Close the door and let Go!

gisteravond, nadat ik de hele dag,

nog bezig was,

met het benoemen van de hoofdstukken,

hier en daar nog kleine verbeteringen aanbracht,

en het dankwoord schreef

(daar had ik me toch op verheugd)

mailde ik uiteindelijk naar de uitgever,

dat het Klaar was..

nu zou je denken dat een Grote opluchting

zich van mij meester zou maken,

maar ik weet eigenlijk niet zo goed,

of ik nu moet lachen of huilen

(of allebei tegelijk)

er schieten allerlei dingen door mijn hoofd,

had Dit anders gemoeten,

staat de foto met Dat er wel in?

is het wel Leuk genoeg?

maar ik moet het nu laten gaan,

en in handen geven van de vormgeefster,

en de tekstredacteur...

maar nadat ik 5 maanden,

zo ongeveer dag en nacht

(in ieder geval in mijn Hoofd)

met het boek bezig ben geweest,

voelt deze ochtend een beetje leeg en wiebelig

(hoewel ik op veel momenten Bijzonder

naar dit ogenblik heb uitgekeken...)

maar ik moet deuren

van het boek-kast sluiten..

het werk is gedaan,

tijd voor appeltaart!

-X-