Gone (chasing dreams)

Nagekomen bericht, ik ben toch even naar Frankrijk,

om het vorige ietwat mislukte tripje opnieuw te doen,

voorzover je dingen overnieuw kan doen, natuurlijk (niet!)

Hoe dan ook, ik ben even wat dromen najagen,

einde van de week hoop ik tevreden en wel weer terug te zijn.

Ik wens je een hele mooie week!

Balance..

Het was een kalm weekend, met gisteren eindelijk

de zon, na al die weken (waren het weken?)

Ik heb helemaal geen hekel aan de herfst maar wel

aan een lucht waarin helemaal niets lijkt te gebeuren,

zo'n grijze deken die over de dingen heen ligt..

Nu het wolboek af, of dat wil zeggen het min of meer

kant en klaar op mijn pc staat, is er ineens ruimte 

voor andere dingen (ik ben er 7 maanden helemaal in

opgegaan) en alle plannen tuimelen over elkaar heen..

Dat zijn er ineens weer zoveel, dat ik soms zou 

willen dat ik gewoon nooit een idee heb,

hoe rustig zou dat zijn..

Ik moet er natuurlijk voor waken dat ik niet weer

volledig uit mijn evenwicht raak...

(balans, het komt altijd weer neer op balans)

Een plan wat wel doorgaat, ik ben het namelijk

al aan het voorbereiden samen met mijn dochter Judith,

is een winkeltje voor een dag, eerst hadden wij het plan

om het in Breda te doen, maar het wordt toch Amsterdam.

Waarschijnlijk op 12 december, maar de details volgen,

zo snel als ik die ook weet, ik moet nog 

wel even wat dingen regelen...

Het Franse-huisjes-plan is ook ineens weer om de 

hoek komen kijken, ik kreeg namelijk een berichtje van de 

makelaar dat het huisje toch niet verkocht is

en dat wij donderdag kunnen komen kijken..

(ik moet dat vandaag al dan niet bevestigen)

P. heeft hele spreadsheets gemaakt met berekeningen,

en mogelijke manieren om het mogelijk te maken,

maar daar zitten zoveel onzekerheden in,

dat ik nu niet meer weet of ik goed bezig ben,

om dit hele plan te overwegen of dat 

ik gewoon gek geworden ben (dat kan, hoor, 

er zijn gevallen bekend van mensen die...haha)

Ach nu ja, gek of niet, plannen maken geeft 

wat mij betreft wat Lichtheid aan de dingen van alledag,

het idee dat er nog van alles mogelijk is, ook al 

komt er uiteindelijk niet van terecht is voor mij altijd 

een manier geweest om voort te kunnen ondanks 

alle mindere dingen die er waren op mijn pad..

(het voelt in ieder geval beter dan jezelf te zien

als een muis in de val, denk je niet?)

Wel, met deze overweging in gedachten, ga ik zo

de Franse makelaar maar ga mailen, maar niet nadat

ik jullie bedankt heb voor de ongelofelijke fijne respons

op mijn kleurboek en de give-away van vorige week.

Ik heb er zelf ook nog even over nagedacht, over

de ezel-paard kwestie en ik heb besloten dat het

een muilezel is, gewoon een beetje van beide..:-)

Ik wil graag een boek sturen naar:

Studio babsie en Zoetdesign, als jullie je adres 

willen mailen dan komt het naar je toe.

Ik wens je een fijne maandag

-X-

Workshops and red cheeks..

Hoewel ik natuurlijk helemaal geen work-shop-mens ben,

het hele idee maakt me een beetje zenuwachtig,

ga ik in de komende tijd er toch 2 geven.

Ik heb tegen beide ja gezegd zonder er bij na te denken,

dat denken kwam daarna pas;

en ooh wat moet ik dan doen, vinden de deelnemers 

dat wel leuk, en wat moet ik dan zeggen...

Ik probeer mezelf steeds voor te stellen 

(dat schijnt te helpen; visualiseren) dat ik 

cool, calm en collected een heel goed verhaal vertel

en dan met het grootste gemaak de instructies ga geven,

gekleed in de juiste jurk en met een stralende glimlach..

Waarschijnlijker is het dat ik net voor iedereen 

binnenkomt koffie mors over mijn jurk, ik iedereen

met rode wangen welkom zal heten en zo zenuwachtig ben

dat ik begin te ratelen (daar ben ik beroemd om, haha)

en dat niemand het bij voorbaat nog begrijpt en dat ik 

dan Ineens zelf niet meer weet hoe je een vogeltje moet vouwen..

En dat glimlachen wordt ook lastig want gisteren viel 

er een complete kies uit mijn mond en omdat 

ik de tandarts vergoeding voor dit jaar al heb opgebruikt,

en ik niet zoveel middelen heb, moet een reconstructie

daarvan wachten tot volgend jaar, als ik lach,

zie ik er uit als een haveloze zwerfster..

Enfin, ik ga het toch doen, want ondanks al mijn

bezwaren vooraf weet ik gewoon dat ik het toch 

leuk zal vinden, zeker achteraf..

(het zou fijn zijn als je die hele riedel vooraf in je hoofd

over kon slaan maar ik weet nog steeds niet hoe..)

De eerste workshop voor de Flow in samenwerking 

met Kosmos waarbij de breiende mannen Arne en Carlos

hun nieuwe boek presenteren en ik wat dingen ga vouwen

(drie keer met 32! mensen, ohoh) zit al vol.

Maar voor de tweede, waar ik ook beduidend minder

tegen op zie, is nog wel plaats.

Het is hier in Amsterdam, bij de superleuke winkel van

de bijzonder charmante en aardige Twirre van Handmade Heaven.

Je kan hier reserveren, het is heel goed bereikbaar

met de auto en zeker ook met het openbaar vervoer.

Dus mocht je zin hebben, kom langs, ik heb geen 

idee of je wat gaat opsteken maar het wordt

vast heel gezellig, dat wel!

Ik wens je een heel goed weekend

-X-

Gone

Ik ben even in de 'tussentijd' ;-)

Fijne dag

-X-

French old houses (with or without roof)

Omdat ik de laatste maanden steeds op allerlei 

sites zat te kijken naar Franse huisjes, en die steeds 

aan P. liet zien; oh nu heb ik toch een leuke gezien

(ik lette er wel op of er een dak op zat) en aah, die..

zei P op een zondagmiddag, kan je over een half uur,

je koffer klaar hebben..?

Hij had een hotelletje geboekt in het gebied waar 

een paar van de huizen stonden die ik had laten zien..

Ik sputterde wat tegen, want ik kan mij echt op geen

enkele manier veroorloven een huisje te kopen.

Een bouwvalletje misschien, overgroeid met bramen,

met afgebladderde luiken en zonder glas in de ramen..

Maar hij zie; we gaan gewoon kijken, is toch leuk..

Dus wij reden naar Frankrijk, waar wij 's avonds laat

in het (bijzonder ongezellige) hotel aankwamen,

in de auto had ik een super hoofdpijn gekregen

en ik was zo beroerd als wat toen we aankwamen..

(er was een tijdje daarvoor een blik verf in de auto

omgevallen, misschien kwam het door de verflucht)

Na een doorwaakte nacht gingen wij op pad,

allereerst naar een grote brocante, ik had bedacht dat

ik wel kon gaan inkopen voor de shop for a day,

toen we daar aankwamen was hij dicht, de hele zomer 

elke dag open geweest en net sinds de dag ervoor gesloten..

Dus ik stond daar mopperend voor het hek en het gevoel

besloop mij dat het niet helemaal de goede kant op ging 

met dit hele uitje, maar ik besloot de stemming niet

te bederven en monter stapte ik weer in de auto..

Wij reden langs de ene bouwval na de andere,

schreven telefoonnummers op en uiteindelijk

heb ik een makelaar gebeld, die een wel bijzonder 

charmant huisje te koop aanbood...

En nee, een bezichtiging was niet mogelijk, als ik nu eerder 

had gebeld..wel zou ze terugbellen als er 

nog een gaatje in de agenda van die middag zou vallen..

(ik wilde ineens echt het huis bekijken,

hoewel ik wist dat ik het niet zou -kunnen- kopen)

Dus wij reden een beetje rond, gingen naar de supermarkt,

het weer werd slechter en slechter en wij besloten

maar naar huis terug te rijden..

Op de snelweg terug, keek ik even op mijn telefoon,

bleek dat de makelaar wel 4 keer gebeld had...aaaah!

(hoe kon ik dat nu gemist hebben, we zaten

uren op dat telefoontje te wachten,..)

Midden in de nacht kwamen wij thuis, het was een 

merkwaardig uitstapje, om niet te zeggen mislukt, haha,

maar het is misschien gezelliger om te zeggen,

het was in het kader, je probeert nog eens wat..

En natuurlijk moet ik dat hele Franse bouwval

gebeuren uit mijn hoofd zetten..

(hoewel de makelaar gisteren mailde dat het huisje

nog steeds te koop is, of ik volgende week misschien...

en ik heb ook een hele leuke brocante gevonden

daar in de buurt maar ik weet niet zeker of die open is :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

In the meantime..

In de tussentijd (wat een fijn woord is dat, zeg,

stel je voor dat je zegt; ik ben er even niet,

ik ben in de tussentijd :-) kwam mijn kleurboek uit.

Misschien is kleurboek niet helemaal het goede woord

het is eigenlijk een blok, in een soort envelop.

Het maken van het kleurboek was iets waarbij ik

echt ver buiten mijn comfortzone moest..

Ik teken natuurlijk wel eens wat maar je kan niet 

zeggen dat ik een geoefend tekenaar ben,

ten eerste is mijn zelfvertrouwen over de tekeningen

niet echt bijzonder groot, daarnaast heb ik me 

er niet echt op toegelegd, op het tekenen..

Ik vind zoveel andere dingen leuk, zoals handwerken,

papier vouwen en fotograferen, dat het tekenen er nogal 

eens bij inschiet, ik moet ook echt in een bepaalde

stemming zijn om dat te kunnen.

Dus ik moest vol aan de bak, niks geen tussentijd,

of andere ontwijkende bewegingen, tekenen moest ik.

Vooral de tekeningen waar dieren opstaan, heb ik keer

op keer opnieuw gedaan, maar het is me (soort van) gelukt.

Vervolgens moest ik razendsnel leren photoshoppen

om alle tekeningen op te schonen, zoals dat zo mooi heet.

Dat is zoiets als alle lijnen, netjes maken, uren en uren werk..

Toen het kleurboek kwam was er iets met de uitvoering,

die anders was dan afgesproken en daar ben ik echt 

helemaal flauw van geweest, niet dat iemand het 

zal opmerken, maar als het op mijn werk aankomt,

ben ik echt een perfectionist, het moet precies zo als ik 

het in gedachte had..want anders...haha..niks want anders..

het boek/blok is er en het is goed zo.

Vandaag geef ik er twee weg, dus als je het leuk vind

om er eentje te ontvangen, laat dan een berichtje achter.

(als je er tenminste niets omgeeft dat het paard

op een tekening er uit ziet als een ezel, of andersom)

Volgende week maandag maak ik twee winnaars 

bekend (dan heb je nog even wat tussentijd om

na te denken over de paard/ezel :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Night and day

Misschien was ik deze blog wel helemaal vergeten

als ik vorige week niet bezig was met het 

sorteren van foto's voor mijn nieuwe boek en ik 

een mapje zag staan met; foto's blog september..

Waarop ik dacht, ja oh, jee, hoe lang is het wel niet

geleden dat ik er een bericht op zette.

Vervolgens keek ik even op internet of hij er sowieso

nog wel was, en ja hoor, geduldig wachtend, 

vertrouwd maar het kwam mij ook ineens wat vreemd voor.

Zoveel berichten, foto's, gebabbel, en zo meer,

allemaal door mij geschreven bedacht en gemaakt,

dat wel...

Ik stopte daar eens even mee, omdat ik zo

bezig was met mijn wolboek

en omdat ik dacht als ik nu eens even goed nadenk 

over de Dingen waar ik mijn hoofd over brak,

dan kom ik misschien wel tot een soort van punt.

Een punt waarop je denkt: nu ben ik er uit

(het liefst over alles en voor altijd) maar dat punt

komt natuurlijk helemaal niet.

Het is zoiets als het licht en weer donker worden,

je denkt dat je Iets helemaal hebt uitgerafeld,

dat je weet hoe het het zit, maar dan komt er 

weer iets anders voor in de plaats, iets 

waar je nog helemaal niet dacht, en ineens 

zit je niet meer in het zonnetje maar in de schemering..

De dingen komen en gaan, en dat is misschien

het enige waar je je echt aan vast kunt houden,

en oja in elke fase daarvan de schoonheid zien,

of dat in ieder geval proberen...kortom..

Ik ben er nog net zo niet uit, als ik een paar weken 

geleden was, maar ik geloof dat ik dat weer kan nemen.

En als ik dat niet kan, gaat dat moment ook wel voorbij,

gewoon gaan zitten en doorademen.

Het boek is af (ik kon geen bruggetje verzinnen)

of dat wil zeggen alles staat keurig

in mapjes op mijn computer, alle teksten,

tekeningen, patronen en geschreven stukjes.

De redacteur loopt alles nog eens na op fouten,

en als dat gebeurd is kan het naar de vormgever.

Dat geeft in ieder geval lucht, zoveel

dat ik het idee heb dat ik hier wel verder kan babbelen.

Wat betreft al het andere, dat zijn onderstromen

die er altijd zullen zijn en die mij in het verleden

ook niet gehinderd hebben om bezig te zijn.

Dus als er nog iemand is die nog naar mijn blog kijkt,

ik ben er weer, fijn dat je er ook bent :-)

Ik wens je een fijne maandag

-X-