Pagina's

woensdag 14 januari 2015

Blue skies, laundry and pegs..


Altijd als ik naar het buitenland ga,
haha, zo klinkt het alsof ik af en aan het land verlaat,
dat is natuurlijk helemaal niet zo, maar goed,
als ik dan ga, verheug ik mij op de wasknijpers..
(ach, zo heeft iedereen zijn eigen pleziertje, nietwaar?:)
Mijn hart springt altijd op van een goede waslijn 
met wat wapperende was eraan.


Wat de waslijnen betreft werd ik niet teleurgesteld,
overal zag ik ze, nu hebben ze in Marrakech
overwegend platte daken en veel zon, dus dat is 
natuurlijk bij uitstek een prachtige plek.
Maar wasknijpers...ik heb ze niet gezien behalve bij
het hotelletje in de Atlas, maar dat was dan ook
van een Franse eigenaresse..


Overal flapten ze de was zomaar over de lijnen heen,
wat steeds opnieuw een mooi beeld opleverde,
maar waarbij ik steeds een lichte neiging voelde
om ze mooi recht op de lijnen te hangen..
Het scheelt ook een hoop strijkwerk, lijkt mij.
(hier spreekt de was-neuroot in mij :)


Het allermooiste was moment zag ik in de bergen,
waar een vrouw de was in een riviertje deed,
en de feestelijk gekleurde schone stukken op de 
rotsen te drogen legde.
Ik heb er geen foto van gemaakt, sowieso niet van mensen
die bezig waren met hun dagelijkse dingen,
het voelde als een inbreuk op hun leven, ik zou het ook niet 
fijn vinden als ik hier mij ramen sta te zemen
(als voorbeeld, dan) en er gaat een toerist
een foto van mij maken, als een soort Hollandse folklore..


Dus ik zocht naar wasknijpers,
in de vele piepkleine winkeltjes, vaak zomaar een paar
vierkante meter, overvol met allerlei huishoudelijke dingetjes.
Ik vond van alles, houten lepels, een theepot,
goudkleurige taartvormpjes, maar geen wasknijpers..
Ik heb er ook niet naar gevraagd, de verkopers 
zouden me allerlei andere  dingen aangeboden hebben,
en ik zou het dan een beetje sneu hebben gevonden,
om dan uiteindelijk niets te kopen..


Deze waslijn past misschien niet helemaal in het verhaal,
maar is wel van een bijzondere schoonheid.
Dit was in een feministisch centrum, 
midden in de oude stad, in een prachtig gebouw.
Overal hingen posters met teksten die hier
niet misstaan zouden hebben in de jaren 70.
Zo van; je hoeft niet naar je man te luisteren en 
het huwelijk is geen gevangenis..


Enfin, met enige weemoed kijk ik naar de blauwe lucht,
die ik hier nog niet gezien heb sinds we terug zijn gekomen..
En wasknijpers of niet, ik zou mijn was,
die hier aan een armzalig rekje in het trapgat hangt,
met wasknijpers, dat wel, zo inruilen voor een waslijntje daar..
En mocht het nu allemaal op niets uitlopen hier
(je weet het maar nooit ;)
dan kan ik altijd nog naar Marrakech gaan
met een container vol wasknijpers en ze daar in zo'n piepklein
winkeltje gaan verkopen.. (met gratis ophang advies, haha)

Ik wens je een fijne dag en natuurlijk wat zon
en een blauwe lucht, zodat je je was buiten op kan hangen!
-X-

16 opmerkingen:

  1. Alweer van die prachtige blauwe luchten. Ik geloof toch echt dat ik daarheen moet verhuizen. Wij hebben wel wat blauw maar vooral ook grijs.
    Dank voor je mooie verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Precies..je zet neemt geen foto's van mensen zonder vragen en zet ze al helemaal niet op internet..tegenwoordig vindt men dat geloof ik wel heel normaal om wel te doen. Prachtige foto's weer!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat mooi! En jouw verhaal erbij, haha! Wij reisden een jaar doorheen die blauwe luchten en flapten telkens ook weer onze was over een draad; snel droog, ongelooflijk; wij hadden ook geen strijkijzer en echt waar, het werd niet gemist...Even met mijn hand erover en klaar. De was èn wij in de gewassen kleren, zagen er nog steeds netjes uit ;-) Dus ik vermoed dat dat daar hetzelfde zal zijn ;-) Fijne grijze dag, Dina

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha geweldig verhaal! Ik moet je ook eerlijk bekennen dat ik heel blij kan worden van schone was (de geur! Heerlijk!) het ophangen is dan ook een feestje!
    Het opvouwen en strijken dan weer wat minder......

    Groetjes Cindy
    woon-geluk.blogspot.nl

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een heerlijk verhaal en prachtige blauwe luchten. En genieten van de keurig nette was op de een na laatste foto ; ) , 't lijkt wel kunst, maar wat ik mij nu zo afvraag: Hoe hebben ze de schorten er nu toch zo opgehangen?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Leuk verhaal :) en prachtige foto's! Gegroet van een mede-wasophangneuroot

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zit ik gewoon wéér hardop te lachen om je blog. Dank je wel Ingrid!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Erg leuk om te lezen. Ik weet meer mensen die een dergelijke fascinatie hebben voor was aan de lijn en/of wasknijpers, ik zal ze tippen over deze blog. Vandaag inderdaad geen weer om de was buiten te hangen.
    Groetjes,
    Akkelien
    debreimeisjes.blogspot.nl

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Als je zo'n winkeltje zou hebben, hier of daar, zou ik bij je komen kopen! Wasknijpers én advies. En misschien appeltaart?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Prachtig al jouw foto's. Mijn favoriet is ook zeker die met de witte jurkjes: een echt kunstwerk!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. wat een heerlijk verhaal heb je weer opgeschreven!
    en ja, eigenlijk moet ik bekennen dat ik ook iets met wasknijpers en waslijnen heb!
    En als ik zo`n strakke was zie hangen tussen twee palen ergens achter een huis, moet ik altijd aan mijn moeder denken, want die maakte me daar altijd attent op: "kijk eens wat een prachtige was!"
    "heerlijk als je het zo door de wind en de zon kan laten drogen!"
    Zij kon er ook zo van genieten! Van mijn moeder leerde ik ook hoe je alles (gesorteerd) netjes bij elkaar moest hangen !
    Mooie wasknijpers ..daar kijk ik ook altijd naar!
    en ik heb nog een krokodil (wasknijper) van mijn Oma, die ze ooit meebracht uit Spanje ( 35 jaar geleden?)
    leuk!!
    Sinds enkele maanden doe ik de restaurant -was voor mijn jongste zoon en zijn vrouw.
    ik hoop dat ik het snel weer aan mijn droogmolentje kan hangen!! ( dan kan er een frisse wind doorwaaien!) Of zal ik de uitdaging aangaan en een lange lijn door de tuin spannen.... vol met schorten en theedoeken!!
    Ha, ha !!
    liefs en groetjes!!
    Jacqueline







    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een heerlijk verhaal, dank je wel! En we konden weer even genieten van blauwe luchten en mooie plaatjes! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een gaaf verhaal. Ik droom eigenlijk al jaren van zo'n ouderwetse draaimolen buiten en het liefst dat hij dan niet vast staat en dat met een windje erbij blijft draaien. Die zijn toch helemaal uit het straat of eerder tuinbeeld verdwenen. In de werkelijkheid hang ik alles op zolder aan een droogrek en mis ik de geur van de was die zo lekker buiten heeft gedroogd.

    Trude

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Heerlijk jouw verhaal over de wasknijpers...en meteen mee genieten van al het moois wat je tegen gekomen bent...vind het ook altijd een prachtige gezicht het wapperende wasgoed aan de lijn...

    Groetjes Fia..
    P.S...hoe gaat het met je nek en hoofdpijn??

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Whahaha heerlijk ja dat zou me een mooie zijn die Ingrid in een klein winkeltje die alleen wasknijpers verkocht. Mmm geloof ik niks van want jij zou daar tussen al die wasknijpers heerlijk zitten te haken, te vouwen en te naaien en de prachtigste kleurigste creaties tevoorschijn toveren die dan met alle plezier door de toeristen gekocht zouden worden als Marokkaanse folklore of was het Hollandsche folkore :p hihi. Prachtige foto's by the way! Warme groetjes van Susan

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Een heerlijk blogje over de waslijntjes , het heeft ook mijn aandacht altijd en vind het leuk om wasknijpers te kopen.
    In
    Portugal heb je veel super grote Chinese winkels die verschillende maten houten en plastic knijpers verkopen . Met de grote heb ik lekker kunnen knutselen en staan met een afbeelding van een meisje , wat lint en kraaltjes in mijn wc te pronken .
    Lieve groetjes Rini

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)