Home sweet (yellow) home

toen ik wakker werd

met zo'n pijnlijke rug

van het verven van de vloer

(die uiteindelijk prachtig werd)

dacht ik werkelijk dat ik niet meer op kon staan

de gedachte aan Al Het Werk

wat nog moest gebeuren

en wat ik al verzet heb in de afgelopen maanden,

het opruimen van Driewegen, alleen

de verhuizing van die spullen

(staan nog steeds in dozen)..

het steeds wennen

in huizen van anderen

al de tijd die ik kwijt was

met het zoeken naar spullen..

ik dacht even

dat ik het niet meer op kon brengen

maar de gedachte aan De Gele Wand

(en eerlijk gezegd ook aan de koffie

die P voor me zette)

deed me, mezelf uit bed hijsen..

het Geen Plek Hebben-einde is in zicht

maar hoe dichter

het bij komt

hoe ongeduldiger ik word

ik kan niet wachten

op een Lege Dag

zo een waarvan je zegt, ik verveel me

wat zal ik eens gaan doen..

maar die komt eraan

dus ik laad mezelf op

weer..

en terwijl ik de koffie drink

die P zette voor me zette

luister ik naar dit liedje

wat ik fascinerend vind

(ik zou zeggen alleen luisteren, kijk niet naar de video

ze heeft zulke bijzondere(?) lippen dat het nogal afleid)

en krijg ik weer zin om Voort te gaan

met de gedacht aan :

die lege dag

mijn eigen werkplaats

aan de mensen die ik zal ontvangen in mijn eigen huis

(bij wie ik zo welkom was de afgelopen tijd)

P, die ik werkelijk als een zegen beschouw..

en aan het moment

dat we samen zullen dansen

op dit nummer

voor De Gele Wand

op de witte vloer

die we samen (met veel rugpijn) schilderden..

xxx