A happy present and some art

Allereerst natuurlijk hartelijk bedankt voor 

alle reacties, ik weet natuurlijk ook wel

dat ik dit probleem niet ga oplossen en ook dat ik

 absoluut niet de enige ben die hier mee te maken heeft...helaas..

(maar het lucht wel op er af en toe iets van te zeggen)

Maar naast de keerzijde van het online leven

zijn er natuurlijk ook heel veel leuke

(het gaat om de balans, nietwaar ?:)

Zo volg ik al een tijd Kristina en Jason van

  Inaluxe via haar blog en ook via Instagram, 

ik heb grote bewondering voor hun werk.

Dus toen ik op een gegeven moment een reactie van hen

zag staan onder een van mijn foto's, dacht ik even ooh..

Er stond zoiets van wat een leuk vintage schriftje,

waarna ik zonder er bij na te denken terug typte 

dat ik het wel naar haar op wilde sturen, als ze dat leuk vond.

Dat vond ze, en we wisselden adressen uit.

Dus ik pakte het schriftje in of eigenlijk maakte ik er 

een heel pakket van, vintage plaatjes, kaartjes noem maar op.

(Ik denk dat ik een beetje overdreef, misschien, maar 

ik vond het zo leuk hen iets te geven)

Daarna hoorde ik weken langs niets,

het pakje moest dan wel helemaal naar Australie

(ik zit hier eindeloos te proberen met die trema op de e

maar het lukt me niet, ik zal het toch eens moeten oefenen)

Ik stel me zo voor dat het per postkoets en stoomboot gegaan is..

Maar uiteindelijk kreeg ik een berichtje dat ze het hadden ontvangen.

Ze waren er erg blij mee: of zoals Kristina zei:

Jason deed een radslag van plezier (haha)

Maar wat nog veel fijner was, dat ik een paar dagen later

een pakje van hen kreeg, met een lieve kaart en

twee originele Inaluxe prints, joehoe!

Ja, laat ik deze week afsluiten met Joehoe,

zo'n weekend wens ik je ook, waarvan je achteraf zeg

ja dat was echt een joehoe weekend ;)

Ik ga straks naar een expositie van mijn zoon Daan

die hij samen met anderen heeft in galerie Rianne Groen

in Rotterdam. (trotse moeder spreekt)

-X-

Will you please not...

Ik zit hier voor of achter mijn tafeltje

(het is maar hoe je het bekijkt)

en dit is mijn uitzicht, hoewel er vandaag geen

vrolijk zonnetje op mijn kastje schijnt..

Ik ben wel drie keer naar het tafeltje gelopen,

en weer weg, ik had eigenlijk een heel ander blogbericht

in gedachten, maar zoals wel vaker het geval is 

met mijn blogberichten, is er Ineens iets anders 

wat Zo in mijn hoofd zit, dat dat voor het andere gaat.

Dus ik twijfelde, ik keek of ik een ander verhaal

naar voren kon krijgen, maar dat is niet zo..

Gisteravond maakte ik de vergissing mijn boek

even te googelen om te zien in welke winkels 

ze het verkochten, ik wou dat ik het niet gedaan had..

Ik kwam overal foto's tegen uit mijn boek

die zonder mijn of van mijn uitgever geplaatst waren,

mijn hele boek staat er zo ongeveer op.

(en in het kielzog daarvan ook allerlei blogfoto's)

Nu geef ik via deze blog al jaren lang alle patronen,

ideetjes, en wat dan ook, weg, gewoon voor niks

(ik zie ook veel mensen die patronen verkopen via bv. Etsy)

Daar kies ik zelf voor om dat te doen,

ik krijg er niets voor terug, tenminste niet in de zin

van geld of spullen, daar gaat het mij ook niet om,

ik vind het fijn om te delen wat ik heb en weet

Daarnaast werkte ik lange tijd aan mijn boeken,

ik deed alles zelf, en ik kan je zeggen dat ik daar niet van

kan leven, ik denk dat je verbaasd zou zijn

als je wist hoe weinig je daar aan over houdt

(tenzij je een bestseller auteur bent, 

wat natuurlijk niet het geval is..)

Het begint bij mij te wringen als anderen vervolgens

zomaar zonder het te vragen mijn werk gebruiken.

Ik bedoel als je de moeite neemt om het van internet haalt

(tot aan hele zelfmakers toe)

kan je mij toch ook wel even drie zinnen mailen?

Ik ben heel benaderbaar hoor.

Als ik mensen dan mail, soms doe ik dat,

zijn veel gehoorde antwoorden:

-Ik dacht dat je het leuk zou vinden

-Zie je het dan niet als een compliment?

-Ja maar ik heb het zelf gescand/gefotografeerd uit je boek,

dan is het toch mijn foto?

-Ik haalde de foto's van een andere site,

dan hebben zij toch de rechten?

Daar kan ik overal met nee op antwoorden.

Mijn wedervraag is dan: wat zou je ervan vinden

als je morgen mijn blog aanklikt en ik gewoon 

werk, waar je veel tijd en aandacht aan besteed hebt

van jouw site af heb gehaald zonder het te vragen

of zelfs zonder maar je naam te noemen, niet fijn toch?

(nu, heb ik natuurlijk niet tegen de mensen die 

respectvol omgaan met deze materie)

Ik snap wel dat ik mezelf niet populair maak

met dit soort berichten, maar het voelt voor mij ook 

niet goed dat anderen zich populair maken met mijn werk.

Waarschijnlijk is het dweilen met de kraan open,

maar ik moest het toch nog een keer kwijt,

Bedankt voor je begrip.

Ik wens je een fijne dag

(ik ga niet dweilen hoor, 

ik zet mijn pc maar eens uit voor een dagje:)

-X-

Oh my, such a day..

Ken je dat, zo'n dag, waarvan je denkt Och hemel?

Zo'n dag die begint met een (spreekwoordelijke) 

dominosteen die omvalt,

en de volgende maar blijven vallen de rest van de dag.

Het begon gisteren natuurlijk met het toetsenbord,

eerst zocht ik een tijd naar een batterij en toen ik die

eindelijk had gevonden en vervangen,

deed het toetsen bord het niet meer..

Ik probeerde van alles, maar het werkte gewoon niet,

uiteindelijk belde ik P op zijn werk,

die meteen zei er zit rechts een aan knopje..ohoh..

Ik voelde me ineens zo'n idioot dat ik ervan moest huilen.

(als dat gebeurt weet je zeker dat het Zo'n dag is))

Vervolgens liet ik de fles wasmiddel vallen 

op de keukenvloer (dat geeft een zooi, ongelofelijk)

Daarna was ik mijn fietssleutel kwijt toen ik met

een volle mand boodschappen naast mijn fiets stond..

(Uiteindelijk bleek hij in de voering van mijn jas te zitten

(er zit een gat in de zak)

Terug op de fiets voelde ik dat ik een koortslip kreeg

(zo'n trekkend gevoel) thuis keek ik in de spiegel

het was er niet eentje maar wel drie..

(alsof iemand botox in mijn bovenlip spoot :))

Ik zal je de rest van de dag besparen,

ik probeer het gewoon te vergeten, die "Zo'n dag"

Vandaag loop ik op eieren om de dominostenen te mijden,

en als ik ergens een bordje Zo'n dag zie staan,

dan ga ik gewoon de andere kant op.

Ik wens je een goede dag

(en pas op voor vallende dominostenen;)

-X-

A crochet cap and a trenchcoat.

Jee, ik geloof dat het vannacht voor het eerst gevroren heeft,

het bruggetje tegenover het huis is wit,

de lucht is zo mooi rozig, met een zacht zonnetje

en buiten is het knisperend fris..

Ik voelde even een klein golfje van tevredenheid,

toe de verwarming vanochtend aan sloeg

en ik dacht even terug aan de kou Ingen, vorig jaar...

Net nu ik dit aan het typen ben krijg ik de melding

dat mijn toetsenbord bijna leeg is..

Dus ik moet even heel snel typen Haha

want ik heb geen batterijen in huis

(je denkt er nooit over na, de dingen die er zijn en werken,

behalve als het het niet doet of weg is,

ga je het waarderen, misschien moet ik wat vaker

bij de kleine zegeningen stil staan..)

Maar ik dwaal af, ik heb een muts gehaakt,

en wou het patroon delen:

Eigenlijk haak je gewoon een lapje,

de breedte van de muts bepaal je door de het hoofd

op te meten, vervolgens haak je een ketting van lossen,

zolang als je nodig hebt.

Dan haak je een lapje, voor volwassenen is dat 

ongeveer tot 25 centimeter, neem voor een kind

gewoon een andere muts als voorbeeld, of pas het even.

Dan vouw je het lapje dubbel en haak of naai 

je de zijkanten aan elkaar.

Maak eventueel wat pompons voor het feestelijke effect..

en naai ze er op.

en oja, net nu het tijd wordt voor de winterjas,

vond ik eindelijk een trenchcoat, in een tweedehands winkel,

voor het Parijse gevoel, weet je nog?

Misschien moet ik er gewoon een dikke trui

onder aan doen, en een roze muts met pompons erbij,

of denk je dat het hele effect dan weg is?

Ik wens je een fijne dag,

-X-

Can somebody wash the window & a plant.

En zonnig weer was het, heerlijk,

het enig minpuntje van die zon op de ramen was

dat ik zag dat ze wel eens gewassen mogen worden,

maar omdat het woonkamer raam op de eerste verdieping is

(het is een dijkhuisje) weet ik niet zo goed hoe,

ik zie mezelf nog niet op een laddertje staan wiebelen,

met een zeem in mijn hand..ik bedoel maar waar 

laat je bijvoorbeeld het emmertje?

Dus zolang ik er nog doorheen kan kijken..:)

Maar ik nam heel veel foto's, dat wel

Bijvoorbeeld van de enige plant,

of in dit stadium nog plantje, dat ik heb.

Eigenlijk heb ik nooit planten in huis, ik ben niet

zo goed met groen binnen, in de tuin wel,

maar binnen worden ze stoffig, gaan dood (ook al zo zielig)

dus ik begin er eigenlijk nooit aan.

Maar deze kreeg ik van Saskia op mijn boekenfeestje.

Ik doe mijn uiterste best om het goed te verzorgen,

hoewel ik eigenlijk niet meer kan bedenken,

in dat opzicht, dat ik het regelmatig wat er geef..

Sinds kort groeit er een zesde blaadje,

als je goed kijkt zie je het!

Nu ik dan toch zo lekker het groen aan het fotograferen

was in het zonnetje, nam ik nog maar een foto..

Dit is natuurlijk een blogpost die helemaal nergens over gaat,

ik voel het aan alles, ik sta in de Babbel-stand..

Het is maar goed dat ik vanmiddag met Roos heb afgesproken

want omdat P door de week niet thuis is vanwege zijn werk

heb ik vaak niemand om tegen te babbelen,

denk je dat het zou helpen, ter bevordering van de groei,

dat ik regelmatig eens tegen het plantje praat?

Ik wens je een fijne dag

-X-

En oja het plantje heet: pilea peperomioides (dat zocht ik op)

en ik las ergens dat ze het ook wel het pannenkoeken plantje noemen

(dat kan ik wel onthouden:)

A sunny day, at last & an origami box

Het beste nieuws van vandaag mag toch wel zijn

dat het vandaag niet bewolkt is,

het is een prachtige heldere ochtend, dagenlang is het 

hier zwaar bewolkt geweest, ik word er een beetje somber van,

van al dat grijs boven mijn hoofd..

Daarnaast is het nauwelijks mogelijk om

mooie heldere foto's te maken..ik heb er het beste 

maar van gemaakt..:)

Deze kleine pyramide mandjes, je mag ze gerust anders

noemen als je een leukere naam weet..

zag ik in een winkeltje in Parijs.

Werkelijk een fantastisch winkeltje, van Adeline Klam

helemaal vol met prachtig Japans papier

en allerlei feestelijke knutselspullen..

Achterin was een tafel waar iemand zat te werken,

oh, ik was er zo ingetrokken als dat mogelijk was geweest

(met slaapzak en al, haha)

Eigenlijk kocht ik er niet zoveel, want alles was nogal

aan de prijs (zoals ze mooi zeggen)

Maar toen ik thuis was ben ik op internet gaan zoeken of ik 

ergens het vouw-schema zag van dit doosje.

En gevonden...(dit is dus niet mijn idee)

Mocht je ze ook willen maken:

Het is even proberen, of aanklooien..wat je wil ;)

het kostte mij ook wel een velletje of 5 papier

voordat ik iets had wat op een doosje leek.

En oh, ik bedacht nog een variant, maar die 

heb ik nog niet gefotografeerd, vanwege al die grijsheid.

Ik zal het er volgende week even opzetten

(je begrijpt dat ik vandaag als een gek ga fotograferen)

Ik wens je een zonnig weekend, in alle opzichten

-X-

Just doing something..(and being good at that;)

Laatst las ik een berichtje op Instagram

van Saskia (die een fantastische wolwinkel heeft

in Rotterdam, een aanrader..maar dat terzijde)

Ze was wat dingetjes aan het haken uit Vive la vie,

daarbij had ze gezet : aanklooien is het nieuwe aanpoten..

Dat vond ik nu echt fijn om te lezen, 

dat ik niet de enige ben die maar wat aan het aanklooien is.

Ik zeg ook altijd, ik doe maar wat..

hoewel een aantal mensen al tegen mij gezegd hebben 

dat ik Daar echt niet meer mee kan aankomen..

Maar toch is het zo, echt waar, ik zou 

dit (blog, boeken, dat soort dingen) ook niet meer

kunnen doen als ik het idee had dat het serieus was,

dat ik op de een of andere manier een plan had,

en dat aan het uitvoeren was, heel gericht bezig..

Het enige wat werkt voor mij is aanrommelen,

als ware dit hele gebeuren een speeltuintje.
Het meeste wat ik doe haalt nooit deze blog
en van het werk voor de boeken heeft 80%
het nooit gehaald, ik heb mappen vol tekeningen,
teksten, ideetjes...het zou een boek op zich zijn :)

Een vraag die ik regelmatig krijg is, hoe verzin je 

het allemaal..dat weet ik natuurlijk ook niet precies,

het valt mij in, tijdens het rommelen, tijdens het proberen.

Mijn beste advies op creatief gebied zou dan ook zijn,

begin gewoon Ergens, waar dan ook, zonder dat je weet

hoe het precies gaat uitpakken.

Als het niet naar je zin is , doe je het gewoon nog een keer,

maar dan anders, en misschien nogmaals.

Het kan ook niet mislukken, want je bent gewoon onderweg,

je bent je aan het toeleggen ;))

En je moet al helemaal niet tegen jezelf zeggen,

maar dat kan ik niet, natuurlijk kan je het,

als ik het kan..kan jij het ook..!

Als ik begin aan een opdracht, of iets, heb ik alleen

een richting in mijn hoofd, ik heb zelf vaak geen idee

hoe het er uiteindelijk uit gaat zien.

Soms denk ik zelfs: oh, is dit het geworden..

Met al dat aanklooien heb ik onbedoeld 

een hoop bereikt, en daar ben ik blij om.

Niet speciaal trots, waar ik wel trots op ben 

dat ik, misschien onbedoeld, aan kan poten ;) 

(gekke uitdrukking eigenlijk)

 dat ik door kan zetten, soms tegen alles in..

(klinkt misschien wat beter)

En dat ik dus uiteindelijk kan zeggen, ik doe maar wat

en daar ben ik goed in..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Music

Deze foto nam ik in Parijs, oh dat was leuk,

ze zaten bij een cafeetje op een plein,

waar een markt was, zo helemaal als je je Parijs voorstelt.

De vrouw zag er echt geweldig uit

(het is dat ik geen hoeden-hoofd heb :))

Als ik aan het werk ben luister ik altijd naar muziek,

zo maakte ik mijn hele boek luisterend naar Passenger,

niet alleen dit liedje maar steeds opnieuw 

alle albums achter elkaar..

Ken je dat dat je steeds in een bepaalde periode

dezelfde muziek luister, steeds maar weer opnieuw?

Of ben ik de enige die dat doet?

Op het moment ben ik helemaal in de ban 

van het nieuwe album van Ben Howard

het is misschien een beetje somber maar ik vind het 

perfect passen bij deze grijze dagen 

al in de richting van het einde van het jaar..

Waar luister jij naar, op het moment?

Ik wens je een fijne dag

-X-

The art of wrapping presents & a little give away (by you)

Na de workshop van afgelopen vrijdag

voor de Flow bij de Sissy boy, werd ik gevraagd

of ik er nog wat wilde doen, omdat ik nu weet

dat ik het kan (haha) zei ik natuurlijk ja.

Het zijn workshops in het mooi inpakken van kadootjes,

daar ben ik verder niet zo in thuis, maar 

zoals mijn zoon Daan  eens zo mooi tegen mij zei:

Als je iets wil leren moet je je er op toeleggen..

Dus dat ben ik aan het doen, ik oefen in het 

inpakken van kadootjes..

Deze manier vond ik in een Japans boekje met allerlei

manieren om iets gezellig in te pakken.

Zij hebben het inpakken tot kunst verheven,

en ik heb de simpelste geprobeerd.

(de anderen manieren waren mij veel te ingewikkeld,

maar nu heb ik me ook nog niet echt op toegelegd :)

Mocht je het ook willen proberen: 

Neem een langwerpig stuk papier 

(als je bijvoorbeeld een boek wil inpakken)

wat ongeveer 3 maal zo lang is als het boek.

Maak er een aantal vouwen in, zoals een harmonica,

zie de eerste foto.

Plak dat aan de achterkant vast met wat tape,

als je dat niet doet trek je de vouwen er weer uit

bij het inpakken (en dat wil je natuurlijk niet;)

Pak het dan is zoals je gewoon een pakje inpakt

(maar natuurlijk wel heel erg netjes)

Neem dan een lint van ongeveer een meter lang,

wikkel dat tweemaal rond het pakje, zoals op de foto.

Doe dan het uiteinde van het lint aan de bovenkant,

onder door het andere, het is gewoon even proberen,

maak er dan een strik op.

Ik vind het nogal kunstig, ha, mijn eerste probeersel.

Nu ik dit boek (Vive la vie) helemaal ingepakt en wel is,

lijkt het mij leuk om het weg te geven.

Of eigenlijk lijkt het mij leuk als jij het weg geeft,

natuurlijk heb je het zelf al lang :))

Je weet vast wel iemand die om de een of andere reden

 aan een kadootje toe is.

(dat hoeft helemaal geen zwaarwegende reden te zijn hoor,

het mag ook een Zomaar-omdat-ik aan-je dacht-kadootje zijn.

 Misschien zijn dat wel de fijnste? )

Ik heb er ook geen enkel bezwaar tegen als je het

aan jezelf kadoo wil doen, misschien wel omdat je je 

wil toeleggen op het knutselen aan de keukentafel

met een gezellig muziekje aan

(ik knutsel zelf aan de tafel in de woonkamer,

maar mocht er een tafel in mijn keukentje passen..)

Dus, laat een berichtje achter, als je dat leuk vind,

laat mij weten aan wie je het zou willen geven

en misschien zelfs waarom (dat hoeft niet, hoor)

Dat kan tot volgende week maandag..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Last night I could'nt sleep..

Vannacht kon ik niet slapen, mijn gedachten 

draaiden rond als een op hol geslagen centrifuge..

Alle beelden van de afgelopen dagen door elkaar heen,

zoveel indrukken van gebeurtenissen, lieve mensen,

dingen die ik deed..

Dus ik telde mijn ademhaling, ik telde schaapjes, ik telde

hoeveel origamizwanen we eigenlijk maakte bij de workshop 

op vrijdag bij Elle Aime in Rotterdam..

Dat waren er niet zo veel, wel had ik een fantastisch leuke 

middag, rommelig maar gezellig..

Ik werd bijzonder vriendelijk ontvangen, 

er schoven allerlei leuke mensen aan de grote tafel

we knutselden wat, kletsten, dat vooral, ik ben echt geen

goede workshop-gever maar ik ben wel heel goed in babbelen ;)

we aten cake, ik tekende poppetjes en mijn naam

 in boeken, het was gewoon fijn...

Maar ik viel er niet van in slaap, van die zwanen..

Dus ik luisterde naar de regen op het dak,

legde een extra deken op het bed, haalde hem er weer af,

en telde lantaarntjes...die ik in Eindhoven maakte..

Maar al snel dacht ik aan de iets te kleine tafel,

de harde muziek (ik zat precies voor een box met een dj..)

Maar ondanks dat was het een leuke middag,

ik ontmoette lieve bloglezers van het eerste uur,

tekende ook daar wat boeken..en knipte en plakte

nog wat lantaarntjes en wat meer was,

ik was gewoon helemaal op mijn gemak,

ik geloof dat ik mijn zenuwen voor dit soort

evenementen wel kwijt ben, ik vind het gewoon leuk,

zo zie je maar..een beetje oefening..

Evengoed viel ik van deze kleine overwinning op mezelf,

nog steeds niet in slaap..dus ik zong een liedje in mijn hoofd,

las nog wat in een boek, ging om half 2 nog een boterham halen,

want ik had ineens honger..

Om een uur of 3 besloot ik dat het genoeg was zo

(alsof dat hielp;) en ik begon mijn zegeningen te tellen,

dat waren er nog al wat, ik weet niet precies hoeveel..

maar uiteindelijk ben ik toch in slaap gevallen,

want ineens was het 8 uur in de ochtend.

Het eerste wat ik dacht was, hoeveel foto's heb ik eigenlijk

voor mijn blog..geen enkele, ik ging zo op in alles

de afgelopen dagen, dat ik helemaal vergat ze te nemen.

Dus, ik plaats er nu zomaar wat plaatjes bij, die ik al had.

Ik wens je een fijne dag

-X-

In a hurry..

Opzij, opzij, opzij...

Dat is het liedje wat vanochtend in mijn hoofd zat

toen ik wakker werd, ik weet niet waarom,

ik dacht er in geen jaren aan..

Het zal wel iets te maken hebben dat het zo vroeg was,

dat ik meteen het gevoel had dat ik op moet schieten

om te beginnen aan mijn tweedaagse-workshop-marathon (haha)

Misschien zie ik je in Rotterdam of Eindhoven? 

Ik wens je een fijn weekend,

en Alle tijd van de wereld

-X-

Things I found & a little swap

Regelmatig als ik naar de supermarkt fiets

loop ik even binnen bij de kringloop,

er zijn er verschillende hier in Noord..

Twee ervan zijn van de bijzonder mottige soort,

de andere veel meer georganiseerd, maar ook duur (vind ik)

Ik verwacht eigenlijk niets te vinden

en dat is meestal ook het geval.

Buiten dat is het ook beter als ik niets vond,

want ik helemaal geen plek om het op te bergen.

Dus ik kijk naar piepkleine dingetjes,

die ik altijd nog wel in een mandje ergens kan proppen.

Hoewel de stoffen van de eerste foto daar een 

uitzondering op zijn, maar zeg nu zelf,

had jij ze laten liggen?

Ik bedacht me dat ik ze kan verkopen op de 

mini wintermarkt bij Elle Aime waar ik op vrijdag

12 december zal zijn, en tot die tijd

geniet ik van  het gezellige stapeltje..

dan heb ik ze gewoon even, en daarna zijn ze voor 

een ander, dat vind ik wel mooi idee..

Ook dit charmante blikje, met de spulletjes er in,

lag daar zomaar op mij te wachten..

En terwijl ik dit typ (dit is een impulsieve blog, haha)

bedenk ik me dat het misschien wel leuk is

om weer eens wat te ruilen, ik weet wel dat ruilen

niet zo populair is als weg geven maar ik probeer het gewoon:)

Dus al je het leuk vind om 10 vintage kinderkaarten

te ruilen of misschien

het kleine Franse trein boekje

(wat ik overigens niet bij de kringloop maar op de 

Sundaymarket kocht) laat dan een berichtje achter.

Het maakt me niet uit wat je terugstuurt, zolang het maar

in een envelop past..

Vandaag ga ik mijn twee workshops voorbereiden,

vind het best wel spannend allemaal,

nooi eerder gedaan en nu ineens twee, ach, 

dan kan ik goed oefenenen, vind je niet?

Ik wens je een fijne dag

-X-

(Not) to be an original

Nadat zich hier gisteren een kleine discussie ontspon.

over het al dan niet origineel zijn

van de lantaarntjes die ik maakte en ik mij nogal

aangesproken voelde (hoe het dan ook bedoeld was).

De vraag hoe oorspronkelijk ben ik eigenlijk

haakte zich vast in mijn hoofd (niet mindfull;)

Wel en niet denk ik uiteindelijk,

ook ik word, net als ieder ander beinvloed door

alle beelden en woorden die dagelijks tot mij komen.

Hoewel ik niet op sites als Pinterest kijk,

dat is mij veel te veel informatie, bovendien

zou ik meteen kunnen stoppen,

want alles is wel eens door Iemand gedaan,

ergens op de wereld, en zeer waarschijnlijk

nog veel mooier dan ik het ooit zou kunnen....

Ik zag net bij mijn statistieken dat ik meer dan 1700

blogberichten publiceerde, wel...

het kan niet anders dat ik vele malen iets deed

wat allang gedaan is, hoewel ik schrijf vanuit mijn hart,

dus de teksten zijn echt van mij alleen.

Er zijn vele dingen die ik maakte die als basisvorm

zo algemeen zijn dat niemand die meer kan claimen..

Zoals bijvoorbeeld de kraanvogel, of een gehaakte das

(ik bedoel maar je kan moeilijk zeggen, ik haakte ook al 

een das, waarom doe jij dat ook?)

Het is natuurlijk wat anders als ik 1 op 1 een idee namaak,

en claim dat het mijn idee is, dat doe ik niet..

of beter gezegd: ik let er heel erg op dat 

dat niet gebeurd..

Eigenlijk moet ik zeggen dat ik er niet helemaal uit ben gekomen,

ik denk dat absolute oorspronkelijkheid niet bestaat,

tenzij je bij de wolven in het woud opgroeide..

(maar waarschijnlijk doe je dan wat vele wolven

voor je ook al deden ;)

Wel kan je je eigen draai geven aan de vele beelden

en invloeden die dagelijks tot je komen,

een variant op wat er allemaal al is.

En dat is wat ik doe, ik geef mijn eigen interpretatie

aan de dingen die ik maak..

Enfin, stof tot nadenken, hoewel ik nu ook 

ga proberen om het weer te laten gaan,

om te voorkomen dat ik in cirkels ga denken..

(wat de creativiteit dan weer nadelig zou beinvloeden)

Ik wens je een fijne dag,

en vele mooie ideetjes, al dan niet ingegeven

door wat je her en der zag.

-X-

A workshop & a workshop.

Volgens mij zei ik er al eerder iets over,

maar sinds gisteren is het helemaal zeker..

Ik kreeg een mailtje van iemand van de Flow

of ik Iets voor hen wilde doen in de Sissy boy in Eindhoven.

Iets als een mini workshop met papier,

het thema was licht, in het kader van de Glow week.

Mijn eerste reactie was: och hemel,

dat kan ik helemaal niet en wat moet ik dan verzinnen..

Maar vervolgens besloot ik dat ik die reactie 

nu wel ken van mezelf, fietste even een rondje

(dat helpt altijd heel goed ;)

en mailde ze zonder al te veel gedachten terug,

dat ik het natuurlijk zou doen, leuk..

Vervolgens moest ik natuurlijk iets verzinnen,

het moest heel makkelijk zijn, gemaakt van Flow papier,

en natuurlijk iets met licht.

Nog iets wat ik geleerd heb de laatste jaren:

niet meteen als een malle beginnen te knippen,

te plakken en paniekerig doen dat ik Niks weet..

Maar voor mezelf benoemen wat het thema is:

papier, licht..makkelijk, en dan vragen

(misschien aan mijn onderbewuste, geen idee)

kan je iets bedenken, en dan gewoon wat anders gaan doen,

en er niet meer aan denken

Ik weet nu gewoon dat er op een gegeven moment

een beeld komt van wat het zou kunnen zijn.

Probeer het eens..voor mij werkt het goed.

Natuurlijk kwamen er de meest ingewikkelde 

dingen naar boven, maar uiteindelijk besloot ik tot

het allersimpelste, ook om het mezelf niet te moeilijk te maken,

Ik ben geen ervaren workshop gever...

Ik mailde het idee naar de Flow, en ze zijn heel enthousiast

Dus: aanstaande zaterdag ben ik van 1 tot half 4

in de Sissy Boy in Eindhoven, welkom als je zin hebt,

Papier en instructies (ha) zijn gratis en natuurlijk

mag je meenemen wat je maakte.

Let wel, ik ga daar geen boeken signeren,

ze zijn daar ook niet te koop

(maar mocht je toevallig je exemplaar bij je hebben :))

Wel ben ik aanstaande vrijdag bij Elle Aime in Rotterdam,

vanaf een uur of 1 tot half 5 om boeken te signeren.

Bovendien doen we daar ook een mini workshop

zwanen vouwen en papieren bloemen maken (jaja;)

Er is taart, koffie en thee en het is ook gratis,

dus loop binnen als je in de buurt bent

(of er speciaal naar toe gaat, dat kan natuurlijk ook) 

Vooralsnog ben ik helemaal niet zenuwachtig, pff,

en na mijn ietwat ontluisterende ervaring 

van afgelopen zondag kan het alleen maar meevallen,

denk je niet?

Ik wens je een stralende dag

-X-

The sun and some origami

Afgelopen zaterdag had ik ineens heel erg druk

of ik denk dat ik beter kan zeggen,

ik maakte me heel erg druk..

Ik moest mijn spullen voor de Creadoe verzamelen,

boodschappen doen, naar de bibliotheek,

mijn haar een beetje bijverven :) kleren wassen,

schoenen poetsen, koffie drinken met P

(en de dingen van de week bespreken)

en ook nog foto's maken voor mijn blog, deze week..

En terwijl ik dat aan het doen was, enigszing opgejaagd

door de zon die bijna onderging.. Zag ik ineens

de schoonheid van het lage zonnetje in de kamer..

en dacht: ok..dit is wat er Nu is,

denk aan je mindfulness lessen, stop, ga zitten,

kijk om je heen...adem in en uit..

ah dat was beter..:))

(dus ik heb ook niet veel meer foto's dan deze)

Vervolgens ging ik een beetje zitten vouwen,

niets zo kalmerend als wat papier in je handen

en gedachteloos wat dingen vouwen..

(Kijk maar op het blok origamipapier wat ik kocht 

in Parijs, er staat Zen-origami op ;)

Gisteren was ik op de Creadoe, ook daar nam ik wat

papier om zwanen te vouwen mee, maar ik zat 

daar maar aan mijn tafeltje, met mijn papier en pen..

Ik geloof dat ik 4 boeken signeerde, iedereen liep Zo

langs me heen..het was duidelijk dat de bezoekers iets 

anders zochten dan mijn boek..

(ik zat daar net zo als mrs. Little op de foto, haha)

Wel, ik ben vroeg weggegaan en had een fijne late lunch

met mijn zoon, die ik al in tijden niet meer zag.

Al met al een prima dag (weekend)

Ik wens je een fijne maandag

-X-

Easy knitted cap (muts:)

Laatst was ik even met mijn nichtje Guusje in de stad

(gek genoeg noem ik het nog steeds naar de stad 

gaan, terwijl ik er zelf in woon, maar hier in Noord

voelt het meer als een dorp, bovendien moet ik

natuurlijk helemaal het IJ over :)

Wij bezochten wat van die vreselijke kledingwinkels

met TL licht en harde muziek, je kent het wel

(ik denk dat ik oud word, haha)

maar goed, zij vind het leuk, of misschien 

beter gezegd: vet..

Daar zag ze allerlei leuke gebreide mutsen,

die zo duur waren dat ik zei: maar die brei ik zo..

Dus we bestudeerden de mutsen, hoe ze in elkaar zaten

welke steken ze hadden gebruikt..

En thuis ging ik het proberen, zomaar op de gok..

Ik wilde natuurlijk een heel makkelijk modelletje

en uiteindelijk is het gelukt.

Ik heb er eentje gemaakt met pennen nummer 8

(lekker snel klaar) en eentje met pennen nummer 4.

Je kan het patroon heel makkelijk aanpassen,

meet je hoofd op, maak een proeflapje en pas 

dan het aantal steken aan.

Zo deed ik het:

Je kan natuurlijk allerlei verschillende steken gebruiken,

ribbels, een recht een averecht, kabels,

wat je maar mooi vind (of wat je nichtje wil graag wil hebben ;)

Volgens dit zelfde principe kan je hem natuurlijk

ook haken, mocht je niet kunnen breien.

Bij de blauwe muts staat 1 recht, 1 averecht

ik ben vergeten erbij te zetten dat je het dan

in de volgende rij andersom moet doen,

dan krijg je de zogenaamde gerstekorrel-steek (mooie naam)

Guusje is blij met haar muts, en misschien moet ik er zelf

ook maar eentje opzetten want ik ben een beetje grieperig.

(en dan zit ik zondag op de Kreadoe niet alleen

met zeer waarschijnlijk de foute trui ook nog met 

een loopneus en rode wangen..)

Ik wens je hoe dan ook een goed weekend

-X-