Koffietentje

Elke ochtend drink ik een kopje koffie, gewoon thuis,

soms samen met P. soms alleen, ik ben soms

nogal vroeg wakker, en dat is prima zo..

Maar soms verlang ik naar zo'n fijn koffietentje zoals

in Lucca, waar je als start van de dag even langs

kunt gaan om je dagelijkse koffie te drinken, met een

lekker broodje of een croissantje erbij, niet altijd

natuurlijk want ik zou helemaal dichtgroeien ;-)

Zo'n tentje met de perfecte cappuccino of macchiato

die je besteld aan de bar, of misschien hoef je helemaal

niet meer te zeggen wat je wil hebben omdat de barman

allang weet wat je gaat zeggen, zoals in dit tentje

waar ze na twee dagen al gewoon precies

het juiste neer kwamen zetten omdat ze hadden

onthouden wat je eerder bestelde, zo leuk.

Mijn dochter Judith en ik zijn hier elke ochtend

geweest, ik dronk koffie, zij thee, we maakten een 

praatje met de barman, hij leerde ons wat Italiaans,

wij probeerde het te spreken tot zijn grote plezier,

waarschijnlijk leek het nergens naar, haha.

We zagen ook vaak dezelfde mensen, die gewoon 

staande aan de bar hun koffie dronken, terwijl ze met

elkaar het grote en kleine nieuws doornamen.

Een heerlijk gebeuren en vaak als ik zo in de

ochtend alleen mijn koffie drink verlang ik even

naar zo'n gemoedelijk tentje met heerlijke koffie,

en een praatje over van alles en nog wat.

Ik heb het nog niet gevonden, dus ik babbel
maar wat tegen jullie, 's ochtends als ik mijn
koffie drink en zit te typen aan mijn tafeltje :-)

Ik wens je een fijn weekend

-X-

Knoopjes

Laatst keek ik eens even in mijn boek Lov-ing wool,

gewoon om eens te zien of ik het nog wel een leuk boek 

vind en misschien ook wel om te zien of ik het 

anders had gedaan mocht ik het overdoen..

Dat was behalve de cover en de naam niet zo, ik denk

dat ik het net zo gedaan had, beter dan dit kan ik het niet.

Ook bedacht ik me dat het misschien leuk zou zijn om

af en toe eens een patroon te delen uit het boek.

Ze staan anders maar ongebruikt in een mapje op 

mijn pc te verstoffen, haha

Dus bij deze de knoopje, het is heel simpel; je haakt

een klein rondje van vasten, dan laat je een draad 

van een centimeter of 50 aan het werkje hangen.

Hoe dikker de wol is die je gebruikt, hoe groter de

knoop, maar dat spreekt voor zich, toch?

Dat draadje steek je door een naald en dan steek je

de naald steeds in het midden, de draad niet te
strak aantrekken en verdeel je de de steken

zo dat je een gelijkmatige knoop krijgt.

Oh ja, hartelijk bedankt voor alle vriendelijke
woorden over mijn vermeende blog-block
en over het maken van berichten waar je verder
niet zo veel aan hebt, maar misschien wel
gezellig zijn, ik maakte er meteen maar eentje :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Dag Blog-block

En ooh, nu heb ik een echt blog-block, ik weet ineens 

niets meer te zeggen en alles waar ik aan denk lijkt 

ineens zo onbeduidend en onzinnig..

Ik typte in de afgelopen jaren zo ongeveer 2500 berichten,

allen van geen groot belang, maar gewoon over de 

kleine dagelijkse dingen, leuk en minder leuk..

Maar nu de dagelijkse vaart eruit is, heb ik het gevoel dat

ik met echt iets moet komen, maar ik heb geen idee

wat dat Echt dan zou moeten zijn, echt niet :-)

Dus de bezem moet even door de muizenissen,
(dat woord schoot me te binnen, gebruikt iemand
dat nog wel eigenlijk? )
in mijn hoofd heen, weg met die tobberige gedachten.

Het stof (het zorgen-stof) moet opgeveegd 

worden en een soort van luchtigheid moet zich weer

meester van mij maken, ik ga gewoon weer lala bloggen

zonder mij al te veel af te vragen of het waardevol

of zinnig is en vooral zonder de zorg of iemand

het wel leuk vind, weg met die blog-block, oh haha.

Ik wens je een fijne dag
en ik zeg gewoon tot morgen :-)

-X-

Oh ja, bloggen..

En ooh, is er zomaar weer een week voorbij, 

ik ben niet gestopt hoor met bloggen, elke ochtend

denk ik ; oh ja, ik moet iets op mijn blog zetten,

maar de gedachte vervliegt net zo snel als hij opkwam.

Komt bij dat ik niet zo fit ben dus ik denk dat mijn 

energie daar aan op gaat en ik niet veel over heb..

Enfin, hier een bloemetje voor jou en ik wens je 

een warme week (wat is het ineens koud hè?)

-X-

Achter de geraniums

Eigenlijk zit ik de laatste tijd een beetje achter de

geraniums, ik heb absoluut niet zo'n interessant raam

als dit wat ik fotografeerde in Lucca..

Eigenlijk heb ik zelfs niet eens geraniums, maar gewoon,

luxaflex waardoor ik naar buiten kijk, naar de straat.

Maar zelfs daar gebeurt eigenlijk niet veel bijzonders,

het is een doodlopende straat, en er komt wel eens een

auto langs, of iemand op een fiets, soms laat iemand

een hondje uit in het parkje langs het kanaal,

af en toe is de lucht blauw, vandaag regent het..

Als ik geluk heb vaart er een boot langs, maar dat is 

het wel zo'n beetje, binnen gebeurt ook niet zoveel.

Ik doe wat dingen voor de webwinkel, veeg het huisje

aan, haak een beetje en kijk af en toe wat Netflix.

Eigenlijk vind ik het voor nu prima zo, maar ik vraag 

me soms wel af hoe dat nu verder moet mijn blog,

zijn er nog verhalen te vertellen?

Als er eentje langs komt drijven, zal ik hem zeker

uit de lucht plukken, maar als ik er een keertje niet 

ben hier, dan zag ik er geen, dan zit ik hier in de

ochtend, achter mijn onzichtbare geraniums 

naar buiten te staren, waar dan ook weer niet

zoveel gebeurd..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Postduif

Vanuit Lucca stuurde ik verschillende mensen een kaartje,

naar bekenden maar ook naar wat mensen, die ik niet ken,

ik kreeg hun adres, na een oproepje van mij, via hier

en Instagram, ik hou van ansichtkaarten schrijven.

Het hoort bij vakantie vind, een paar, eigenlijk beetje 

lelijke, kaarten uitzoeken, een klein berichtje er op 

zetten en een buitenlandse postzegel plakken, heerlijk.

Dan het zoeken naar een brievenbus, in deze hebben we 

de kaarten maar niet gedaan, hij zat overvol en wie weet

hoe lang de kaarten er al in zaten, misschien wordt hij

wel helemaal niet meer geleegd..

Toch deden mijn kaarten er weken over om uiteindelijk

in Nederland en wat andere landen aan te komen,

ik denk dat sommige er nog niet eens zijn.

Ik vraag me dan af, waarom het zolang duurt, blijven

ze ergens liggen op een stoffig postkantoortje, maken

ze nog stiekem gebruik van de postkoets of nog 

sprookjesachtiger; de postduif?

Ik mag graag het laatste denken, zo'n duif met een petje

op, zodat hij herkenbaar is en een klein tasje met kaarten.
(dan snap ik overigens dat het zo lang duurt, zo'n
klein duifje en dan zo'n eind vliegen)

Ik zal het nooit weten maar mocht iemand een 

postkoets of een duif met een petje gezien hebben

zou je het mij dan willen laten weten ;-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Oh, de zee..

Heel af en toe rijden wij naar de zee, meestal ergens

in Noord Holland, gewoon omdat ik soms zo kan

verlangen naar de zee,  even de wind voelen, naar

de eindeloze leegte turen en de golven horen, soms 

zachtjes, soms bulderend, heerlijk..

Deze keer gingen we naar Egmond aan zee, het dorpje

zelf is niet zoveel aan vind ik, veel flats en volledig 

ingericht op toeristen (net als ik, haha) maar op het strand

staan, in het seizoen, van die prachtige ouderwetse,

strandbankjes, ik zou niet weten hoe je ze anders

zou moeten noemen, weet jij het ?

Je hebt niet veel fantasie om de badgasten, prachtig 

woord, voor je te zien van  lang geleden, in badpakken

met pijpjes en zonnehoeden op en rieten manden met 

lekker bij zich, zittend op zo'n mooi bankje.

Toen we aankwamen op het strand werd de lucht 

donkerder en donkerder, toch wandelden wij

in de straffe zuidwesten wind het strand op.

We dachten de bui wel voor te kunnen zijn, maar dat 

was niet het geval, het begon me daar toch te regenen,

aan de ene kant scheen de zon nog en terwijl wij ons
naar de auto haasten, maakte ik nog snel
even deze foto..

Kletsnat kwamen we bij de auto aan, mijn oren

suizend van de wind, maar oh wat heerlijk was 

het weer gewoon even op het strand..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Lezen

Altijd als ik op vakantie ga, ben ik altijd weken van te

voren bezig met het zoeken naar de juiste boeken.

Niets zo vervelend als niet het juiste boek bij je hebben..

Ik neem er ook altijd veel te veel mee, wie heeft er nu tijd

om 5 boeken in een week te lezen, ik niet, hoewel ik altijd

het beeld heb dat ik voornamelijk veel zal gaan lezen..

Deze keer had ik onder andere De acht bergen van 

Paolo Cognetti bij me, dat was een tip van iemand hier 

op mijn blog, een hele fijne tip want ik vond het prachtig.

Ik was meteen gegrepen door het verhaal,wat speelt in de

bergen van Noord Italië, over vriendschap, eenzaamheid

en volwassen worden, in een mooie stijl geschreven.

Mijn dochter Judith had het boek Big Magic bij zich

van Elizabeth Gilbert, over creativiteit en dat een ieder

dat in zich heeft in welke vorm dan ook.

Zij motiveert je om jezelf te blijven ontwikkelen, los van

resultaat, niet perfect te hoeven zijn en gewoon lekker

aan te rommelen, ritselen zoals ze dat noemt.

Waar ik niet zo van hou in boeken is als je direct wordt

aangesproken; dat ze; je dit en je dat schrijven, maar 

dat is persoonlijk, verder een aanrader.

Onnodig te zeggen dat ik niet alle boeken die ik bij

me had gelezen heb, er was zoveel moois te zien

en te ervaren, dat ik er niet aan toe kwam..

Ik moet zeggen dat ik alweer aan het rondkijken ben

voor nieuwe boeken, in december ga ik naar mijn 

zoon in Wenen en ik wil toch minstens 5 mooie 

boeken bij me hebben haha..(tips welkom:-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Jammer..

Regelmatig bereikt mij het bericht dat mensen 

teleurgesteld zijn omdat er een artikel in mijn 

webwinkel is uitverkocht, dat begrijp ik.

Van de meeste artikelen is er maar eentje, zoals van 

de wantjes die ik allemaal zelf haak en zo ook van de

vintage dingetjes en de postzegels die ik vind.

Ik denk zelf dat dat juist leuk is dat er overal zomaar

eentje van is, maar die menig wordt niet altijd gedeeld :-)

Soms kan het zo zijn dat alle verkochte artikelen nog niet

uit het winkeltje zijn gehaald omdat ik druk bezig ben

met inpakken of gewoon met andere dingen die

het dagelijkse leven van mij vragen, net zoals 

bij een ieder ander denk ik zo.

Ik doe mijn uiterste best om het zo goed mogelijk

 te doen, meer kan ik niet doen..

Ik wens je een heel mooi weekend

-X-

Ik wil niet..

Laatst fietste ik naar huis in de regen en ik had het

koud, ik fietste langs een flatgebouw en hoorde 

een kind echt keihard gillen; ik wil niet naar de dieren-

tuin, ik wil dahat (met zo'n uithaal) niet, ik wil niet..

Daar moest ik even om glimlachen, hoewel ik het wel

te doen had met de ouders, ik weet het nog goed van 

de onwillige kinderen die het op een gillen zetten..

Maar ook dacht ik, wat heerlijk als je gewoon lekker

kan gaan gillen als je ergens geen zin in hebt, 

gewoon gaan schreeuwen en dan is er altijd wel een 

volwassene in de buurt die dan zegt; maar liefje toch,

en je dan probeert te sussen (het kan natuurlijk ook 

zijn dat je op je donder krijgt maar dat is het risico

misschien best waard;-)

Later deze week had ik verschillende momenten waarop

ik eigenlijk ook best zin had om te gillen dat ik dat

niet wilde; toen ik naar de tandarts moest, toen ik kaarten

bij moest bestellen en ineens de hele bestelpagina anders

was (ik heb er een gloeiende hekel aan als dingen op 

mijn pc, die goed werken er ineens anders uitzien)

Toen ik iets voor de webwinkel zocht wat ik niet kon

vinden (omdat er hier zo weinig opbergruimte is, alles staat

 in manden en dozen op elkaar gestapeld en niet op de pak)

Maar dat doe ik natuurlijk niet, stel je voor, haha, dat ik 

stampvoetend en huilend sta te roepen hier in de kamer,

nee, ik haal diep adem en ga gewoon voort, 

mopperend, dat wel..

Maar soms lijkt het me heerlijk al je frustratie over 

het dagelijkse Gedoe er uit te gooien en te gillen;

ik wil dat niet, ik wil alleen maar met een breiwerkje

op de bank zitten, met een kopje thee en een koekje

als dat mogelijk is, alleen maar dat :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-