soms zijn de dingen Zo gewoon,
dat je er eigenlijk nooit over nadenkt,
gewoon geen enkele gedachte,
omdat het nu eenmaal een gegeven is..
zo dacht ik nooit na over thuis zijn
nooit over in Zeeland wonen..
dat was gewoon zo,
ik heb ook echt nog nooit heimwee gehad,
kon me daar niks bij voorstellen,
ik vond het ook niet echt bijzonder daar,
niet in de zin,
dat ik elke dag dacht,
wat is het fijn hier,
het was gewoon zo..
maar nu ik er niet meer woon,
ach jee..
ik weet niet Of je het heimwee kan noemen,
maar Zutphen en ik..
ik weet het niet...
ik lijk hier niet te kunnen aarden
soms denk ik, het is wel Leuk geweest Zo,
ik wil gewoon naar huis..
ik wil naar de zee..
en niet dat ik nu elke dag naar het strand ging..
maar het was er Gewoon..
niet dat elke dag een feest was, echt niet,
maar ik was er wel thuis..
en dan moet je je zegeningen tellen, zegt Men
dat doe ik, ik tel me rot,
ik heb een schattig huisje, op een leuke plek,
in een lief stadje,
een bank in de keuken, een oranje koelkast,
er zijn hier heel veel bossen
(hoewel ik niet speciaal dol ben op Zoveel bomen,
bij elkaar, ik hou meer van open)
de lente komt eraan (hoop ik)
ik heb een lieve man,
fijne kinderen,
ik ben Lekker bezig met van alles en nog wat,
mooie muziek (zij het ietwat melancholisch) om naar te luisteren
ik heb een gele wand,
heel veel nieuwe ideeën,
dat is allemaal Nogal Wat..
en misschien moet ik gewoon Vaker tellen
en heeft men gelijk
misschien zie ik over het hoofd,
wat er allemaal wel is,
omdat het Zo gewoon lijkt,
en waarvan je dan later weer denkt...
(pff, ingewikkeld)
nb. eigenlijk fotografeerde ik deze poppetjes-met-hoedjes
als zelfmaakideeën ter verhoging van de feestvreugde,
op koninginnen dag,
maar op de een of andere manier,
vertelde ik dit...
fijne dag, thuis of niet...
-xxxx-
Soms heb je dat nou eenmaal, dat je je ergens toch echt niet thuis voelt. Maar soms werkt het inderdaad om je zegeningen te tellen, zodat je je ergens thuis gaat voelen. Misschien moet het knopje 'gewoon' nog om (al weet ik dat dat niet zo makkelijk is als het lijkt)
BeantwoordenVerwijderenik denk dat het heel gewoon is wat je voelt ...soms denk je dat er al over bent en dan plots om geen enkele reden maar heel gewoon komt het terug , het gevoel van missen en daar hoorde ik thuis ... en dan heeft tellen niet zoveel zin ...gewoon maar even toelaten en lief zijn voor jezelf en beseffen dat ondanks al het mooie er ook gewoon gemis is ...
BeantwoordenVerwijderenHet is een beetje hetzelfde als met die foto's..na een tijdje denk je opeens...Ach, eigenlijk was het daar zo mooi....
BeantwoordenVerwijderenMaar ik snap dat je liever in de buurt bent van de zee...raar fenomeen, in Amsterdam zit je ook niet echt dicht bij de zee, maar als ik in het oosten of zuiden van het land ben word ik wel 'onrustig' bij het idee dat de zee 'zo ver weg' is...komt het door jeugdherinneringen...blote voeten in het zand, de rustgevende of juist onstuimige zee...
Het gevoel van je soms niet thuis voelen ken ik.
BeantwoordenVerwijderenAls Zeeuwse voel ik mij na 10 jaar soms nog een beetje verloren in het Limburgse, en ik heb verder toch ook genoeg blessings om te tellen...
Zeeuwse Zee, wind en zand krijg je nooit uit
je aderen...
xx
ps ik vind je koele-kast echt cool!
Bomen zijn geen zee..... ik kan me voorstellen dat je heimwee hebt!
BeantwoordenVerwijderenKop op en draag je feestmuts. Het is ook veel te koud voor de tijd van het jaar. Wacht tot het warmer wordt, pak de eerste de beste trein naar zee en herhaal dat als je er zin in hebt.
BeantwoordenVerwijderenZeeland is dan ook wel erg mooi, en tja Gelderland...... Ik woon er zelf ook (Arnhem) en heb het fijn in mijn eigen huis, met mijn lief, onze plannen, dromen en dieren... Maar wie weet. Niets houd me hier. En da's ook wel een lekker gevoel. Dat je kan gáán. Niet dat dat zo 1, 2, 3 gebeurd is, maar toch.... *zucht* Leuke poppetjes in ieder geval. De hoofddeksels zijn echt blits...:D Fijne dag. Groetjes
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar wat je schrijft. Na 5 jaar Deventer voelde ik ook weer de kriebel om terug te gaan naar het noorden. Het zal uiteindelijk wel duidelijk worden denk ik. Je bent nu waar je nu moet zijn, anders was je er niet. Ondertussen
BeantwoordenVerwijderenlees ik met plezier je openhartige blog.
Sterkte en groetjes, Famke
O,dat herken ik! Nou woon ik 5 minuten van de zee in Zeeland, maar echt Thuis zal ik me hier nooit voelen. Dat gevoel heb ik pas op de plek waar ik ter wereld kwam, de Alblasserwaard. Ik mis gewoon de slootjes, de knotwilgen, de waterkipjes in de lente en het schaatsen in de winter! Maar dat gevoel heb ik gelukkig niet elke dag, en als je het druk hebt, sta je er ook niet bij stil, maar soms steekt het de kop op en dat mag ook.
BeantwoordenVerwijderenIk stuur wat zilte Zeeuw-wind jouw kant op!
BeantwoordenVerwijderenJe mist je roots!! Ik herken dat wel als Friezin hier in Enschede. Geen water, bootjes, zee, eilanden, veel wind, geen eindeloze weilanden met mooie boerderijen. De taal!! Gelukkig ga ik dit weekend weer even terug naar mijn roots. Gek is het dat als ik de "grens" over ga ik spontaan Fries begin te praten.
BeantwoordenVerwijderenMisschien moet jij ook even terug naar Zeeland.
groetjes, dinah
Wat een triest verhaal. Hopelijk stemt mijn pakje je deze week wat vrolijker!
BeantwoordenVerwijderenOh en ik heb die bossen zo gemist (en nog)....Maar pasnu nu allerlei ontwikkelingen-waar-ik-geen-invloed-op-heb me uit het noorden dreigen weg te trekken voel ik hoe diep de wortels gegroeid zijn..........(en nee weinig kans op bos...).
BeantwoordenVerwijderenMijn familie heeft een zeeuws vakantiehuis. In mijn beleving is parttime zeeuw zijn de beste manier ;)
Wij zeiden pas nog tegen elkaar...kan me niet voorstellen dat we uit Katwijk weg gaan....de zee ...gewoon alles het is thuis mijn ouders daarin tegen zijn naar Zeeuws Vlaanderen verhuisd en hebben daar aan de schelde hun draai gevonden...maar nu dat papa is overleden weet mijn mama het ook niet meer...Zeeland voelt als thuis maar het is zover bij ons vandaan...wat da toekomst brengt weet je nooit het leven blijft een avontuur die in allerlei fases van je leven een nieuw begin kan bieden.....ja en of dat werkt kom je achter als je de stap moet nemen of niet...Komt tijd komt raad zei mijn oma altijd....denk en voel en kijk in de spiegel en vraag of dit het voor je is....wie weet komt er een antwoord....Kus...
BeantwoordenVerwijderenAch toch... Het is hartstikke fijn dat je ondanks het gemis je zegeningen kunt tellen, maar dat neemt het gemis denk ik niet helemaal weg. Wat je voelt wil er zijn.
BeantwoordenVerwijderenMisschien een mooi vakantiehuisje aan zee? Of een caravan? En dan af en toe een tripje die kant op?
Ik snap het...
BeantwoordenVerwijderenHoi Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenJe kwam voor de liefde hier in Zutphen wonen, wellicht kan de liefde in de toekomst voor jou naar Zeeland verhuizen en kunnen jullie daar samen verder bouwen! Hou die mogelijkheid gewoon open en wees lief voor jezelf.
Groetjes!
Hoi Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenWat kun je toch mooi schrijven, ik kan bijna door de computer voelen hoe je je voelt.Natuurlijk moet je je zegeningen tellen en niet datgene wat je niet hebt...maar goed jij hebt tenslotte wel ervaren wat het is om dicht bij de zee te wonen,en ik kan me heel goed voorstellen dat je dat mist.Ik woon zelf(met gezin) in een bosrijke omgeving(ik zie het alleen heel vaak niet meer,omdat het zo gewoon is).Maar een paar x in het jaar moet ik naar de zee,al is het maar een dag.Onze vakanties zijn ook altijd dicht in de buurt van de zee.Het doet iets met je hoe dan ook...en dat is een gevoel dat je iets eens uit kunt leggen vind ik.
Ik denk inderdaad dat het te maken heeft met het wijdse en de ruimte die de zee je geeft,een soort van oneindigheid en rust.
Misschien moet je gewoon zo af en toe de zee eens opzoeken, gewoon zomaar zonder reden, omdat het je gevoel is en verder geen uitleg nodig heeft.
Groetjes, Janet
Thuisvoelen is een raar iets, en kan soms lang duren weet ik. Maar eens komt de dag dat je denkt, ja, ik ben hier Thuis. (en anders pak je je koffers met de familie Little :))
BeantwoordenVerwijderen