The only way is up

Ondanks het feit dat je hier

midden in de stad zit,

is de tuin hierachter sprookjesachtig mooi..

En hoewel op de achtergrond steeds het geluid

van het verkeer hoort, in de verte op de ring,

werd ik vanochtend wakker

door het geluid van tsjilpende vogels,

die kwetteren dat het een lieve lust is..

Zo vroeg in de ochtend,

staat de zon hier achter in de tuin,

het licht gefilterd door de bladeren van de

prachtige oude bomen,

zoals een rode beuk...

Het valt dan door  bladeren van de varens,

die net allemaal de grond uit zijn gekomen..

(razendsnel want twee weken geleden

was er nog geen varen te zien..)

Dus ik heb hier gisteren de hele dag

zitten typen, 

maar af en toe maakte ik even een wandelingetje

(een mini-wandelingetje, dat wel,

door de tuin..

Ging even hallo zeggen tegen de kippen

die vrolijk terug kakelden..

(Ik heb mijn kippen die ik had in Driewegen echt gemist,

en het doet me veel plezier,

dat er hier een paar zijn,

ik vind kippen geweldig leuk)

Het is hier gewoon echt fijn,

voor het eerst in jaren kan ik weer zeggen,

hier voel ik me thuis,

en ik kan je niet precies zeggen hoe dat komt,

het is een gevoel wat moeilijk te beschrijven is..

Maar ik moet nog even wachten,

het huisje is pas (al) per Juli beschikbaar,

en ik zou nu ook geen tijd hebben 

om te verhuizen..

Want ik moet nog heel wat meters

voort typen, tekenen, fotograferen...

Maar met al deze positieve ontwikkelingen

(en gevoelens) 

denk ik dat ik nu eindelijk, echt eindelijk

kan zeggen

The only way is up!

Ik wens je een fijne dag..

-X-