op deze foto ben ik 11 jaar
ik zou nog wel even 11 jaar willen zijn
toen ik niet kon wachten om groot te worden
dan zou het feest pas echt beginnen
dan zou ik mode ontwerpster zijn
want ik hield van mooie jurken tekenen
dan zou ik de wereld gaan ontdekken
en huppelend door het leven gaan
(ik had geen idee dat volwassenen
het gek vinden om te huppelen..)
dan zou ik een lieve (knappe) man hebben
die van mij hield, van mij alleen
die me zou behandelen als een prinses
en altijd bloemen meenam
dan woonde ik in een wit huis
overgroeid met rode rozen
en speelden onze blije kinderen op het grasveld
dan zou ik alleen maar ijs met chocolade eten
met vooral veel slagroom erop
dan zou het leven goed zijn
dan zou ik nooit meer huilen
dan zou de lucht altijd blauw zijn
maar ik ben geen 11 meer
en het regent
maar als ik kijk naar dat meisje op de foto
dan weet ik
dat zij nog Ergens diep van binnen
in mij zit..
Dat ken ik..ik wilde 4 kinderen, trouwen, ook een wit huis met blauwe regen en kunstenares worden. Dat laatste is best wel een beetje gelukt maar 2 kinderen zijn ook fijn en de rest...misschien komt dat nog! Ik hoop dat je goed door je verdriet heen kan worstelen, het zal nog altijd niet meevallen. Liefs
BeantwoordenVerwijderenIngrid, wat heb je toch een mooie manier van dingen opschrijven. Heel herkenbaar, misschien eens je verhalen bundelen en naar een drukkerij!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Addy
Ach- lieve ingrid; ik hoop dat de zon voor jou weer snel gaat schijnen...
BeantwoordenVerwijderenHet erge met verbroken relaties is dat er OOK zoveel andere dingen veranderen.Niet alleen afscheid van een geliefde, maar vaak ook van een huis, je spullen, je oude leven etc...
Terwijl je misschien het liefst zou willen dat dat allemaal wel het zelfde blijft.
Maar zoals je ook al eens schreef ,je wordt ook ongewild een andere weg op geduwd en gelukkig kun je hier wel iets in kiezen. Ik hoop dat je een goede keuze kunt maken en dat deze weg je naar een mooi ander en nieuw leven zal brengen.
Misschien kan het 11 jarig meisje injezelf je daar bij helpen?
Ik vind je gehaakte deken erg mooi en zit te twijfelen of ik erop zal bieden. Ik vind het ook een beetje verdrietig dat je je mooie zelfgemaakte dingen nu moet opruimen....
lieve groet, Fleur uit de polder
Om te beginnen zou ik vandaag je lange haar maar eens in twee dikke vlechten doen ;-)
BeantwoordenVerwijderenZettumop daar in de regen!
I finally sent that 11 year old a parcel today. It has bits and pieces that I hope will cheer up the 11-year-old. There's even a hankerchief if you need to use it.
BeantwoordenVerwijderenYour dreams will come back, and the sun will shine again.
Ik ben het helemaal met Roos eens....
BeantwoordenVerwijderenLaat die kleine meisjes in ons maar lekker tevoorschijn komen! Waarom eigenlijk niet?
vervolg op Roos.......en huppelen door de tuin en lekker zingen! Zorgeloos voelt dat en dat zijn dan toch weer wat minuten zonder zorgen.
BeantwoordenVerwijderenBe good!
Helemaal eens met alle voorgangers:-)
BeantwoordenVerwijderenGelukkig ben je het kindzijn nog niet verleerd ;-)
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
laat haar ook maar lekker in je zitten, af en toe huppelen is zo gek nog niet:)
BeantwoordenVerwijderenSoms is het juist een geweldig gevoel om terug te gaan naar wie we waren, en wie we zijn even te vergeten. Maar het meest spannende is de weg naar wie we worden! X
BeantwoordenVerwijderenZucht....wat MOOI!
BeantwoordenVerwijderen11 worden we nooit meer lieve Ingrid, maar een klein stukje gevoel van toen we 11 waren gun ik je van harte!
(ik heb nu een dochter van 11 en moet wel een beetje lachen om het verschil van Toen en NU )
Lieve Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenHet meisje van 11 wandelt met je mee op de weg die je nu te gaan hebt. Ze kan je helpen bij het vinden van een nieuwe bestemming.
Oei, ik zou geen elf meer willen zijn hoor..............Maar mijn 'jongemeisjes'dromen koester ik nog steeds (m'n elf kinderen zijn er niet gekomen, maar zoonlief (enig kind) telt wel voor elf soms)
BeantwoordenVerwijderenKNUFFEL!
Miriam
Gisteren lagen je vogeltjes in de brievenbus, ik ben er erg blij mee, ga ze straks ophangen.
BeantwoordenVerwijderenToen ik de kaart las die erbij was viel mijn oog op de herkomst, LSLTN, dat betekent LOSLATEN.
Hoe toepasselijk voor jou op dit moment. Je huis dat niet meer voelt als je huis...LOSLATEN moet je het.
Z die niet meer bij je wil zijn......LOSLATEN moet je hem.
Je toekomst die er rustig en vredig uitzag....LOSLATEN. Maar wat je niet hoeft en vooral niet moet loslaten is JEZELF. Je bent een sterke vrouw, je komt er wel, echt.....Hou jezelf goed vast!!!!
Geweldig hoe je het allemaal weet te verwoorden.Heel veel sterkte met het maqken van de keuze's waar je ongetwijfeld voor komt te staan.
BeantwoordenVerwijderenLaat dat 11 jarige meisje maar kiezen hoor!
sterkte
Je herinnerd je je dromen nog. Dat is een goed teken. Je hebt nog fantasie. En huppelen... ik vind het heel gezond om als volwassene te huppelen, dansen etc. Laat de schroom van je afvallen. Er zijn mensen die gekkere dingen doen.(bijvoorbeeld vanalles stom en onvolwassen vinden)
BeantwoordenVerwijderenLaarzen aan en een paraplu mee en dan naar buiten. Zing een liedje en spring in een plas water. Morgen schijnt de zon wel weer.
BeantwoordenVerwijderengrt, Helmi
Huppelen....heerlijk vind ik dat. En ik huppel heel vaak, zoals ik ook vaak midden in / door de plassen spring (wat ik vroeger niet mocht en het eerste wat ik kocht toen ik zelfstandig ging wonen waren roze laarzen om mee in plassen te springen) en lekker op mijn blote voeten op een schommel ga zitten ... een bloem achter mijn oor doe of lekker met een witte broek in het gras ga zitten.
BeantwoordenVerwijderenHet regent, maar de zon komt eraan....ga jij eens lekker huppelen!
hmmm, en toch zou ik niet meer terug willen gaan naar toen ik 11 was. Ik heb namelijk sindsdien zoveel mooie dingen meegemaakt. Ook erg pijnlijke, dat geef ik toe, maar die had ik ook als ik 11 was. Maar die onbevangenheid ...
BeantwoordenVerwijderenJa, dat zou ik wel terug willen.
Die onschuld ... ( ik heb de mijne verloren toen ik gedumpt werd... Ik weet dat men dat niet echt benoemd als ' onschuld ' verliezen, maar voor mij voelde dat wel zo aan )
De beschadiging die mijn ziel opliep daardoor wil ik graag weer kwijt, maar als ik heel eerlijk ben liep ik ook beschadigingen op toen ik 11 was en me thuis niet geliefd voelde en gepest werd op school bijvoorbeeld.
Ach, ik ben maar wat aan het mijmeren geslagen naar aanleiding van je post .
Ik denk dat ik maar concludeer dat elke leeftijd zijn charmes en pijnlijke dingen heeft. De mooie dingen zou ik graag opnieuw willen doen, ongeacht hoe oud ik was...
En je toekomstvisie als kind zag er erg mooi uit !
als kind huppelde ik trouwens wel eens samen met mijn vader : die deed dat wel als vvolwassenen en dat is een mooie herinnering die ik graag wil overdoen ;)
BeantwoordenVerwijderenHeb laatst nog eens geprobeerd te huppelen, maar dat werd toch een beetje een onhandig huppeltje en ik werd er meteen erg moe van. Met mijn kinderen huppelde ik ook. Mijn zoon kon het niet die vergat steeds zijn volgende been naar voren te doen. Ik weet zeker dat je weer een fijn ander huis krijgt, Ingrid, en die kinderen heb je gelukkig al en een man... ach misschien bevalt het ook wel zonder? Groetjes, Hannie
BeantwoordenVerwijderenOch.... wat een mooi, lief en tegelijk verdrietig stukje. Ik hoop dat je het meisje van 11 in jezelf steeds meer hervindt.
BeantwoordenVerwijdereningrid
BeantwoordenVerwijderensterke vrouw
deelt met velen
verdriet,veerkracht,twijfel en kracht
toekomst!
Op school gebruik ik deze dichtvorm vaak, het heet een ELFJE omdat je in elf woorden gevoelens mooi kunt verwoorden. Alleen zo mooi als jij alles kunt omschrijven kan ik het niet, maar als steuntje in de rug vond ik hem wel erg mooi voor je.
En weet je, als mijn kleutertjes nog niet kunnen huppelen, geef ik ze even een handje en help ik ze een beetje op weg.Ik gun jou die hand ook zo!!!
Het 11 zijn zou ik niet opnieuw willen meemaken. Onbezorgdheid wel. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit een echt onbezorgd kind ben geweest.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop heel erg dat je snel je kern weer vindt. Want dat is het meisje waar je naar op zoek bent, toch?
Kom hier vaak, alleen nog nooit een reaktie achtergelaten.
BeantwoordenVerwijderenWaarom nu wel, geen idee...
Misschien omdat ik steeds aan je moet denken, ik het zo ontzettend klote voor je vind allemaal, dit zo'n mooi en hoopvol stukje is en omdat ik je een HELE fijne koninginnedag wil wensen met een hoop mooie schatvondsten.
Liefs