Pagina's

dinsdag 31 januari 2017

Doe het zelf


Stapels doe het zelf boeken heb ik, ik hou ervan om 
er doorheen te bladeren, zeker als het hele oude zijn.
Zo heb ik een haakboekje uit 1914, dat is dus 100 jaar 
oud, maar de patronen zou je gewoon vandaag nog kunnen
gebruiken, in mijn boek Lov-ing Wool staat een patroon van
een bloemetje wat ik maakte naar de afbeelding in het boekje.
Ik kan het patroon niet lezen want het is geschreven in 
oud Duits, je maakt er echt helemaal niets van..


Ik maak sowieso geen patronen uit boeken, ik kan 
helemaal niet goed patronen lezen, of ik leg me er
niet op toe, dat kan natuurlijk ook, ik kijk naar plaatjes
en dan probeer ik er zelf iets van te maken, heel vaak 
kom ik er ook helemaal niet uit, maar dat geeft niet..
Toen ik een jaar of 10 was, kreeg ik mijn eerste 
doe het zelf boek, het heette; Als je een meisje bent,
het is in de loop van de tijd ergens achtergebleven,
maar ik ben het nooit vergeten..
Het stond vol met dingen als; hoe richt je je kamer in,
wat zelfmakers en aanwijzingen (ik ben dol op aanwijzingen)
over hoe je moest gedragen als een braaf meisje.
Niet dat ik die aanwijzingen opvolgde, ik hou er vooral 
van om mijn eigen draai aan te geven ;-)


Een tijdje terug kreeg ik ineens zomaar drie verschillende
doe het zelf boeken opgestuurd, echt heel leuk,
ik krijg niet zo vaak kadootjes, dus echt een verassing.
Het eerste boek wat ik kreeg; Imaginarium via Toft 
is een ingenieus vormgegeven boek met patronen van
poppen en vriendelijke monsters, je kan elk hoofd/lijf/benen
met elkaar combineren, echt heel goed bedacht.
Ik haak nooit poppetjes, dus het lijkt mij een goed idee
om dit boek door te geven aan iemand die dat wel doet.
Het enige is dat het boek niet door de brievenbus past,
de verzendkosten zijn 7 euro  en omdat ik al heel 
veel (gratis) tijd en regelmatig geld uitgeef voor deze blog,
vraag ik er in ruil voor het opsturen de verzendkosten voor.
Ik heb geen idee of iemand dat o.k vind, maar mochten 
er meerder reacties zijn dan kies ik iemand uit.
(bij geen reacties hou ik het gewoon zelf :-)


Van Pascalle, bekend van het leuke boek Havermoutje 
kreeg ik hun nieuwste boek; Maak het zelf.
Een heel origineel boek, wat er echt geweldig uitziet,
met bijzondere zelfmakers, zoals maak je eigen creme.
Daar ga ik zeker nog eens wat dingen uit proberen,
dus die hou ik nog een tijdje..


En het derde boek wat ik mocht ontvangen is van Daan
van Maandagdaandag en Lisa Wade.
Ik ken Daan al een aantal jaar en ik hou erg van haar foto's
en werk (ook als persoon is ze allerliefst :-)
Het is een heerlijk boek met mooie verhalen, foto's en 
simpele maar gezellige zelfmakers, heel erg leuk vooral
als je (kleine) kinderen hebt..
Nu zijn mijn kinderen volwassen en ik vind het zonde als 
dit boek hier op de stapel blijft liggen, daarom wil ik het
graag doorgeven (inclusief verzendkosten, haha)

Dus heb je zin in dit boek, of het monsterhaakboek
(die met de verzendkosten, ohoh;-)
laat dan een reactie achter, laat dan ook even weten 
naar welk boek je voorkeur uitgaat, begin volgende week
zal ik laten weten naar wie ik het opstuur.

Ben je er nog? Het is een heel verhaal geworden,
zo ja, dan wens ik je een hele fijne woensdag
-X-

maandag 30 januari 2017

Kleur


Op de een of andere manier stond dit weekend
voor mij helemaal in het teken van het nieuws.
Je kan er gewoon niet om heen, het is overal,
of je nu op Facebook, Instagram, Twitter of waar
dan ook kijkt, tussen alle mooie plaatjes en berichten door.
Ik kan me er maar moeilijk vanaf sluiten, 
de beelden dwarrelen door mijn hoofd en met elke zin
die ik lees, komt er een vraag naar boven..


Het vervelende vind ik dat ik er niets aan kan doen,
wat zou ik moeten doen (ook al weer een vraag)
En hoe minder antwoorden ik kan vinden, of krijg,
hoe bezorgder ik lijk te worden..
Ken je dat gevoel dat je probeert de dingen rond 
te krijgen in je hoofd, met een min of meer optimistische
conclusie, of een uitweg en dat je het dan pas
achter je kan laten, en je de dingen weer met 
een roze blik kan bekijken..
Alleen kan ik aangaande het wereldnieuws, daar niet
toe komen, dus spookt het rond in mijn arme hoofdje ;-)
Er is voor mij ook helemaal geen directe dreiging,
meer een onduidelijk gevoel van onbehaaglijkheid..
Het heeft ook helemaal geen mooie kleur, 
een beetje grijzig en donker..


Nadat ik de cursus Mindfulness deed (wat ik je overigens 
echt aan kan raden, het heeft mij op vele manieren geholpen)
stel ik mijzelf, bij dagelijkse problemen, de vraag;
kan ik er Nu iets aan doen, als het antwoord nee is,
laat ik het wat het is en ga ik iets anders doen.
In het geval van al het nieuws gaat die vlieger niet
op, gek genoeg, het antwoord is namelijk heel vaak
nee, maar toch kan ik het naast me neerleggen.
(ik droomde er vannacht zelfs over)


Soms denk ik, ik ga in een hutje op de heide wonen
en ik gooi de computer het raam uit,  maar dat is 
waarschijnlijk geen oplossing, daarnaast zijn er natuurlijk
vele positieve leuke dingen te vinden op het web.
De sleutel zit er denk ik in, dat je accepteert dat de 
wereld en de berichten die op je af komen, verschijnen
in vele kleuren, van somber tot stralend en dat je die
tot je neemt zonder er al te veel conclusies aan te verbinden.
(en je vooral niet bedenkt wat er allemaal zou
kunnen gebeuren, want ohoh :-)
Ik ben echt heel benieuwd hoe jij omgaat met alles
wat er zo dagelijks aan informatie op je afkomt,
voel je vrij om het met mij te delen, graag zelfs..

Ik wens je een mooie maandag, die ondanks het 
grijze weer je een rozig gevoel geeft.
-X-

donderdag 26 januari 2017

Lala..


Eindelijk maakte ik deze week het kussen af,
waarvan ik vorige week het mazen liet zien.
Ik maakte het voor het nieuwe huisje, of waarschijnlijk
beter gezegd voor de bank van mijn dochter Judith.
Ik beloofde nog even een foto te laten zien.
Dit is even een lala bericht, dat heb je wel eens,
van die ochtenden dat je wakker wordt  en denkt
aah ja, dit wordt een lala dag..zo'n dag die zomaar wat
voortkabbelt, zonder diepe gedachten of belangrijke zaken
en als je dan probeert te bloggen, dan krijg je dit ;-)

Ik neem het maar zoals het komt, jij?
-X-

woensdag 25 januari 2017

Groen


De laatste tijd krijg ik af en toe reacties en mail
met de vraag of het wel goed met me gaat, dat is heel 
lief en ongelofelijk attent en het antwoord is; ja,
niet dat alles van een leien dakje gaat, maar toch; ja.
Ik denk dan meteen aan wat Kermit de Kikker zei;
it's not easy being green, ik denk zelfs dat het regelmatig 
niet makkelijk is om welke kleur of wie dan ook te zijn.
Dat achter elke jubelende blog of glanzende 
Instagram foto gewone mensen schuilen, met kleine
en grote zorgen, waarbij het soms mee of tegen zit.
Ik ben daarop geen uitzondering maar over het 
algemeen gesproken bevind ik mij in een staat
van welbevinden, daarnaast heb ik een (bijzonder 
leuk) dak boven mijn hoofd, te eten en kan ik
mijn leven meestal inrichten zoals ik het fijn vind.
Dat is meer dan heel veel mensen op deze planeet
kunnen zeggen, daar ben ik me zeer van bewust.
Daarnaast loop ik al lang genoeg mee om te weten
dat de dingen komen en gaan als golven en ook
al ga ik wel eens kopje onder, ik weet ondertussen
ook hoe ik weer boven moet komen drijven.

Enfin, bedankt voor alle aardige bemoedigende 
woorden, ik waardeer het bijzonder, echt waar.
Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 24 januari 2017

Ruimte


In het vliegtuig naar Wenen las ik een artikel
in de Happinez, sommige dingen die in dit blad staan
vind ik wat 'sferisch' zoals mijn zoon Daan zou zeggen,
maar nu las ik een artikel wat mij bijzonder boeide.
De titel is; de 7 wetten van holding space, zoiets
als ruimte bewaren (voor jezelf) en geven (aan een ander)
Het hele artikel kan je hier lezen, want het voert veel te 
ver om het hier helemaal uit te leggen, het is mooi 
beschreven in het artikel en daarnaast kan een ieder
voor zichzelf bepalen wat je er uit haalt 
(of niet, dat is natuurlijk ook prima)
Zelf herken ik er een hoop in, het zijn ook punten
waarop ik regelmatig de mist in ga; dat je denkt
dat je weet hoe een ander dingen moet doen/denken
(oh is dat niet makkelijk, om voor een ander
te bedenken wat ze zouden kunnen doen?)
Ook ben ik heel goed in aannames, dat een ander
wel dit of dat zal denken of bedoelen en dat je daar dan je 
gedrag op aanpast, terwijl je helemaal niet weet
of het echt zo is, het is vele malen rustiger als je 
dat achterwege laat (maar zo moeilijk)


Er zijn altijd twee zijden aan contact met anderen
en je weet nooit precies wat een ander wil/nodig heeft
als je dat niet helder maakt in een gesprek.
Er zat ook een kaartje bij het artikel, als een reminder,
je kan de regels onthouden door een paar vragen.
Is het : true, helpful, inspiring, necessary en kind,
bij elkaar vormen ze het woord Think (before you speak)
Ik heb het al een paar keer toegepast en jee, dat helpt echt,
ook heb ik aan de hand hiervan al een keer aan iemand
uitgelegd waar ik de fout inging in een gesprek wat gierend
uit de hand liep, ondanks mijn goede bedoelingen
en dat was heel bevrijdend, maar ik moest wel
over een grote berg heen voordat ik het durfde.
Het vraagt natuurlijk echt wel iets van je, maar als 
echt iets wil veranderen..moet je ook bereid zijn
naar je eigen gedrag te kijken..ohoh..

En nu neem ik zomaar aan dat je dit leuk vind,
dit advies om een artikel te lezen, daar ga ik alweer,
misschien is dat wel helemaal niet zo, haha,
dus ik klink op verzenden en probeer het verder te laten,
en geef ik je de ruimte om te vinden wat je vind..:-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 23 januari 2017

Stik koud


En we winteren nog even voort, hoe heerlijk is dat,
in Zeeland zeiden we vroeger; het is echt stik koud :-)
Vrijdag ging ik naar het Flow ontbijt, dat was in een
kas in de Snorfabriek en de kleding code was:
 zo warm mogelijk, haha niks geen leuk jurkjes maar
een dikke trui en een das om.
Het was een bijzonder gezellig gebeuren, waarbij
ik vele oude bekenden zag, maar ook nieuwe mensen
(de mensen waren niet nieuw, maar ik kende ze niet ;-)
heb ontmoet, het gekke van de social media is
dat ze je dan toch bekend voorkomen..
(oooh ben jij degene die daar en daar op vakantie ging,
of altijd plaatjes laat zien van, de kat, je huis,
die mooie tekeningen, nu ja vul maar in..)


Later op de dag keek ik naar de toespraak van de
nieuwe president van de VS, of eigenlijk maar een stukje
want om eerlijk te zijn vond ik het nauwelijks te
verdragen, ik kreeg het er koud van, alleen is dit een 
soort kou waar geen dikke trui tegen helpt, 
dus ik heb het weer weggeklikt..


Zondag reden wij even een rondje door Waterland,
hier net te noorden van de stad, gewoon om even 
te kijken hoe het land er bij lag, in 'normale' staat
is het al prachtig maar nu was het betoverend..
Het water bevroren, de knisperende atmosfeer
en de soort van bevroren stilte met het 'zingen'
van het ijs als er iemand langs kwam schaatsen..
Er waren niet zoveel schaatsters enkel wat hele 
dappere mensen die zich er op waagden..
(ik zou er voor geen goud op gaan, ik ben
het algemeen gesproken nogal een bangerik)


Kortom het was een prachtig koud  weekend
ik hoop dat je er ook van genoten hebt.
(O.k dat (k)wak is misschien een beetje flauw
maar het kwam zomaar in me op, terwijl ik de eend,
die geweldig grappig over het ijs waggelde, 
een muts en een dasje gaf, hoewel ik denk dat 
eenden het niet zo heel snel koud hebben.

Ik wens je een mooie maandag
(ik moet zo om te beginnen naar de tandarts,
oh help, maar het moet gewoon, dus even
geen ruimte voor mijn bangerige zelf)
-X-

donderdag 19 januari 2017

Uitsneeuwende mist


Gisteren hadden we een weer fenomeen wat ik 
helemaal niet kende, niet dat ik nooit een wit bevroren
wereld had gezien, maar de term 'uitsneeuwende mist'
kende ik nog niet.
Het is zoiets als mist terwijl het heel koud is en dat
de mist dan door die kou sneeuwkristallen vormt.
Het was werkelijk prachtig, als je goed keek zag je 
de kristallen liggen in de tuin..


Ik ben een groot liefhebber van bijzonder weer,
hoewel mijn eigen observaties zich beperken tot 
een thermometer en oh ja een regenmeter in de tuin.
En ik kijk natuurlijk, voel, en ervaar het, ik hou vooral 
van weer wat je kunt horen, onweer in de zomer,
de wind die om het huis giert en de regen die tikt
op het dakraam, of op een tent, nog beter..
Elke dag kijk ik even op wat weer sites, waarbij 
Windytv mijn favoriet is, een tip van mijn zoon Daan,
met wie ik regelmatig app over het weer..
(als ik dit zo neer typ lijk ik wel een fanaat, haha)


De twee foto's van het landschap, waarvan ik nu pas zie
dat bij de laatste de horizon scheef is, nam ik zo vanuit
mijn voordeur, je zou niet kunnen raden dat dit in 
Amsterdam is, als je het niet zou weten..
Hoe dan ook, uitsneeuwende mist is voor mij het woord
(de woorden) van deze winter, niet dat ik enige autoriteit
bezit om iets tot het woord uit te roepen, maar toch :-)

Morgen blog ik overigens niet, tot mijn verbazing
en plezier (en ook wel een beetje zenuwen) ben ik 
uitgenodigd voor het Flow nieuwjaarsontbijt in Utrecht,
dus ik moet morgen vroeg op om mijzelf een beetje
op te kalefateren (haha, ook al zo'n leuk woord)
en op stap te gaan..

Ik wens je dus alvast een heel goed weekend,
beetje vroeg, maar dan heb je die vast binnen..
-X-

woensdag 18 januari 2017

Kussens


Gisteren was er bij een van de reacties de vraag
hoeveel steken je dan op moest zetten voor het kussen.
Dat ligt er natuurlijk helemaal aan hoe groot
je binnenkussen is, dus dat kan ik zo niet zeggen.
Als je een kussen maakt zoals die ik gisteren liet 
zien, dus een baan recht en een baan averecht,
zou ik eerst een proeflapje breien, bijvoorbeeld
van 10 bij 10 centimeter, het afhechten en dan
opmeten hoe groot het is en uitrekenen
hoeveel steken je nodig hebt voor je kussen.
(als je je breiwerk van je pennen afhaalt is 
het meestal wat breder dan op je pennen)
Als je het maakt met een rondbreinaald reken je 
twee maal de breedte, met gewone breipennen
enkel de breedte (ik kan niet goed breien met
rondbreinaalden, ik vind ze te kort, geef mij maar
gezellige lange pennen)


Nu zit ik hier wel uit te leggen hoe je het 
allemaal heel goed en netjes kan doen, maar
ik doe het altijd op gevoel de steken opzetten.
Ik heb helemaal geen geduld voor een proeflapje,
maar dat gaat ook wel eens helemaal mis,
zodat het uiteindelijk veel meer werk is,
omdat ik opnieuw moet beginnen.
Wat ik dan niet zo erg vind want ik heb helemaal
geen haast, het gaat mij om het maken,
niet zozeer om het eindresultaat..
Ik maakte nog een ander kussen, waar je overigens
niet op kunt mazen, volgens mij heet het de steek
de gerstekorrel (ik schreef het verkeerd op de foto;-)
je breit steeds 1 steek recht, en dan
1 steek averecht, in de volgende baan precies andersom.


Het effect is een soort van mini ruitjespatroon,
het kussen fotografeerde ik op de tafel, daar ligt het 
normaal natuurlijk niet maar het zeg er gewoon 
mooier uit, daar :-)

Oja, de wol die ik gebruikte is van de Zeeman,
daar hebben ze tegenwoordig redelijk goede
(lang niet alles, hoor) niet te dure wol, maar je 
kan natuurlijk gebruiken wat je mooi vind.

Ik wens je een fijne dag, hier is alles prachtig
wit bevroren, echt heel fijn en winters.
-X-

dinsdag 17 januari 2017

Mazen


De laatste tijd ben ik lekker aan het breien,
niet de hele dag natuurlijk maar 's avonds,
niets zo geruststellend als het tikken van de naalden.
Ik maakte al een kussenhoes, waarvan ik het patroon
later zal laten zien hier, dat ging zo lekker dat ik er
nog maar eentje maakte..
Je kan een patroon inbreien maar veel makkelijker
is het om het er op te mazen, een soort borduren.


Vroeger maasde ik hele kindertruien vol, met olifanten,
bloemen of wat dan ook, heel fijn werkje.
Mocht je het nog nooit gedaan hebben, het is heel
makkelijk, eigenlijk het enige wat je moet doen 
is de steken volgen met je naald en draad.
Je steekt, om te beginnen, de naald van onder af in,
en je volgt de steek, dus onder de 2 lussen door en weer
terug naar waar je vandaan komt.


Hier zie je een voorbeeld naar boven mazen, 
maar je kan natuurlijk ook horizontaal mazen.
Dat werkt het fijnste van rechts naar links (vind ik :-)
Je moet er wel opletten dat je de draad niet te hard
aantrekt, het moet een soepel breiwerk blijven.
Voor de rest kan je helemaal je gang gaan en het zo 
simpel of ingewikkeld maken als je wil..

Als het kussen klaar is zal ik er nog even een foto
van maken en het hier laten zien.

Ik wens je een fijne dag, de kamer begint hier net 
wat op te warmen na de grote stroomstoring
hier in de hoofdstad..
-X-

maandag 16 januari 2017

Poppetjes


Als je mijn blog al vanaf het begint volgt, zijn er mensen
die dat doen, zou ik leuk vinden om te weten,
dan weet je misschien nog dat ik een grote verzameling
had van matroesjka's en houten poppetjes.
Die verzameling is uit elkaar gevallen, de meeste verkocht ik
en een aantal gaf ik weg, maar de liefde ervoor bleef..
Toen ik in Wenen was, had Daan voor elke dag van de advent
die er nog was voor de kerst een doosje, in elk ervan
zat een poppetje, zo'n lief gebaar..
Hij kocht ze bij een mottig winkeltje in Wenen, bij een
bier drinkende Rus met een grote baard
(en ik fantaseer er dan een bontmuts
bij, ik hoop echt dat hij er eentje op had:-)
De poppetjes kwamen uit Sint Petersburg, volgens
hem waren dat de enige echte, dat geloof ik meteen..


En afgelopen weekend stond ik te schuilen in de 
kringloop (het sneeuwde en onweerde) toen ik een 
vitrine zag vol me een enorme verzameling, houten 
poppetjes, het was echt geweldig, ik geloof zelfs
dat ik hardop oooh zei..
De meeste uit voormalige Oostblok landen en natuurlijk 
een aantal uit Sint Petersburg (haha, ik weet niet of
dat echt waar is) de meeste waren behoorlijk duur,
maar deze dames, die ik het leukste vond, niet.
Dus ik nam ze mee (ik fietste toch naar huis in de sneeuw en
ik was zo doorweekt dat ik thuis meteen een hete douche nam)
Bij het rechter poppetje met de baby zit een touwtje waarmee
je de armen van de vrouw heen en weer kan bewegen,
de ietwat hilarische baby beweegt dan heen en weer..

Deze geweldige dames staan nu hier in de kamer,
tot mijn grote plezier maar het wordt echt geen
nieuwe verzameling, echt niet hoor ;-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

Ps. mocht je echt een bijzondere oude houten
poppetjes verzamelaar zijn;  ik kocht ze bij 
de Lokatie aan de Distelweg in Amsterdam Noord,
misschien staat de verzameling er nog :-)

vrijdag 13 januari 2017

En, ook dit gaat weer voorbij


En toen was het al weer vrijdag, de beloofde
sneeuwstorm is over Amsterdam heengewaaid
en nam alle gedachten en zorgen van deze week mee..
Gisteren keek ik even bij de statistieken van mijn blog
(niet naar hoeveel mensen het lezen, dat doe ik nooit,
ik voel me vrijer om berichten te maken als ik dat niet weet.
Wel zag ik dat ik al bijna 2200 berichten had gemaakt,
jee, wat veel, al die keren schreef ik over wat me bezig hield
en wat op dat moment heel belangrijk leek,
de meeste berichten herinner ik me niet eens meer..
Dat betekent dat alles voorbij gaat elke zorgelijke gedachte,
maar ook de mooie dingen en hoe gek ook, ik 
vind het een troostende gedachte; het wordt altijd weer
een andere dag met andere dingen, die je gewoon weer
gaat vergeten, alleen de grote lijn blijft over..
Dit liedje vind ik daar heel mooi bij passen,
ietwat melancholisch maar monter en troostrijk..
Dus laten we daar het weekend mee beginnen,
maar niet nadat ik een ieder bedank voor alle 
leuke en opbeurende reacties van deze week
(ik lees ze altijd allemaal, ik waardeer het bijzonder)
Ook wil ik nog even zeggen dat alle warme handjes 
verkocht zijn, behalve de roze/grijze en die wil ik graag 
weggeven, anders liggen ze hier maar in de kast.
Dus mocht je die willen ontvangen, laat dan
even een reactie achter..

Ik wens je in elk opzicht een goed weekend
-X-

donderdag 12 januari 2017

Gezellig & de laatste warme handjes


Gisteren kwam mijn nichtje en buurmeisje Guusje
van 16 bijna 17 (het lijkt de Sound of music wel ;-)
langs, dat doet ze regelmatig, heel gezellig.
Ze vraagt dan altijd of we iets leuks gaan doen,
dan zeg ik meestal ja tuurlijk, en dan eeeh denk ik 
razendsnel na over wat dat zou kunnen zijn.
Omdat ik gisteren mijn voorraad van de webwinkel had 
opgeruimd bedacht ik dat we wel de wantjes zouden
kunnen fotograferen om ze nog aan te bieden 
op mijn blog (tegen de tijd dat mijn webwinkel
weer open zou gaan is het hopelijk geen 
wantjes weer meer..)


Dus we fotografeerden hap snap de wantjes, eigenlijk
was het licht helemaal niet goed maar vooruit.
Vervolgens heb ik ze Guusje laten bewerken
in Photoshop, met wat hulp hier en daar, ik schrijf 
altijd in de foto's met een pen en een Bamboo dock,
dat vraagt wel enige oefening (toen ik hem net had,
inmiddels al weer jaren geleden kon ik er niets mee,
nu zou ik echt niet meer zonder kunnen)
Enfin, dit is het laatste restant warme handjes,
mocht je een paar willen kopen, mail mij
dan even, de verzendkosten zijn 2,50.


Ik zal ze dan zo snel mogelijk opsturen, dan heb je 
ze nog net voor de kleine 'flits' winter die er volgens
alle berichten aankomt volgende week.
Oja, die roze (nummer 6) lijkt onmogelijk om op 
de foto te krijgen, het is meer roze dan rood.
Oja 2, Guusje vond het erg leuk om te doen, 
daarna dronken we nog thee, bespraken we nog 
haar cijfers (heel goed) haar aankomende verjaardag
en deden we nog wat spelletjes, die zij allemaal
won en hadden een hele gezellige middag.

Ik wens je een hele goede dag, ik ga even de 
scheerlijnen van het huisje (haha) aantrekken want
het weer wordt onstuimig.

-X-

Ps, mijn mailadres staat rechtsboven op mijn blog.
Ps 2: de wantjes nummer 1, 2,4,5 en 6 zijn verkocht:-)

woensdag 11 januari 2017

Plan B


De laatste tijd loop ik een beetje te dolen,
het ontbreekt mij aan een doel, welk dan ook..
Het lijkt een beetje op de tekst die Daan vroeger 
op een t-shirt had staan: same shit, different day..
Natuurlijk is dat alleen aan mijzelf te wijten
en het is ook niet zo dat ik me verveel maar het 
ontbreekt mij aan een plan voor in de verte,
een soort van pijl met; die kant op..
Dat had ik wel maar om verschillende redenen 
en al dan niet door mijn toedoen is dat langzaam
afgebrokkeld en nu is er niets meer van over..
Ik dacht bijvoorbeeld dat ik aan een nieuw
boek zou werken, aan de webshop, die nu dicht is
en hoe langer hij dicht is hoe meer ik twijfel
of ik die nog opnieuw moet opstarten..
Mijn relatie met P die helemaal anders liep
dan gehoopt, het zo gewenste huisje in Frankrijk
wat niet doorging en ik heb nooit meer een 
betaalbaar ander huisje gevonden..


Het is niet zo dat ik in zak en as zit, helemaal niet,
maar ik heb wel moeite om weer iets nieuws te verzinnen.
Ik ben in mijn leven zo vaak opnieuw begonnen 
dat ik het gevoel heb dat de rek er een beetje uit is..
Ik zou natuurlijk duiven kunnen gaan voeren op de Dam
en daar mijn levenswerk van maken, maar ik hou 
helemaal niet van duiven en zo heb ik op het moment
overal een tegen argument voor..
Ik zou een nieuwe uitgever kunnen zoeken maar dat
durf ik niet zo goed, de webshop opstarten maar wie zit
daar nu op te wachten, een ander huisje in Frankrijk
kunnen zoeken maar daar heb ik geen geld voor,
aan mijn relatie kunnen werken..ha, ja dat doe ik :-)
Kortom ik draai in cirkels rond en ik heb echt een 
plan B nodig, dus vandaag zal ik de lijst afmaken
met mogelijkheden en Iets doen, wat dan ook,
en niks geen maar, Hup moet het zijn..

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 10 januari 2017

Wonderland.


Omdat ik nog zoveel mooie sneeuwfoto's heb,
wil ik toch nog even mijn sneeuw verhaal afronden..
De kans dat hier echt nog een pak komt te liggen
is niet zo groot en ook de sneeuw van het afgelopen 
weekeinde was niet bijzonder, er lag meer ijzel dan sneeuw..
Dus al weer weken geleden toen ik nog in Wenen
was was er wel sneeuw en hoe..


Op een van die dagen ging ik met mijn zoon
en zijn vriendin eerst naar Mueller, in ieder geval
heet het zo in mijn herinnering maar ik kan het nergens
vinden op internet anders had ik natuurlijk een gelinkt.
Het is een soort groothandel in knopen, linten, stof en 
wat dies meer zij in een oud fabriekspand.
Echt heel erg leuk en goedkoop, mocht je ooit in
de buurt zijn en er naar toe willen, mail me
even dan vraag ik het na en geef ik je het adres.


Daarna reden we met een omtrekkende beweging 
terug naar huis, door de heuvels aan de rand van Wenen.
Het was werkelijk adembenemend, het leek wel 
een filmset, alles was wit, enkel de stammen van 
de bomen die zwart afstaken, waardoor de hele
wereld ontdaan leek van kleur..


Wij wandelden door een verlaten bos met alleen
het geluid van onze voeten op de sneeuw,
het leek wel of het hele bos zijn adem inhield..
Het si moeilijk te beschrijven, maar het was 
werkelijk sprookjesachtig mooi.


Later aten wij nog wat in een restaurant,
met een ietwat oubollige inrichting, met obers 
in keurige zwart-wit kostuums het was precies
hoe je hoopt dat het zal zijn..
Kortom, het was een perfect uitje en zo eentje
met een gouden randje, dat ik niet snel zal vergeten.

Ik wens je een fijne dag
-X-

Ps, nagekomen bericht; ik kreeg een berichtje
van oplettende bloglezeres Anne, dit is de link
naar de winkel Mueller  gewoon even op klikken
en dan heb je het adres (hoewel ik moet zeggen
dat de winkel in het echt veel leuker is dan de
website doet vermoeden :-)

maandag 9 januari 2017

Broodje


Een tijdje geleden werd ik door Jocelyn, die regelmatig
voor de Flow werkt gevraagd of ik het leuk vond om
haar te laten weten wat mijn favoriete broodje is,
voor de Flow kalender, natuurlijk vond ik dat leuk.
Ik moest er wel even over na denken, over dat broodje,
ik denk over heel veel dingen na maar nooit over eten.
Ik hou best van lekker eten maar op de een of andere
manier speelt het geen rol in mijn gedachten..
Ik zou prima kunnen leven met soep, brood, yogurt
en bananen tot mijn beschikking, hoewel dat in deze tijd
van alle  foodblogs en kookboeken natuurlijk
helemaal niet hip is, maar dat was ik toch al niet,
dus ik kan het best hardop zeggen :-)


Mijn eerste gedachte over het broodje was dan ook
een wit broodje met kaas, zelf klaargemaakt of desnoods
van de benzinepomp als je onderweg bent.
Het broodje smaakt het beste als je in de auto zit
(een soort van schoolreisjes-gevoel) 
Maar dat leek me niet echt een goede tip voor de 
lezers van de kalender, dus ik dacht aan een broodje
wat ik ooit een at op een warme dag samen met
mijn dochter Judith in een cafeetje hier in Amsterdam-Noord.

Waar ik mij over verheugde over de kalender dat het broodje 
op mijn verjaardag staat en dat ze mij een crafter noemt,
met een alias nog wel en dat samen met het broodje,
maakt het toch nog tot een soort van hip geheel (haha)

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 6 januari 2017

Koud


Vanuit de ziekenboeg (zonder verpleegsters :-)
wens ik je een heel goed weekend..
Ik begrijp dat het hier ook gaat sneeuwen en 
misschien zelfs ijzelen, dat is dan weer minder fijn, 
Dus doe voorzichtig, doe je je jas dicht en zeker
de bovenste knoop (gratis advies wat ik kreeg, en weer
doorgeef aan jou, van bloglezer van het eerste uur; Dries.)
Ik zak met een breiwerkje en een kopje thee op de bank
en ik hoop dat het virusje wat ik heb opgedaan
mijn huis zal verlaten en buiten zal bevriezen
(haha, dat zal hem leren..;-))

Dagdag
-X-

donderdag 5 januari 2017

Mooi


Al sinds ik terug ben uit Wenen, ben ik in de ban
van een griepachtig virus; koortsig, zere keel, watten
in mijn hoofd en vla in mijn benen, niet echt,
maar zo voelt het, gewoon een algehele slapte..
Heel vervelend maar ik ben blij dat ik het daar niet had..
s' Nachts heb ik te koud dan weer heel erg warm 
en droom ik heel druk en levendig..
Vannacht droomde ik over sneeuw en iemand die het 
weg wilde hebben, ze stond als een malle te bezemen
en zelfs te blazen, met enige verwondering stond ik er
naar te kijken en zei: sta nu eens even stil en kijk,
kijk nu gewoon eens even om je heen zodat je ziet
hoe mooi het eigenlijk is...
Met die zin werd ik wakker en ik ja, inderdaad,
dat ga ik onthouden, dus bij deze bied ik je even 
een moment aan om te kijken, misschien zelfs
te mijmeren over hoe mooi sommige dingen zijn..





Ik wens je een kalme dag
-X-

woensdag 4 januari 2017

En ja eindelijk..sneeuw


De avond dat mijn vliegtuig (het voelde een beetje als 
mijn vliegtuig, het was bijna leeg, ik zat achterin 
en er waren 15 lege rijen voor me) was het heel erg
mistig, de piloot aarzelde om te gaan landen, we cirkelden
nog een minuut of 20 boven de stad.
Nadat ik mijn koffer van de band had gesleurd (toch
altijd een blij moment als je je koffer ineens ziet)
en naar de uitgang liep stond daar Daan (mijn zoon)
te wachten, wat natuurlijk veel fijner was.


In de auto kletsten we over van alles en nog wat
maar vooral over het weer en de verwachtingen.
In de weken voordat ik kwam appten we regelmatig over de
 weersverwachting en dan vooral of er sneeuw zou komen.
Daar was geen kans op in Wenen maar Daan had 
wel sneeuw gevonden in de bergen in de buurt daarvan.


Moet je het moment voorstellen dat ik in de ochtend
nietsvermoedend de gordijnen opendeed en...
Aaah ja, ooh het had gesneeuwd en wat nog mooier was,
het sneeuwde nog steeds, langzaam dwarrelde het
naar beneden, het benam mij even de adem, echt waar.
Ik was ontroerd door zoveel schoonheid.
Oooh zei Daan toen ik naar beneden liep, ik ben best 
wel opgelucht, ik wilde je graag sneeuw geven als 
je hier zou zijn en nu is het er..
Wat een lieve gedachte, en ik denk natuurlijk graag
dat ik de sneeuw van hem cadeau kreeg, het maakt
het allemaal nog net wat magischer..


Dus wij wandelden door het verstilde park in de buurt,
het was sprookjesachtig mooi, en de sneeuw knerpte
precies zoals sneeuw onder je voeten hoort te knerpen..
Het vervulde mij met een kinderlijke blijheid, 
waarvan ik soms wel eens dacht dat ik het was verloren.
Zelfs nu ik weer naar de foto's kijk, voel ik het weer,
prachtig en met dit gevoel stap ik de grauwe grijze dag
hier in Amsterdam in, en ik hoop dat ik het vast kan houden..

Ik wens je een fijne dag
-X-