oh this Grey Day

deze eindeloze druilerige dag

voelt gelijk mijn stemming

plotseling overvallen door een 

overweldigend verlangen naar Huis

waar dat ook weze moge
ik wacht op Noordenwind
die mij naar zonnige oorden zal voeren
maar het waait steeds niet hard genoeg..

bovendien denk ik aan Jeannette

in een hospice

omringd door liefde

maar wel bijna aan het einde van haar reis..

om mezelf uit deze melancholie te sleuren

denk ik aan de Goede Dingen

en zeg tegen mezelf:

dus denk ik 

aan Roos

met wie ik gisteren een hele fijne lunchafspraak had

positief en vrolijk

aan zonnebloemvelden in Frankrijk

aan alle lieve mensen waarmee

ik mij omringd zien

aan appeltaart

maar hoe ik ook mijn best doe

de onderstroom van deze dag 

is niet zonnig

maar grijs en regenachtig

maar ach, grijs is best een mooie kleur nietwaar?
(en het zal uiteindelijk wel gaan waaien..)