik chocomel met zoete klontjes
en denk ik even aan de slootjes in Zeeland.

Ik wens je een fijne, warme dag
-X-

12 opmerkingen:

  1. Mooie herinneringen om te koesteren,geniet van deze mooie dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het beginpapje ook met melk maken en dan de warme melk erbij. Papje goed glad roeren. Ik maak de chocolade nog steeds zo en geen klontje te bekenen. Helaas heb ik aan schaatsen geen goede herinneringen, ik had het altijd koud en ik kon het niet. Rolschaatsen overigens ook niet.
    Geniet van de frisse morgen en de prachtige berichten natuur. Hartelijke groeten, beerta.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een fijne herinnering. Ik zie het mezelf ook weer doen. Die houten schaatsjes werden al snel verruild door heusche kunstrijders. En dan zwierde ik over het ijs met zo'n hele lange sjaal waarvan de punten tot bijna op mijn knieen kwamen. Aaaahhh dat waren nog ns winters 😊
    inmiddels durf ik ook niet meer maar ben ik al wel buiten geweest en gloeien mijn wangen nog helemaal na
    fijne dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kom net reug van wandelen met de hond ook met koude wangen, heerlijk. Ik kon niet goed schaatsen maar probeerde het wel, een paar slagen en dan uitglijden.
    En ik heb al jaren geen chocolademelk meer gedronken, ga het straks maken. Fijne fietstocht

    BeantwoordenVerwijderen
  5. je kunt ook alle ingredienten voor de chocolademelk tegelijk in het pannetje doen, gas aan en met de garde goed kloppen.Zo maak ik mijn hete chocolademelk en dat gaat heel goed, scheelt je een papje maken.
    Geniet van je kopje
    Groet, Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heerlijke blog! Ik schaats wel, ik doe aan schoonrijden, een vorm van schaatsen die je tot minstens je tachtigste kan doen! En ik hoop dat ik dat dan ook nog doe, hoewel ik ook altijd bang ben om te vallen. Ik kan het dus ook echt niet! Maar leuk is 't wel :-)
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ohw jaaaaa......schaatsen en warme choco van cacao, suiker, koffiemelk en warme melk......sweet memories!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Je haalt hele fijne herinneringen naar boven bij mij.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Daar horen zeker ook pannenkoeken bij! ( en nu krijg ik daar hééééél veen zin in en ik heb dat niet in huis ... )

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ah, wat een mooi verhaal!! Ik moet altijd bij mijn poging tot schaatsen denken aan die keer dat het zo geijzeld had, dat we ijsvrij hadden ( we konden gewoon niet naar school komen door de gladheid) en over het grind konden schaatsen, poging tot dan hè ;) met een stoel, haha!

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)