maandag 7 november 2016

Klein


De afgelopen dagen voelde ik me klein en kwetsbaar,
ik ben grieperig, dat helpt al niet en ook de 
donkere sombere dagen doen er geen goed aan..
Alles om mij heen voelt op de een of andere manier
wankel, het gevoel dat de dingen zomaar kunnen
veranderen, als blaadjes van de boom vallen
zonder dat je daar veel invloed op hebt,
maken mij onzeker en zelfs wat wiebelig..
Zoals bijvoorbeeld het boeken maken, ik heb bijna
4 jaar keihard gewerkt en met 1 mailtje is het over.
Relaties waar je veel tijd en moeite in investeerde,
zijn met een paar (verkeerde) woorden voorbij.
Mijn webwinkel die uit de lucht ging vanwege 
technische- en wat andere problemen..
Wat zeker was, is lijkt nu onzeker en ergens dit weekend
moest ik ineens denken aan de uitdrukking:
vertrouwen komt te voet en gaat te paard..
In gedachten zag ik het paard in de verte
met op zijn rug al dat vertrouwen 
in zadeltassen in draf achter de horizon verdwijnen..
(ik zie de dingen vaak letterlijk voor me:-)
Dus wat ik nu gaan doen is mijn wandelschoenen
zoeken, ze aandoen en weer op pad, het heft 
opnieuw in eigen handen nemen en gaan lopen
richting vertrouwen in de dingen..
Daarnaast ga ik op zoek naar het paard en als ik
hem gevonden heb zet ik hem veilig op stal.

Ik wens je een goede maandag
-X-
ps. als de webwinkel weer open is zal ik dit laten
weten, je ken mij natuurlijk altijd mailen als je 
mij iets wil laten maken.

17 opmerkingen:

  1. Klavertjes vier staan langs de rand van het pad, je moet even de tijd nemen om ze te zoeken en vinden ;-)

    Ik zal je alvast een portie geluk toewensen!

    Het beste, meid!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik voel me ook al zo wiebelig, de hele week al, buikkpijn, misselijk en kom tot niets. Zou het de tijd van het jaar zijn????? Ik ga eerst mar eens opruimen dat helpt misschien en dan wandeeln met de hond.... Misschien kopen we elkaarw el tegen ....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Ingrid.
    Het enige wat ik zeggen kan is dat ik je heel kracht, sterkte en liefde wens. Is zo herkenbaar voor me. Heel veel liefs.
    Nienke xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. lieve Ingrid, ik blaas een hele stapel gekleurde blaadjes naar je...goed kijken hoor, ze zijn helemaal volgeladen met liefde, hoop, vertrouwen en allerlei fijns...hou vol!! liefs van Mip

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Er is nog zo'n uitdrukking: de poen bepaalt het fatsoen. Zo jammer dat dat zo vaal gebeurt. En zo mooi dat jij zo niet bent en met je mooie tekeningen het hoofd boven water probeert te houden.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. accepteren,accepteren,want dit is het leven. En dan vooral doorgaan met waar jij zo goed in bent.
    Wandel ze. Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Allereerst: beterschap!
    En als je nog wel een heel leuk idee hebt voor een boek, overweeg dan het zelf uit te geven. Via je webwinkel verkoop je het nu toch ook al. Er zijn echt veel mogelijkheden en jij hebt al een groot voordeel: je hebt al veel fans! Het kan printing on demand: dan hoef je geen grote hoeveelheden af te nemen! En je had toch al heel veel zelf gedaan, qua fotografie en lay-out. Dat kán je gewoon! Kijk bijvoorbeeld eens bij Pumbo.nl.
    Mijn man heeft daar een boek uitgegeven. Het kan dan evengoed ook gewoon in boekwinkels besteld worden en bij Bol, etc.
    Als je dat paard gevonden hebt, kan je best daar ook even naar kijken ;-)
    Succes!
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Beterschap! Enne, je bent niet alleen, op de ganse boekenbeurs (Antwerpen),waren amper doe-boeken te bespeuren. Wel veel tuin en koken...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Bij jouw titel "klein" moest ik denken aan een versje dat ik altijd schreef in poezie albums van vriendinnetjes:
    Kleine liefdesdaden
    Woordjes teer en zacht
    Hebben vaak in t kleinste huis
    Het grootst geluk gebracht...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Sterkte Ingrid. Het zal vast een tussenperiode zijn,er komt zeker weer iets moois op je pad in welke vorm dan ook. En je blog is al jaren, en nog steeds, heel inspirerend voor mij en ik denk voor vele anderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Goede moed gewenst! Even wankelen om vervolgens met een nieuw evenwicht verder te gaan, je lijkt me zo dapper en komt er wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik kom toch maar weer eens met HUP aan, herkenbaar stukje geschreven, hier met enige regelmaat ook zulke buien. Het went nooit, verzet ertegen helpt ook niet...buitenlucht wel een beetje. Sterkte!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Op jouw foto springt één ding eruit: dat leuke, opvallende mensje. Kijkt dat mensje op zich heen? Luistert het mini-mensje naar de kleine onverwachte geluidjes? Het vrouwtje is aan de wandel en kijkt en luistert naar alles hier en NU. Alle muizenissen in haar hoofd laat ze los, want die kan ze toch niet veranderen. Gaande de wandelingen wordt ze lichter in hoofd en hart en als ze het het minst verwacht gaan onverwacht nieuwe deuren voor haar open, komen nieuwe dingen en mensen op haar pad.
    Waren we maar buren, dan gingen we samen wandelen op weg naar al die mooie, nieuwe, positieve dingen. Ons verwonderen over alles wat we op ons pad tegen zouden komen. Misschien kan iemand uit jouw buurt of kring mijn plek innemen.

    Lieve groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  14. In de herfst vallen de bladeren maar in de zomer is alles weer mooi groen dus laat je (jezelf) niks wijs maken want je bent niet klein te krijgen dat heb je toch allang laten zien :) en dan heb ik het nog niet over je fans en volgers wereldwijd.

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)