Doe het zelf

Stapels doe het zelf boeken heb ik, ik hou ervan om 

er doorheen te bladeren, zeker als het hele oude zijn.

Zo heb ik een haakboekje uit 1914, dat is dus 100 jaar 

oud, maar de patronen zou je gewoon vandaag nog kunnen

gebruiken, in mijn boek Lov-ing Wool staat een patroon van

een bloemetje wat ik maakte naar de afbeelding in het boekje.

Ik kan het patroon niet lezen want het is geschreven in 

oud Duits, je maakt er echt helemaal niets van..

Ik maak sowieso geen patronen uit boeken, ik kan 

helemaal niet goed patronen lezen, of ik leg me er

niet op toe, dat kan natuurlijk ook, ik kijk naar plaatjes

en dan probeer ik er zelf iets van te maken, heel vaak 

kom ik er ook helemaal niet uit, maar dat geeft niet..

Toen ik een jaar of 10 was, kreeg ik mijn eerste 

doe het zelf boek, het heette; Als je een meisje bent,

het is in de loop van de tijd ergens achtergebleven,

maar ik ben het nooit vergeten..

Het stond vol met dingen als; hoe richt je je kamer in,

wat zelfmakers en aanwijzingen (ik ben dol op aanwijzingen)

over hoe je moest gedragen als een braaf meisje.

Niet dat ik die aanwijzingen opvolgde, ik hou er vooral 

van om mijn eigen draai aan te geven ;-)

Een tijdje terug kreeg ik ineens zomaar drie verschillende

doe het zelf boeken opgestuurd, echt heel leuk,

ik krijg niet zo vaak kadootjes, dus echt een verassing.

Het eerste boek wat ik kreeg; Imaginarium via Toft 

is een ingenieus vormgegeven boek met patronen van

poppen en vriendelijke monsters, je kan elk hoofd/lijf/benen

met elkaar combineren, echt heel goed bedacht.

Ik haak nooit poppetjes, dus het lijkt mij een goed idee

om dit boek door te geven aan iemand die dat wel doet.

Het enige is dat het boek niet door de brievenbus past,

de verzendkosten zijn 7 euro  en omdat ik al heel 

veel (gratis) tijd en regelmatig geld uitgeef voor deze blog,

vraag ik er in ruil voor het opsturen de verzendkosten voor.

Ik heb geen idee of iemand dat o.k vind, maar mochten 

er meerder reacties zijn dan kies ik iemand uit.

(bij geen reacties hou ik het gewoon zelf :-)

Van Pascalle, bekend van het leuke boek Havermoutje 

kreeg ik hun nieuwste boek; Maak het zelf.

Een heel origineel boek, wat er echt geweldig uitziet,

met bijzondere zelfmakers, zoals maak je eigen creme.

Daar ga ik zeker nog eens wat dingen uit proberen,

dus die hou ik nog een tijdje..

En het derde boek wat ik mocht ontvangen is van Daan

van Maandagdaandag en Lisa Wade.

Ik ken Daan al een aantal jaar en ik hou erg van haar foto's

en werk (ook als persoon is ze allerliefst :-)

Het is een heerlijk boek met mooie verhalen, foto's en 

simpele maar gezellige zelfmakers, heel erg leuk vooral

als je (kleine) kinderen hebt..

Nu zijn mijn kinderen volwassen en ik vind het zonde als 

dit boek hier op de stapel blijft liggen, daarom wil ik het

graag doorgeven (inclusief verzendkosten, haha)

Dus heb je zin in dit boek, of het monsterhaakboek

(die met de verzendkosten, ohoh;-)

laat dan een reactie achter, laat dan ook even weten 

naar welk boek je voorkeur uitgaat, begin volgende week

zal ik laten weten naar wie ik het opstuur.

Ben je er nog? Het is een heel verhaal geworden,

zo ja, dan wens ik je een hele fijne woensdag

-X-

Kleur

Op de een of andere manier stond dit weekend

voor mij helemaal in het teken van het nieuws.

Je kan er gewoon niet om heen, het is overal,

of je nu op Facebook, Instagram, Twitter of waar

dan ook kijkt, tussen alle mooie plaatjes en berichten door.

Ik kan me er maar moeilijk vanaf sluiten, 

de beelden dwarrelen door mijn hoofd en met elke zin

die ik lees, komt er een vraag naar boven..

Het vervelende vind ik dat ik er niets aan kan doen,

wat zou ik moeten doen (ook al weer een vraag)

En hoe minder antwoorden ik kan vinden, of krijg,

hoe bezorgder ik lijk te worden..

Ken je dat gevoel dat je probeert de dingen rond 

te krijgen in je hoofd, met een min of meer optimistische

conclusie, of een uitweg en dat je het dan pas

achter je kan laten, en je de dingen weer met 

een roze blik kan bekijken..

Alleen kan ik aangaande het wereldnieuws, daar niet

toe komen, dus spookt het rond in mijn arme hoofdje ;-)

Er is voor mij ook helemaal geen directe dreiging,

meer een onduidelijk gevoel van onbehaaglijkheid..

Het heeft ook helemaal geen mooie kleur, 

een beetje grijzig en donker..

Nadat ik de cursus Mindfulness deed (wat ik je overigens 

echt aan kan raden, het heeft mij op vele manieren geholpen)

stel ik mijzelf, bij dagelijkse problemen, de vraag;

kan ik er Nu iets aan doen, als het antwoord nee is,

laat ik het wat het is en ga ik iets anders doen.

In het geval van al het nieuws gaat die vlieger niet

op, gek genoeg, het antwoord is namelijk heel vaak

nee, maar toch kan ik het naast me neerleggen.

(ik droomde er vannacht zelfs over)

Soms denk ik, ik ga in een hutje op de heide wonen

en ik gooi de computer het raam uit,  maar dat is 

waarschijnlijk geen oplossing, daarnaast zijn er natuurlijk

vele positieve leuke dingen te vinden op het web.

De sleutel zit er denk ik in, dat je accepteert dat de 

wereld en de berichten die op je af komen, verschijnen

in vele kleuren, van somber tot stralend en dat je die

tot je neemt zonder er al te veel conclusies aan te verbinden.

(en je vooral niet bedenkt wat er allemaal zou

kunnen gebeuren, want ohoh :-)

Ik ben echt heel benieuwd hoe jij omgaat met alles

wat er zo dagelijks aan informatie op je afkomt,

voel je vrij om het met mij te delen, graag zelfs..

Ik wens je een mooie maandag, die ondanks het 

grijze weer je een rozig gevoel geeft.

-X-

Lala..

Eindelijk maakte ik deze week het kussen af,

waarvan ik vorige week het mazen liet zien.

Ik maakte het voor het nieuwe huisje, of waarschijnlijk

beter gezegd voor de bank van mijn dochter Judith.

Ik beloofde nog even een foto te laten zien.

Dit is even een lala bericht, dat heb je wel eens,

van die ochtenden dat je wakker wordt  en denkt

aah ja, dit wordt een lala dag..zo'n dag die zomaar wat

voortkabbelt, zonder diepe gedachten of belangrijke zaken

en als je dan probeert te bloggen, dan krijg je dit ;-)

Ik neem het maar zoals het komt, jij?

-X-

Groen

De laatste tijd krijg ik af en toe reacties en mail

met de vraag of het wel goed met me gaat, dat is heel 

lief en ongelofelijk attent en het antwoord is; ja,

niet dat alles van een leien dakje gaat, maar toch; ja.

Ik denk dan meteen aan wat Kermit de Kikker zei;

it's not easy being green, ik denk zelfs dat het regelmatig 

niet makkelijk is om welke kleur of wie dan ook te zijn.

Dat achter elke jubelende blog of glanzende 

Instagram foto gewone mensen schuilen, met kleine

en grote zorgen, waarbij het soms mee of tegen zit.

Ik ben daarop geen uitzondering maar over het 

algemeen gesproken bevind ik mij in een staat

van welbevinden, daarnaast heb ik een (bijzonder 

leuk) dak boven mijn hoofd, te eten en kan ik

mijn leven meestal inrichten zoals ik het fijn vind.

Dat is meer dan heel veel mensen op deze planeet

kunnen zeggen, daar ben ik me zeer van bewust.

Daarnaast loop ik al lang genoeg mee om te weten

dat de dingen komen en gaan als golven en ook

al ga ik wel eens kopje onder, ik weet ondertussen

ook hoe ik weer boven moet komen drijven.

Enfin, bedankt voor alle aardige bemoedigende 

woorden, ik waardeer het bijzonder, echt waar.

Ik wens je een fijne dag

-X-

Ruimte

In het vliegtuig naar Wenen las ik een artikel

in de Happinez, sommige dingen die in dit blad staan

vind ik wat 'sferisch' zoals mijn zoon Daan zou zeggen,

maar nu las ik een artikel wat mij bijzonder boeide.

De titel is; de 7 wetten van holding space, zoiets

als ruimte bewaren (voor jezelf) en geven (aan een ander)

Het hele artikel kan je hier lezen, want het voert veel te 

ver om het hier helemaal uit te leggen, het is mooi 

beschreven in het artikel en daarnaast kan een ieder

voor zichzelf bepalen wat je er uit haalt 

(of niet, dat is natuurlijk ook prima)

Zelf herken ik er een hoop in, het zijn ook punten

waarop ik regelmatig de mist in ga; dat je denkt

dat je weet hoe een ander dingen moet doen/denken

(oh is dat niet makkelijk, om voor een ander

te bedenken wat ze zouden kunnen doen?)

Ook ben ik heel goed in aannames, dat een ander

wel dit of dat zal denken of bedoelen en dat je daar dan je 

gedrag op aanpast, terwijl je helemaal niet weet

of het echt zo is, het is vele malen rustiger als je 

dat achterwege laat (maar zo moeilijk)

Er zijn altijd twee zijden aan contact met anderen

en je weet nooit precies wat een ander wil/nodig heeft

als je dat niet helder maakt in een gesprek.

Er zat ook een kaartje bij het artikel, als een reminder,

je kan de regels onthouden door een paar vragen.

Is het : true, helpful, inspiring, necessary en kind,

bij elkaar vormen ze het woord Think (before you speak)

Ik heb het al een paar keer toegepast en jee, dat helpt echt,

ook heb ik aan de hand hiervan al een keer aan iemand

uitgelegd waar ik de fout inging in een gesprek wat gierend

uit de hand liep, ondanks mijn goede bedoelingen

en dat was heel bevrijdend, maar ik moest wel

over een grote berg heen voordat ik het durfde.

Het vraagt natuurlijk echt wel iets van je, maar als 

echt iets wil veranderen..moet je ook bereid zijn

naar je eigen gedrag te kijken..ohoh..

En nu neem ik zomaar aan dat je dit leuk vind,

dit advies om een artikel te lezen, daar ga ik alweer,

misschien is dat wel helemaal niet zo, haha,

dus ik klink op verzenden en probeer het verder te laten,

en geef ik je de ruimte om te vinden wat je vind..:-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Stik koud

En we winteren nog even voort, hoe heerlijk is dat,

in Zeeland zeiden we vroeger; het is echt stik koud :-)

Vrijdag ging ik naar het Flow ontbijt, dat was in een

kas in de Snorfabriek en de kleding code was:

 zo warm mogelijk, haha niks geen leuk jurkjes maar

een dikke trui en een das om.

Het was een bijzonder gezellig gebeuren, waarbij

ik vele oude bekenden zag, maar ook nieuwe mensen

(de mensen waren niet nieuw, maar ik kende ze niet ;-)

heb ontmoet, het gekke van de social media is

dat ze je dan toch bekend voorkomen..

(oooh ben jij degene die daar en daar op vakantie ging,

of altijd plaatjes laat zien van, de kat, je huis,

die mooie tekeningen, nu ja vul maar in..)

Later op de dag keek ik naar de toespraak van de

nieuwe president van de VS, of eigenlijk maar een stukje

want om eerlijk te zijn vond ik het nauwelijks te

verdragen, ik kreeg het er koud van, alleen is dit een 

soort kou waar geen dikke trui tegen helpt, 

dus ik heb het weer weggeklikt..

Zondag reden wij even een rondje door Waterland,

hier net te noorden van de stad, gewoon om even 

te kijken hoe het land er bij lag, in 'normale' staat

is het al prachtig maar nu was het betoverend..

Het water bevroren, de knisperende atmosfeer

en de soort van bevroren stilte met het 'zingen'

van het ijs als er iemand langs kwam schaatsen..

Er waren niet zoveel schaatsters enkel wat hele 

dappere mensen die zich er op waagden..

(ik zou er voor geen goud op gaan, ik ben

het algemeen gesproken nogal een bangerik)

Kortom het was een prachtig koud  weekend

ik hoop dat je er ook van genoten hebt.

(O.k dat (k)wak is misschien een beetje flauw

maar het kwam zomaar in me op, terwijl ik de eend,

die geweldig grappig over het ijs waggelde, 

een muts en een dasje gaf, hoewel ik denk dat 

eenden het niet zo heel snel koud hebben.

Ik wens je een mooie maandag

(ik moet zo om te beginnen naar de tandarts,

oh help, maar het moet gewoon, dus even

geen ruimte voor mijn bangerige zelf)

-X-

Uitsneeuwende mist

Gisteren hadden we een weer fenomeen wat ik 

helemaal niet kende, niet dat ik nooit een wit bevroren

wereld had gezien, maar de term 'uitsneeuwende mist'

kende ik nog niet.

Het is zoiets als mist terwijl het heel koud is en dat

de mist dan door die kou sneeuwkristallen vormt.

Het was werkelijk prachtig, als je goed keek zag je 

de kristallen liggen in de tuin..

Ik ben een groot liefhebber van bijzonder weer,

hoewel mijn eigen observaties zich beperken tot 

een thermometer en oh ja een regenmeter in de tuin.

En ik kijk natuurlijk, voel, en ervaar het, ik hou vooral 

van weer wat je kunt horen, onweer in de zomer,

de wind die om het huis giert en de regen die tikt

op het dakraam, of op een tent, nog beter..

Elke dag kijk ik even op wat weer sites, waarbij 

Windytv mijn favoriet is, een tip van mijn zoon Daan,

met wie ik regelmatig app over het weer..

(als ik dit zo neer typ lijk ik wel een fanaat, haha)

De twee foto's van het landschap, waarvan ik nu pas zie

dat bij de laatste de horizon scheef is, nam ik zo vanuit

mijn voordeur, je zou niet kunnen raden dat dit in 

Amsterdam is, als je het niet zou weten..

Hoe dan ook, uitsneeuwende mist is voor mij het woord

(de woorden) van deze winter, niet dat ik enige autoriteit

bezit om iets tot het woord uit te roepen, maar toch :-)

Morgen blog ik overigens niet, tot mijn verbazing

en plezier (en ook wel een beetje zenuwen) ben ik 

uitgenodigd voor het Flow nieuwjaarsontbijt in Utrecht,

dus ik moet morgen vroeg op om mijzelf een beetje

op te kalefateren (haha, ook al zo'n leuk woord)

en op stap te gaan..

Ik wens je dus alvast een heel goed weekend,

beetje vroeg, maar dan heb je die vast binnen..

-X-

Kussens

Gisteren was er bij een van de reacties de vraag

hoeveel steken je dan op moest zetten voor het kussen.

Dat ligt er natuurlijk helemaal aan hoe groot

je binnenkussen is, dus dat kan ik zo niet zeggen.

Als je een kussen maakt zoals die ik gisteren liet 

zien, dus een baan recht en een baan averecht,

zou ik eerst een proeflapje breien, bijvoorbeeld

van 10 bij 10 centimeter, het afhechten en dan

opmeten hoe groot het is en uitrekenen

hoeveel steken je nodig hebt voor je kussen.

(als je je breiwerk van je pennen afhaalt is 

het meestal wat breder dan op je pennen)

Als je het maakt met een rondbreinaald reken je 

twee maal de breedte, met gewone breipennen

enkel de breedte (ik kan niet goed breien met

rondbreinaalden, ik vind ze te kort, geef mij maar

gezellige lange pennen)

Nu zit ik hier wel uit te leggen hoe je het 

allemaal heel goed en netjes kan doen, maar

ik doe het altijd op gevoel de steken opzetten.

Ik heb helemaal geen geduld voor een proeflapje,

maar dat gaat ook wel eens helemaal mis,

zodat het uiteindelijk veel meer werk is,

omdat ik opnieuw moet beginnen.

Wat ik dan niet zo erg vind want ik heb helemaal

geen haast, het gaat mij om het maken,

niet zozeer om het eindresultaat..

Ik maakte nog een ander kussen, waar je overigens

niet op kunt mazen, volgens mij heet het de steek

de gerstekorrel (ik schreef het verkeerd op de foto;-)

je breit steeds 1 steek recht, en dan

1 steek averecht, in de volgende baan precies andersom.

Het effect is een soort van mini ruitjespatroon,

het kussen fotografeerde ik op de tafel, daar ligt het 

normaal natuurlijk niet maar het zeg er gewoon 

mooier uit, daar :-)

Oja, de wol die ik gebruikte is van de Zeeman,

daar hebben ze tegenwoordig redelijk goede

(lang niet alles, hoor) niet te dure wol, maar je 

kan natuurlijk gebruiken wat je mooi vind.

Ik wens je een fijne dag, hier is alles prachtig

wit bevroren, echt heel fijn en winters.

-X-

Mazen

De laatste tijd ben ik lekker aan het breien,

niet de hele dag natuurlijk maar 's avonds,

niets zo geruststellend als het tikken van de naalden.

Ik maakte al een kussenhoes, waarvan ik het patroon

later zal laten zien hier, dat ging zo lekker dat ik er

nog maar eentje maakte..

Je kan een patroon inbreien maar veel makkelijker

is het om het er op te mazen, een soort borduren.

Vroeger maasde ik hele kindertruien vol, met olifanten,

bloemen of wat dan ook, heel fijn werkje.

Mocht je het nog nooit gedaan hebben, het is heel

makkelijk, eigenlijk het enige wat je moet doen 

is de steken volgen met je naald en draad.

Je steekt, om te beginnen, de naald van onder af in,

en je volgt de steek, dus onder de 2 lussen door en weer

terug naar waar je vandaan komt.

Hier zie je een voorbeeld naar boven mazen, 

maar je kan natuurlijk ook horizontaal mazen.

Dat werkt het fijnste van rechts naar links (vind ik :-)

Je moet er wel opletten dat je de draad niet te hard

aantrekt, het moet een soepel breiwerk blijven.

Voor de rest kan je helemaal je gang gaan en het zo 

simpel of ingewikkeld maken als je wil..

Als het kussen klaar is zal ik er nog even een foto

van maken en het hier laten zien.

Ik wens je een fijne dag, de kamer begint hier net 

wat op te warmen na de grote stroomstoring

hier in de hoofdstad..

-X-

Poppetjes

Als je mijn blog al vanaf het begint volgt, zijn er mensen

die dat doen, zou ik leuk vinden om te weten,

dan weet je misschien nog dat ik een grote verzameling

had van matroesjka's en houten poppetjes.

Die verzameling is uit elkaar gevallen, de meeste verkocht ik

en een aantal gaf ik weg, maar de liefde ervoor bleef..

Toen ik in Wenen was, had Daan voor elke dag van de advent

die er nog was voor de kerst een doosje, in elk ervan

zat een poppetje, zo'n lief gebaar..

Hij kocht ze bij een mottig winkeltje in Wenen, bij een

bier drinkende Rus met een grote baard

(en ik fantaseer er dan een bontmuts

bij, ik hoop echt dat hij er eentje op had:-)

De poppetjes kwamen uit Sint Petersburg, volgens

hem waren dat de enige echte, dat geloof ik meteen..

En afgelopen weekend stond ik te schuilen in de 

kringloop (het sneeuwde en onweerde) toen ik een 

vitrine zag vol me een enorme verzameling, houten 

poppetjes, het was echt geweldig, ik geloof zelfs

dat ik hardop oooh zei..

De meeste uit voormalige Oostblok landen en natuurlijk 

een aantal uit Sint Petersburg (haha, ik weet niet of

dat echt waar is) de meeste waren behoorlijk duur,

maar deze dames, die ik het leukste vond, niet.

Dus ik nam ze mee (ik fietste toch naar huis in de sneeuw en

ik was zo doorweekt dat ik thuis meteen een hete douche nam)

Bij het rechter poppetje met de baby zit een touwtje waarmee

je de armen van de vrouw heen en weer kan bewegen,

de ietwat hilarische baby beweegt dan heen en weer..

Deze geweldige dames staan nu hier in de kamer,

tot mijn grote plezier maar het wordt echt geen

nieuwe verzameling, echt niet hoor ;-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Ps. mocht je echt een bijzondere oude houten

poppetjes verzamelaar zijn;  ik kocht ze bij 

de Lokatie aan de Distelweg in Amsterdam Noord,

misschien staat de verzameling er nog :-)

En, ook dit gaat weer voorbij

En toen was het al weer vrijdag, de beloofde

sneeuwstorm is over Amsterdam heengewaaid

en nam alle gedachten en zorgen van deze week mee..

Gisteren keek ik even bij de statistieken van mijn blog

(niet naar hoeveel mensen het lezen, dat doe ik nooit,

ik voel me vrijer om berichten te maken als ik dat niet weet.

Wel zag ik dat ik al bijna 2200 berichten had gemaakt,

jee, wat veel, al die keren schreef ik over wat me bezig hield

en wat op dat moment heel belangrijk leek,

de meeste berichten herinner ik me niet eens meer..

Dat betekent dat alles voorbij gaat elke zorgelijke gedachte,

maar ook de mooie dingen en hoe gek ook, ik 

vind het een troostende gedachte; het wordt altijd weer

een andere dag met andere dingen, die je gewoon weer

gaat vergeten, alleen de grote lijn blijft over..

Dit liedje vind ik daar heel mooi bij passen,

ietwat melancholisch maar monter en troostrijk..

Dus laten we daar het weekend mee beginnen,

maar niet nadat ik een ieder bedank voor alle 

leuke en opbeurende reacties van deze week

(ik lees ze altijd allemaal, ik waardeer het bijzonder)

Ook wil ik nog even zeggen dat alle warme handjes 

verkocht zijn, behalve de roze/grijze en die wil ik graag 

weggeven, anders liggen ze hier maar in de kast.

Dus mocht je die willen ontvangen, laat dan

even een reactie achter..

Ik wens je in elk opzicht een goed weekend

-X-

Gezellig & de laatste warme handjes

Gisteren kwam mijn nichtje en buurmeisje Guusje

van 16 bijna 17 (het lijkt de Sound of music wel ;-)

langs, dat doet ze regelmatig, heel gezellig.

Ze vraagt dan altijd of we iets leuks gaan doen,

dan zeg ik meestal ja tuurlijk, en dan eeeh denk ik 

razendsnel na over wat dat zou kunnen zijn.

Omdat ik gisteren mijn voorraad van de webwinkel had 

opgeruimd bedacht ik dat we wel de wantjes zouden

kunnen fotograferen om ze nog aan te bieden 

op mijn blog (tegen de tijd dat mijn webwinkel

weer open zou gaan is het hopelijk geen 

wantjes weer meer..)

Dus we fotografeerden hap snap de wantjes, eigenlijk

was het licht helemaal niet goed maar vooruit.

Vervolgens heb ik ze Guusje laten bewerken

in Photoshop, met wat hulp hier en daar, ik schrijf 

altijd in de foto's met een pen en een Bamboo dock,

dat vraagt wel enige oefening (toen ik hem net had,

inmiddels al weer jaren geleden kon ik er niets mee,

nu zou ik echt niet meer zonder kunnen)

Enfin, dit is het laatste restant warme handjes,

mocht je een paar willen kopen, mail mij

dan even, de verzendkosten zijn 2,50.

Ik zal ze dan zo snel mogelijk opsturen, dan heb je 

ze nog net voor de kleine 'flits' winter die er volgens

alle berichten aankomt volgende week.

Oja, die roze (nummer 6) lijkt onmogelijk om op 

de foto te krijgen, het is meer roze dan rood.

Oja 2, Guusje vond het erg leuk om te doen, 

daarna dronken we nog thee, bespraken we nog 

haar cijfers (heel goed) haar aankomende verjaardag

en deden we nog wat spelletjes, die zij allemaal

won en hadden een hele gezellige middag.

Ik wens je een hele goede dag, ik ga even de 

scheerlijnen van het huisje (haha) aantrekken want

het weer wordt onstuimig.

-X-

Ps, mijn mailadres staat rechtsboven op mijn blog.
Ps 2: de wantjes nummer 1, 2,4,5 en 6 zijn verkocht:-)

Plan B

De laatste tijd loop ik een beetje te dolen,

het ontbreekt mij aan een doel, welk dan ook..

Het lijkt een beetje op de tekst die Daan vroeger 

op een t-shirt had staan: same shit, different day..

Natuurlijk is dat alleen aan mijzelf te wijten

en het is ook niet zo dat ik me verveel maar het 

ontbreekt mij aan een plan voor in de verte,

een soort van pijl met; die kant op..

Dat had ik wel maar om verschillende redenen 

en al dan niet door mijn toedoen is dat langzaam

afgebrokkeld en nu is er niets meer van over..

Ik dacht bijvoorbeeld dat ik aan een nieuw

boek zou werken, aan de webshop, die nu dicht is

en hoe langer hij dicht is hoe meer ik twijfel

of ik die nog opnieuw moet opstarten..

Mijn relatie met P die helemaal anders liep

dan gehoopt, het zo gewenste huisje in Frankrijk

wat niet doorging en ik heb nooit meer een 

betaalbaar ander huisje gevonden..

Het is niet zo dat ik in zak en as zit, helemaal niet,

maar ik heb wel moeite om weer iets nieuws te verzinnen.

Ik ben in mijn leven zo vaak opnieuw begonnen 

dat ik het gevoel heb dat de rek er een beetje uit is..

Ik zou natuurlijk duiven kunnen gaan voeren op de Dam

en daar mijn levenswerk van maken, maar ik hou 

helemaal niet van duiven en zo heb ik op het moment

overal een tegen argument voor..

Ik zou een nieuwe uitgever kunnen zoeken maar dat

durf ik niet zo goed, de webshop opstarten maar wie zit

daar nu op te wachten, een ander huisje in Frankrijk

kunnen zoeken maar daar heb ik geen geld voor,

aan mijn relatie kunnen werken..ha, ja dat doe ik :-)

Kortom ik draai in cirkels rond en ik heb echt een 

plan B nodig, dus vandaag zal ik de lijst afmaken

met mogelijkheden en Iets doen, wat dan ook,

en niks geen maar, Hup moet het zijn..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Wonderland.

Omdat ik nog zoveel mooie sneeuwfoto's heb,

wil ik toch nog even mijn sneeuw verhaal afronden..

De kans dat hier echt nog een pak komt te liggen

is niet zo groot en ook de sneeuw van het afgelopen 

weekeinde was niet bijzonder, er lag meer ijzel dan sneeuw..

Dus al weer weken geleden toen ik nog in Wenen

was was er wel sneeuw en hoe..

Op een van die dagen ging ik met mijn zoon

en zijn vriendin eerst naar Mueller, in ieder geval

heet het zo in mijn herinnering maar ik kan het nergens

vinden op internet anders had ik natuurlijk een gelinkt.

Het is een soort groothandel in knopen, linten, stof en 

wat dies meer zij in een oud fabriekspand.

Echt heel erg leuk en goedkoop, mocht je ooit in

de buurt zijn en er naar toe willen, mail me

even dan vraag ik het na en geef ik je het adres.

Daarna reden we met een omtrekkende beweging 

terug naar huis, door de heuvels aan de rand van Wenen.

Het was werkelijk adembenemend, het leek wel 

een filmset, alles was wit, enkel de stammen van 

de bomen die zwart afstaken, waardoor de hele

wereld ontdaan leek van kleur..

Wij wandelden door een verlaten bos met alleen

het geluid van onze voeten op de sneeuw,

het leek wel of het hele bos zijn adem inhield..

Het si moeilijk te beschrijven, maar het was 

werkelijk sprookjesachtig mooi.

Later aten wij nog wat in een restaurant,

met een ietwat oubollige inrichting, met obers 

in keurige zwart-wit kostuums het was precies

hoe je hoopt dat het zal zijn..

Kortom, het was een perfect uitje en zo eentje

met een gouden randje, dat ik niet snel zal vergeten.

Ik wens je een fijne dag

-X-

Ps, nagekomen bericht; ik kreeg een berichtje
van oplettende bloglezeres Anne, dit is de link
naar de winkel Mueller  gewoon even op klikken
en dan heb je het adres (hoewel ik moet zeggen
dat de winkel in het echt veel leuker is dan de
website doet vermoeden :-)

Broodje

Een tijdje geleden werd ik door Jocelyn, die regelmatig

voor de Flow werkt gevraagd of ik het leuk vond om

haar te laten weten wat mijn favoriete broodje is,

voor de Flow kalender, natuurlijk vond ik dat leuk.

Ik moest er wel even over na denken, over dat broodje,

ik denk over heel veel dingen na maar nooit over eten.

Ik hou best van lekker eten maar op de een of andere

manier speelt het geen rol in mijn gedachten..

Ik zou prima kunnen leven met soep, brood, yogurt

en bananen tot mijn beschikking, hoewel dat in deze tijd

van alle  foodblogs en kookboeken natuurlijk

helemaal niet hip is, maar dat was ik toch al niet,

dus ik kan het best hardop zeggen :-)

Mijn eerste gedachte over het broodje was dan ook

een wit broodje met kaas, zelf klaargemaakt of desnoods

van de benzinepomp als je onderweg bent.

Het broodje smaakt het beste als je in de auto zit

(een soort van schoolreisjes-gevoel) 

Maar dat leek me niet echt een goede tip voor de 

lezers van de kalender, dus ik dacht aan een broodje

wat ik ooit een at op een warme dag samen met

mijn dochter Judith in een cafeetje hier in Amsterdam-Noord.

Waar ik mij over verheugde over de kalender dat het broodje 

op mijn verjaardag staat en dat ze mij een crafter noemt,

met een alias nog wel en dat samen met het broodje,

maakt het toch nog tot een soort van hip geheel (haha)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Koud

Vanuit de ziekenboeg (zonder verpleegsters :-)

wens ik je een heel goed weekend..

Ik begrijp dat het hier ook gaat sneeuwen en 

misschien zelfs ijzelen, dat is dan weer minder fijn, 

Dus doe voorzichtig, doe je je jas dicht en zeker

de bovenste knoop (gratis advies wat ik kreeg, en weer

doorgeef aan jou, van bloglezer van het eerste uur; Dries.)

Ik zak met een breiwerkje en een kopje thee op de bank

en ik hoop dat het virusje wat ik heb opgedaan

mijn huis zal verlaten en buiten zal bevriezen

(haha, dat zal hem leren..;-))

Dagdag

-X-

Mooi

Al sinds ik terug ben uit Wenen, ben ik in de ban

van een griepachtig virus; koortsig, zere keel, watten

in mijn hoofd en vla in mijn benen, niet echt,

maar zo voelt het, gewoon een algehele slapte..

Heel vervelend maar ik ben blij dat ik het daar niet had..

s' Nachts heb ik te koud dan weer heel erg warm 

en droom ik heel druk en levendig..

Vannacht droomde ik over sneeuw en iemand die het 

weg wilde hebben, ze stond als een malle te bezemen

en zelfs te blazen, met enige verwondering stond ik er

naar te kijken en zei: sta nu eens even stil en kijk,

kijk nu gewoon eens even om je heen zodat je ziet

hoe mooi het eigenlijk is...

Met die zin werd ik wakker en ik ja, inderdaad,

dat ga ik onthouden, dus bij deze bied ik je even 

een moment aan om te kijken, misschien zelfs

te mijmeren over hoe mooi sommige dingen zijn..

Ik wens je een kalme dag

-X-

En ja eindelijk..sneeuw

De avond dat mijn vliegtuig (het voelde een beetje als 

mijn vliegtuig, het was bijna leeg, ik zat achterin 

en er waren 15 lege rijen voor me) was het heel erg

mistig, de piloot aarzelde om te gaan landen, we cirkelden

nog een minuut of 20 boven de stad.

Nadat ik mijn koffer van de band had gesleurd (toch

altijd een blij moment als je je koffer ineens ziet)

en naar de uitgang liep stond daar Daan (mijn zoon)

te wachten, wat natuurlijk veel fijner was.

In de auto kletsten we over van alles en nog wat

maar vooral over het weer en de verwachtingen.

In de weken voordat ik kwam appten we regelmatig over de

 weersverwachting en dan vooral of er sneeuw zou komen.

Daar was geen kans op in Wenen maar Daan had 

wel sneeuw gevonden in de bergen in de buurt daarvan.

Moet je het moment voorstellen dat ik in de ochtend

nietsvermoedend de gordijnen opendeed en...

Aaah ja, ooh het had gesneeuwd en wat nog mooier was,

het sneeuwde nog steeds, langzaam dwarrelde het

naar beneden, het benam mij even de adem, echt waar.

Ik was ontroerd door zoveel schoonheid.

Oooh zei Daan toen ik naar beneden liep, ik ben best 

wel opgelucht, ik wilde je graag sneeuw geven als 

je hier zou zijn en nu is het er..

Wat een lieve gedachte, en ik denk natuurlijk graag

dat ik de sneeuw van hem cadeau kreeg, het maakt

het allemaal nog net wat magischer..

Dus wij wandelden door het verstilde park in de buurt,

het was sprookjesachtig mooi, en de sneeuw knerpte

precies zoals sneeuw onder je voeten hoort te knerpen..

Het vervulde mij met een kinderlijke blijheid, 

waarvan ik soms wel eens dacht dat ik het was verloren.

Zelfs nu ik weer naar de foto's kijk, voel ik het weer,

prachtig en met dit gevoel stap ik de grauwe grijze dag

hier in Amsterdam in, en ik hoop dat ik het vast kan houden..

Ik wens je een fijne dag

-X-