Thinking an the bus...

afgelopen vrijdag ging ik met de bus naar Utrecht,

de halte is hier aan de overkant van de rivier..

het was zo ongeveer 100 jaar geleden

dat ik met de bus ergens heen ging

ik had het me al eerder eens voorgenomen

maar ik ben niet zo besluitvaardig op het moment

ik twijfel over vele dingen

zelfs of ik al dan niet naar Utrecht zal gaan..

waardoor er niet al te veel uit mijn handen komt

ik denk, ik stel uit, denk daar weer over...

en voor je het weet is de dag voorbij

(en voel je je absoluut niet beter)

bovendien zie ik overal een beetje tegen op

ik sta al een tijdje in de denk-stand in plaats van

doe-het-nu-maar-dat-is-gewoon-leuk-stand

nu ken ik dit soort periodes wel

en de enige manier om het te doorbreken

is om gewoon langs mijn gedachten heen te gaan..

en Hup tegen mezelf te zeggen..

dus ik nam de bus

(die ik op het nippertje haalde na al dat wel/niet/wel..)

stapte na een uurtje midden in de stad uit,

kocht blauwe wol om een das van te breien

omdat ik had ineens zin om te breien

(maar aarzelde lang tussen grijze en blauwe wol ;)

kocht nieuwe schoenen

(ik had mijn rode gympen aan,

maar ik vond dat het tijd werd voor wat anders

ik twijfelde overigens geen moment

toen ik de juiste zag..)

vond een potlood-olifant bij de kringloop

en zat heerlijk op een terras in de zon..

sprak met P af onder de Dom

zodat we samen naar huis konden rijden..

ik moet zeggen dat ik daarna tevreden was

een soort van zie je wel, je kan het best gevoel

het zijn van die soort mini overwinningen op jezelf

hoe klein ook, die je net een zetje kunnen geven

om weer aan te pakken..

en in een ander soort gemoedstoestand te komen..

ik had een uitstekend weekend daarna...

ik maakte allerlei dingen voor de markt,

at worteltaart die P bakte

wandelde over de dijk

(met uitzicht op mijn eigen huis)

en nam mij voor mijn gedachten eens wat vaker

te laten voor wat ze zijn

en gewoon te doen..

misschien moet ik gewoon HUP hier op de muur schrijven

om me daar aan te herinneren

want ik voel me echt een stuk beter

bij (gewoon) Doen in plaats van bij (in cirkels) Denken

ik wens je een fijne Maandag

-X-

One thing...

dat is misschien wel het beste advies wat ik ooit kreeg,

weliswaar kreeg ik het in iets andere woorden...

maar ik hoorde het terug in dit liedje...

voorts wens ik je een heel fijn weekend..

-X-

Book & thanks a lot!

toen ik mijn boek aan het maken was

en het Weer eens niet lukte zoals ik het wilde

of twijfelde of het allemaal wel goed Genoeg was

heb ik meerdere malen uitgeroepen

en Wie zou het nu eigenlijk willen kopen...??

nadat het eenmaal in de winkel lag

heb ik het uit mijn hoofd gezet...

ik durfde het ook niet zo goed te vragen aan de uitgevers

totdat ik een mailtje kreeg dat het in België goed liep

en nu hoorde ik van de week 

dat het ook in Nederland heel lekker verkoopt

man...(of beter vrouw) wat een opluchting...toch..

ik wil daarom iedereen die het kocht

of mij er een berichtjes erover stuurde

echt heel Hartelijk bedanken !

ik ben er toch wel een paar centimeter van gegroeid (ha)

wat een compliment hebben jullie mij gegeven

(misschien durf ik er zelf nu ook eens in te kijken

op een vluchtige blik na, toen ik het net kreeg

heb ik het zelf nooit meer ingekeken..gek, eigenlijk..

en is het tijd om er

voorzichtig een beetje trots op te worden...)

nogmaals dank,  ik waardeer het bijzonder!

fijne dag

-X-

Paper squirrel DIY

Eigenlijk heb ik nog maar één keer

in mijn leven een eekhoorn gezien,

of misschien twee keer

maar dat weet ik niet helemaal zeker..

de eerste keer was in Wenen

waar ze gewoon over de kabels voor het huis

heen liepen (lopen eekhoorns, of springen ze.. ? )

ik was er erg verheugd over

en bleef maar roepen, zag je dat...

met een ietwat verbaasde blik

werd er gezegd dat dat Echt heel gewoon was daar...

de tweede keer was ergens in de Achterhoek

P wees hem (of haar) aan uit de auto

zag je dat...een eekhoorn..

ik zei ja, huhu maar helemaal zeker weten doe ik het niet

dus ik weet niet of die keer telt..

enfin..ik moest toch Ineens aan eekhoorns denken

(soms heb ik geen idee waar 

gedachten vandaan komen..

maar deze misschien vanwege het jaargetijde..)

dus ik knipte er één van papier

dit is een beetje afwijkend formaat foto

want het is een A4 formaat

(dat past niet goed in mijn blog)

maar dan kan je foto opslaan

en het patroontje kopiëren als je wil...

er zijn waarschijnlijk veel handiger manieren

maar ik heb geen idee hoe ik dat moet doen

dus dit is het beste wat ik te bieden heb..:)

het is verder heel eenvoudig,

je moet het wel echt 2 vellen papier

die op elkaar geplakt zijn knippen

(of eventueel van dun karton)

omdat hij anders niet blijft staan..

als je de staart erin hebt geplakt

(aan één kant)

is ie eigenlijk al klaar

je kan er natuurlijk nog een oog op tekenen

mocht je dat leuk vinden...

en van de restjes papier

nog wat eikeltjes maken

dan heeft ie ook wat te eten

hoewel ik dan ook weer niet zeker weet

wat eekhoorns eten

(ik baseer me nu op Knabbel en Babbel..;)

als je echt veel zin hebt

kun je een hele familie maken

ik vond het na 3 eekhoorns wel goed..

ik wens je veel knip en plak plezier

(of wat je dan ook gaat doen)

-X-

The Little's go crazy..

oh oh, die Little Family..

er zijn tijden dat ik ze gewoon helemaal vergeet,

zoals nu weer bij zo"n verhuizing,

ik stop ze in een etuitje of zoiets (ach)

en ik denk er gewoon niet meer aan

meestal laten ze dan wel een keer van zich horen

zoals deze keer ook..

tijdens het organiseren van de kast

(alle dozen had ik er zo ingepropt)

hoorde ik Ergens een gemopper en gepiep...

uit een doosje (wel een heel mooi doosje..

maar dat kon ze niet deren..)

ze waren er gewoon een beetje akelig van, zeiden ze

de halve zomer in die donkere kast..

en was het nu al herfst, neeee, dat meen je niet

dus ik heb ze maar snel buiten neergezet

naast elkaar op een bankje

maar al snel hoorde ik een gejoel

en gelach dat het een lieve lust was...

ze gingen echt helemaal los

(het was even nodig denk ik na die saaie donkere tijd)

de één schommelde over de bietjes heen

luid zingend..

(over kabouter Spillebeen, en ja, ze kende de hele tekst ;)

de ander racete bovenop (notabene!) een autootje 

van een schuine plank naar beneden

ondertussen joehoe roepend

er liep er eentje over een draadje

hoog boven de grond

(mocht ze zijn gevallen was ze geland

in de andijvie, dus dat was vast een zacht bed..)

en nog een ander was via een touw laddertje

op een stapel stenen geklommen

ze had een rugzakje bij met proviand

en toen ik vanochtend keek zat ze er nog steeds..

(ik kan haar niet naar beneden halen

want ik durf helemaal niet op dat soort

enge laddertjes...)

ik ga er van uit dat ze het vanzelf wel een keer 

beu is of het eten raakt op

en dan zie ik haar wel verschijnen...

en ach. ééntje vloog er weg

ik kon nog net op tijd een foto maken

maar voordat ik het wist was hij (en de duif)

nog maar een stipje aan de horizon

gelukkig was hij wel zo verstandig om een dasje om te doen

dus moch je ergens een piepklein mannetje zien

met een groen truitje en een geel dasje

zou je hem dan naar huis willen sturen

en zeg erbij dat ik ze nooit mee

maandenlang in een doosje (hoe mooi ook)

in de kast zal stoppen...

ik wens je een fijne dag

(ook namens de Little's )

-X-

Beautiful boxes

het is niet zo dat ik ze verzamel

(ik verzamel eigenlijk helemaal niets

de meeste dingen vind ik gewoon

zonder dat ik er naar zoek

en soms heb ik er dan Per Ongeluk

ineens een heleboel)

ik vind ze gewoon mooi..

de oude verpakkingen, voornamelijk dozen

zoals de bovenste ooit bedoeld om kadoo te geven..

(ik stel me dan zo voor

dat ik ergens in een jaren 50 keuken

met zo'n fijne gebloemde schort aan

sta te koken, de man komt binnen,

zet zijn hoed af en mij zo'n mooie doos geeft

met een lint erom, dan zeg ik ach dank je schat

waarop de man vraagt wanneer het eten klaar is

en de krant gaat lezen...; )

maar ik vind ook doosjes

met de meest gewone dingen erin,

punaises, nietjes, dat soort dingen..

soms is het bijna jammer om ze open te doen

de verpakking is eigenlijk een soort kadootje

en soms is de belofte van wat erin zit

fijner dan wat het Echt is...

maar vaak is de inhoud ook heel gezellig,

je doet er verder niets mee,

ik heb in ieder geval de roze poeder

nog niet gebruikt,

noch de haakjes om planten

langs een muur te leiden

maar ik kan ze onmogelijk weerstaan...

 deze heb ik wel gebruikt

een punnikmolen, 

echt, het werkt als een tierelier,

maar wat moet ik met meters en meters 

gepunnikt draad?

oh en deze,

helemaal compleet met handleiding en al,

en tips om betere foto's te maken,

doe er een rolletje in (ja, dat zal wel helpen, denk ik ;)

en haal de lensdop eraf voor je een foto neemt..

dat lijken mij waardevolle tips, geweldig!

dit is ook een mooie,

er zaten geen , ja hoe noem je dat

van die rondjes met kleine dia's

die je er in moet doen

maar wel een lijst welke verkrijgbaar waren

van zo ongeveer elke stad in Frankrijk,

het was een soort vakantie vanaf de bank...

terwijl ik zo mijn onbedoelde verzameling

aan het fotograferen was moest ik aan de 

bovenstaande quote denken

die komt uit (de overigens, erg leuke film)

Forrest Gump

en de mama van Forrest had gelijk

met haar prachtige metafoor..

je weet inderdaad nooit

wat je krijgt..

(maar misschien is dat uiteindelijk ook wel de charme..)

ik wens je een mooie dag

-X-

Monday-morning-talks..

dus ik ben weer terug uit de Stad,

en zit hier in mijn kantoortje/werkkamer/eetkamer

soms kan de Maandagochtend mij wat overvallen..

als ik iedereen zich hier zie haasten

om de pont te halen op weg naar het werk,

lijkt het mij ook wel eens fijn om collega's te hebben

die dan bij het koffie-apparaat 

(waar dan van die waardeloze koffie uitkomt)

vraagt of je leuke vrije dagen had,

ik zou dan ongeveer het volgende zeggen...

oja, het was heerlijk,

ik had op Donderdag een afspraak met Jane 

ken je haar toevallig...ja, van die mooie blog en winkel..

we dronken koffie, fietsten door de stad,

bekeken heel veel woonwinkels, ter inspiratie

en we hebben echt een Heel Leuk plan samen

eh nee...ik kan er nog niet zoveel over zeggen

maar als het doorgaat ben je de eerste die het hoort..

nadat we 's avonds ergens gegeten hadden

in een cafeetje in de Pijp

fietste ik terug in de gietende regen..

echt...ik was Zo nat dat het water in mijn schoenen stond

die schoenen trouwens, 

ik deed ze aan omdat ze zo lekker lopen,

maar iedereen zei er iets van, ze waren niet Hip genoeg,

geloof ik, niet dat ik daar iets om geef..

het is nooit mijn streven geweest om hip te zijn

maar enfin...(nu ben ik niet meer te stoppen..:)

de volgende dag had ik een koffie afspraak

die uiteindelijk een lunch werd met Roos,

ja , die ken ik ook via het bloggen..

was echt heel gezellig, we zijn heel verschillend

maar ik kan het heel erg goed met haar vinden..

daarna winkelde ik nog wat

en kocht eindelijk het schaartje van Hay

ik zag het verschillende malen op Instagram

voorbij komen, en ik wilde het heel graag hebben..

ik ben ook nog even naar een rommelmarkt geweest

waar ik een stapel warme truien kocht..

allemaal grijs en zacht..en nee..ze waren helemaal niet duur..

die ene was..

de arme collega begint nu wat heen en weer te schuifelen

en op haar horloge te kijken

zeg, ik ga eens aan het werk..

ach ja natuurlijk, aan het werk,

ik zou maar door ratelen daar bij het koffie-apparaat

en mijn koffie zou allang koud zijn..

maar toch verlang ik daar wel eens naar op Maandagmorgen

zomaar een beetje tegen iemand aan babbelen,

en natuurlijk zou ik uiteindelijk ook vragen..

(ik zou dan later met veel plezier naar haar antwoord luisteren..)

zeg....hoe was jouw weekend?

ik wens je een fijne (werk) dag

-X-

Grey & colours

het is grijs en stil hier in de uiterwaard

na de paar bijzonder kleurrijke dagen 

in de Stad

is het weer even wennen..

ik heb het zo druk gehad met van alles en nog wat

maar voornamelijk met genieten

dat ik gewoon helemaal geen tijd had om te bloggen...

dus vandaag schakel ik weer even terug

(of op..het is maar hoe je het bekijkt)

gloei nog een beetje na

en geef ik al mijn feestelijke nieuwe aanwinsten 

een plekje

ik hoop dat je ondanks het grijze weer

een kleurrijke zondag hebt

tot morgen

-X-

Normal ; )

fijne dag

-X-

Went to the city..

zolang als ik me kan herinneren 

zeiden wij altijd ik ga naar De Stad

niet naar Middelburg

(want dat was zo ongeveer mijn hele leven

de 'grote' stad in de buurt)

of zelfs ik ga Statten

wat natuurlijk helemaal geen woord is

maar iedereen wist wat je bedoelde..

daar moest ik ineens aan denken

toen ik besloot een paar dagen naar Amsterdam te gaan

ik heb gewoon even behoefte aan iets anders

aan veel mensen, drukte en winkels

(ik hou helemaal niet van winkelen

maar nu ik al tijden enkel nog in de buurtsuper kom

heb ik er enorm veel zin in..)

dus dit is zo'n beetje het plan

dat lijkt misschien wat weinig

maar omdat ik niet van te voren weet

wat er allemaal op mijn pad komt

kan ik dat er natuurlijk nog niet intekenen ; )

wel weet ik dat ik het met Jane

ga hebben over een heel Goed idee 

wat we misschien samen gaan uitvoeren

maar dat is nog zo pril

dat ik daar ook al niks over kan zeggen

kortom dit is

behalve het feit dat ik weg ben

een bericht zonder nieuws

dus ik pak mijn gebloemde koffer in

waarvan de rits kapot is

maar ik neem m toch mee

vanwege het ik-ben-fijn-op-reis-gevoel

ik zal mijn laptop erin stoppen

maar ik heb geen idee of ik eraan toe kom om te bloggen

misschien heb ik het wel veel te druk

met over de grachten fietsen, winkelen

 mensen kijken, en te genieten van alles wat ik zie..

daar..in De Stad..

fijne dagen

tot gauw

-X-

Cold & crochet

het is ineens weer koud in huis

gisteren heb ik de wintertruien tevoorschijn gehaald

en ik zit hier met een dikke koltrui aan

het is even overschakelen

maar het heeft ook wel weer iets gezelligs..

zo ben ik weer aan het haken gegaan

ik haak altijd terwijl ik op de bank

naar het één of ander op mijn laptop kijk

de laatste dagen bekeek ik

de derde serie van Borgen, 

echt fantastisch de ene aflevering na de andere

dus ik haakte en ik haakte...

kleine fluo-rose plusjes voor Jane

wat zo ongeveer haar handelsmerk is

het duurde even voor ik had uitgevonden hoe het moest

maar het is gelukt...

ik haakte een kol voor mijn dochter

van zachte zwarte wol.. 

de steken deed ik gewoon uit mijn hoofd

maar toen iemand via Instagram vroeg

hoe ze heten, heb ik het opgezocht

ik haak nooit iets van een patroon

ik vind het lastig om ze lezen

als er zoiets staat als

3lo,1v,1oversl,1h.st,1lo....

(dit is geen steek maar bij wijze van voorbeeld)

ben je mij al helemaal kwijt..;)

maar goed ik heb het uitgeplozen

en dit is de steek waarmee ik het haakte

(mocht je ooit dit boekje vinden op een markt

of in een kringloop, neem mee, zou ik zeggen

er staan echt heel veel steken in..

je moet je alleen wel even

door de haak-patroon-geheim-taal heen worstelen..

maar waarschijnlijk kan je dat veel beter als ik..)

als je een kol wil haken

kan je met naald 6, 40 steken haken

dan haak je ongeveer 80 cm

en je haakt de uiteinden aan elkaar

maar je kan ook 80 steken haken

en dan een centimeter of 50 haken

precies zoals je het wil

(een kol is eigenlijk gewoon een rechthoek

die je aan elkaar naait, je kan m ook rond haken

maar een lapje is makkelijker..)
als je m in elkaar hebt gezet
kan je er nog een randje om haken
als je dat mooi vind..

als je er een das van wil maken

haak je ook 40 steken

en dan haak je net zo lang door

als je de das wil hebben...

(gewoon proberen..dat doe ik ook

soms lukt het niet in één keer

ik heb hier meer mislukte haakwerkjes liggen

dan dingen die af zijn..)

dus ik haakte een kol, een das

en een kadootje voor Jane

en ik keek Borgen helemaal uit...

nu moet ik weer iets anders verzinnen

een nieuw haakwerk, en een andere fijne serie...

ik ben benieuwd, waar kijk jij naar

en wat ben je aan het haken

misschien breng je me op een idee...

want de lange avonden met een koltrui aan op de bank

zijn nog maar net begonnen..

fijne dag

-X-

My life in vignettes...

nog niet zo heel lang geleden

maakte ik foto's met een fotocamera

waar je gewoon filmpjes in moest doen..

ik fotografeerde de kinderen, dat vooral

en als we op vakantie gingen..

eigenlijk alleen de Bijzondere dingen..

dan bracht je het filmpje weg

en later haalde ze je op 

in zo'n papieren mapje, met de negatieven erbij

meestal was ik dan allang vergeten

 wat er op zou kunnen staan...

de foto's werden thuis bekeken,

de mooiste plakte ik in een album

wat daarna in de kast werd gelegd

heel af en toe, werden ze wel eens bekeken

(ze liggen nu in een doos op de vliering)

maar het is niet zo dat je het aan iedereen liet zien

persoonlijk vond ik het ook altijd nogal saai

eindeloos fotoboeken doorkijken van een ander

(en weet je nog, veel langer geleden

als je werd uitgenodigd voor een dia avondje...

en dit is tante huppeldepup

op de berg in...en hier..oom zo-en-zo 

aan het ontbijt...och hemel....)

het gekke is

dat sinds ik een digitale camera heb

ik alles fotografeer wat los en vast zit

ik heb ondertussen een archief van

duizenden en duizenden plaatjes

die op de één of andere manier

mijn leven reflecteren..

ik zet ze op mijn blog

en sinds een tijdje ook op Instagram

(wat eigenlijk een soort doorlopende dia-show is :)

en deel ze met heel veel onbekenden..

mijn leven gevangen in vignetten

al dan niet mooie kleine plaatjes

die op de één of andere manier een beeld geven

van wat ik zie en doe..

maar als ik ze terugkijk

vind ik het er ook allemaal een beetje onwerkelijk uitzien

een beetje verwarrend eigenlijk

mijn leven in plaatjes

en hoe het Echt is lijken elkaar vaak niet te raken..

ik kijk ook naar het leven in plaatjes 

van anderen

 en oh wat ziet dat er allemaal fijn en blij uit..

ik moet er wel eens van zuchten

(en dan vraag ik me wel eens stiekem af

waar ik de afslag gemist heb...

waar het bordje Mooi Leven stond

ik ben gewoon recht doorgegaan, per ongeluk

op de Ploeter-maar-gewoon-door-weg..:)

maar ik realiseer me ook

dat dat misschien ook voor vele anderen geldt...

bovendien doe ik er zelf aan mee

het is een beetje dubbel allemaal

ik geniet ervan, zeer zeker

en soms brengt het me in verwarring

ik vraag me af of ik de enige ben..

(ik hoop dat je het nog kan volgen)

en soms verlang ik wel eens terug

naar de tijd dat ik enkel een camera

tevoorschijn haalde op een Bijzonder moment

de plaatjes in een album plakte

en ze vervolgens gewoon in de kast zette...

ik wens je een mooie (plaatjes) dag

-X-

Looking for...

(op zoek dus maar...)

-X-