C'est le ton qui fait la musique

het allereerste berichtje wat ik vanochtend

op Twitter las:

"de enige persoon die je moet verbeteren,

is de persoon die je gisteren was"

valt dat even mooi samen,

met mijn voornemen om 

na de wat humeurige toon in de

 berichten over,

geen inspiratie en ontevreden zijn,

een waar-ik blij-van-word-post

te schrijven..

want er is gewoon Zoveel,

om blij van te worden,

en in het geval dat ik de indruk heb gewekt,

dat mijn leven een tranendal is,

dat is niet zo,

maar dat terzijde..

dit weekend was ik een boekenmarkt,

hier aan de IJsselkade,

het waaide hard, en af en toe

begon het ineens te regenen,

iedereen was druk in de weer met zeilen,

en plastic om de handel droog te houden,

eigenlijk zocht ik Alice in Wonderland,

en Roodkapje boeken

maar toen zag ik een heel krat vol,

Ex Libris etiketten,

je weet wel, die je voor in je boek plakte,

met je naam erop,

jammer eigenlijk dat dat zo uit de mode 

is geraakt, want ze waren prachtig,

ook zaten er kleine bijzondere plaatjes tussen..

sommige zelfs gesigneerd,

zoals deze hierboven

de kraam werd bemand door 

2 heren van zekere leeftijd,

zeer begaan met hun handel,

en met hun klanten,

ik moest absoluut even gaan zitten,

om de bak met mooie plaatjes door te kijken,

dat moest werkelijk in alle rust 

en met aandacht gedaan worden..

dus zat ik daar langs de winderige IJssel,

plaatjes te kijken,

de een nog mooier dan de ander,

ik vond zelfs een kaartje van Middelburg,

je mag ook een bod doen, op de hele bak

zei een van de mannen,

nee nee zie ik dat word teveel,

(hoewel de verleiding groot was)

ik heb al zoveel spullen..

dan ben je dus geen Echte verzamelaar,

zei de man

mijn hele huis staat vol met boeken en dozen met plaatjes,

ik kan er zelf nog net bij,

en ik zag het meteen voor me,

de man tussen de stapels..

en ik glimlachte bij het idee,

dat iemand mij Geen verzamelaar noemde...

ik kocht de plaatjes,

kreeg het kaartje van de boekenman,

voor het geval, ik toch de hele doos wilde,

alles werd voorzichtig in een envelop gedaan

en bij het laatste plaatje

zegt de man:

ah dat is een mooie, 

het is de Toon die de muziek bepaald,

een ware levenswijsheid..

en hij heeft gelijk

natuurlijk heeft hij gelijk

C'est le ton qui fait la musique..

en elke dag opnieuw

kan je zelf bepalen hoe de muziek klinkt..