zoals misschien wel bekend is ondertussen
ben ik niet altijd Miss Sunshine of ThreeWays
noch van enige andere plaats
ik Kan heel vrolijk zijn
maar ook vreselijk zitten somberen..
altijd al gehad,
en het fenomeen Geluk en je gelukkig voelen
waarom wel, of waarom niet
houd mij bezig..
laatst las ik het boek: De maakbaarheid van het geluk
waarin zij Geluk wetenschappelijk onderzoekt..
de meest opvallende conclusie in het boek
vond ik het feit dat gebleken is dat
50% van je vermogen om gelukkig te zijn
je met de geboorte meekrijgt
10% word bepaald door je omstandigheden
en 40% kan je zelf beinvloeden
door doelbewuste acties..
ik was verbaasd over die 10% omstandigheden
eigenlijk betekent dat, dat arm, rijk, ziek gezond,
en ga zo maar door
eigenlijk weinig invloed heeft op je welbevinden
terwijl je zou denken dat dat Heel belangrijk zou zijn..
maar het meest bijzondere aan dit boek vond ik
dat de schrijfster zegt
dat iedereen een Basisgeluksgevoel heeft
en dat je daar altijd weer op terugkomt
na een gelukkige of Ongelukkige verandering
zit je na ongeveer 3 maanden
weer op je basisgevoel..
omdat je je altijd Aanpast aan de omstandigheden
bv.wij kochten een groot huis
na jaren in een klein huisje te hebben gewoond
de eerste maanden werd ik daar heel Gelukkig van
nu vind ik het gewoon..
aan de ene kant is dat Geruststellend
want je raakt dus ook gewend
aan Vervelende dingen
aan de andere kant Verontrustend
want je wilt altijd meer, om weer
Zo gelukkig te zijn..
Gelukkig(ha) kan je zelf ook wat doen
om je beter te voelen, eigenlijk kleine dingen:
vergeven, je zegeningen tellen, genieten van kleine dingen,
iets goeds doen voor een ander..
en natuurlijk,weet ik dat eigenlijk wel
maar het ligt dan weer Helemaal
aan mijn stemming, of ik daarvoor open sta..
Ik blijf het ingewikkeld vinden
gelukkig en dan weer Niet
maar uiteindelijk is het vinden en hebben
van een evenwicht tussen beide
iets wat mij Gelukkig maakt...
-happy wednesday-
Soms is het oké om even niet gelukkig te zijn.
BeantwoordenVerwijderenwat een mooi stukje!!! iets om ff bij stil te staan, dank je!
BeantwoordenVerwijderenwens je een mooie woensdag.
Angela
Zoals André vandaag bij mij reageerde (op soortgelijk onderwerp): je hebt maar weinig dingen nodig om gelukkig te zijn en heel veel (materiële) dingen om je ongelukkig te maken...
BeantwoordenVerwijderenPs. Dat boek ga ik ook maar eens lezen.
Dat heb je weer prachtig opgeschreven Ingrid.
BeantwoordenVerwijderenWens ik jou een hele gelukkige woensdag en donderdag en vrijdag en zaterdag en zondag en maandag en dinsdag en..........
Liefs
Mapi
Of, je kan ook gelukkig zijn met wat je hebt, wie je bent, wat je doet ... dat is op zich al een kunst apart !!!
BeantwoordenVerwijderenEn daar kan je aan 'werken' !
Prachtige woorden om de woensdag mee te beginnen, dank!
BeantwoordenVerwijderenTja ....... en nog eens tja;.... zei zij en voelde met je mee.
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige overpeinzing op deze woensdagmorgen! Voor mij precies op het goede moment......
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van Barbara (ff niet zo Happy na een hele Happy periode....maar in de wetenschap dat het in golven komt)
Heel waar........
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar! Momenteel zit ik in een neerwaartse beweging, maar heb altijd het vertrouwen dat ie ook weer een keer de goede kant op gaat. Geluk is nooit compleet (maar soms ben je er dichtbij..en soms voor je gevoel wat minder).
BeantwoordenVerwijderenHet is soms ook maar goed dat je je soms wat minder gelukkig (of zelfs heel ongelukkig) voelt; dat is net zoiets als met licht en donker; als het altijd licht zou zijn zou je het licht niet meer zien. - Maar als het al een hele tijd donker is, heb je daar natuurlijk erg weinig aan... -
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor deze inzichten! Heel verhelderend voor een woensdag.
BeantwoordenVerwijderenGeluk zit meestal in kleine dingen en is dus niet eeuwigdurend, helaas.
xoxox
Mooi, fijn om te lezen!
BeantwoordenVerwijdereninteressant...
BeantwoordenVerwijderen(stond er ook bij dat die '50% van je geboorte' is omdat je ouders je van alles aanleren/afleren? Of is dat er maar voor het gemak van weggelaten?)
Merk, nu ik zelf 'in therapie' ben, dat je basis-kern, je innerlijke ikje, zo ontzettend aangepast is aan wat je van heel klein af aan hebt moeten leren om te 'overleven'... En om weer terug in je basis-stand te komen is heel veel uien-pellen nodig. Heel mooi als er weer een schil is weggehaald, waar je dan weer terugkomt...
suxes met je somberen (lekker toelaten, als je daar behoefte aan hebt)
X Daan
@ Daan, ik ga er vanuit dat ze daar mee bedoelt, wat je in aanleg al hebt, dus meer een genetisch plaatje.Aan en afleren valt daar niet onder, dat zijn omstandigheden en invloeden van buitenaf (maar ach ik ben ook geen geluks-proffesor..)
BeantwoordenVerwijderenNog steeds op mijn lijste en misschien ook iets voor jou: "het Gelukproject" van Gretchen Rubin, een persoonlijk verslag van het streven in een jaar tijd gelukkiger te leven.
BeantwoordenVerwijderenMooi omschreven, herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenIngrid, ik ben in ieder geval héél gelukkig met onze ruil! Het monster is in het echt nog leuker. En de tekening ook helemaal in de roos. Ga er een lijstje voor zoeken en hang deze op een ereplaats in de keuken.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal :)
BeantwoordenVerwijderenja
BeantwoordenVerwijderenik snap
Diepzinnig zo op een door de weekse dag, maar zeker stof tot nadenken.
BeantwoordenVerwijderen~ Marjolein
hoi, je blog haalde een enorm geluksgevoel bij mij omhoog...nee.. niet door de diepe gedachten, die dringen op dit tijdstip niet meer tot mee door. Maar door dat OLIFANTJE.
BeantwoordenVerwijderenEen "Ohhhhhhhhhhhhhh..die had ik ook!"gevoel.
( net als je memoryspel trouwens)Er waren nog meer beestjes van dacht ik. Weet niet meer waar ik ze van ken, maar herkennen deed ik um!
Thanks!
zo had ik eergister een geluksmomentje; er viel een postpakketje op de mat! Ontzettend bedankt voor de toevoegingen, ik en knoopjes is al een leven lang dikke liefde. Het volgende geluksmomentje was dat mijn meisje bij het zien van het pakje zei: "ooh, dat is nou echt wat voor jou, zo leuk voor je dat je dat krijgt"
BeantwoordenVerwijderenook lief van een vijfjarige, toch?!
Misschien hangt het ook samen met je persoonlijke groei in het leven? Ik ben net 59 jaar oud geworden, maar stel mij deze vraag gewoon niet meer. Ik probeer gewoon te 'zijn' en te genieten. Carpe diem...
BeantwoordenVerwijderen