Pagina's

donderdag 30 april 2015

Paper ring


Regelmatig, zo aan het einde van de middag,
komt Guusje even buurten, ik zie dan ineens
haar hoofd hier in het trapgat..
(omdat dit een dijkhuisje is, zit de woonkamer 
aan de voorkant op straathoogte en de keuken 
ligt een verdieping lager, Guusje komt via achter :)
Meestal vraagt ze dan; vind je het gezellig als ik even kom
(ja, natuurlijk liefje, vind ik dat)
vervolgens; heb je nog iets leuks gemaakt?
(ja, ik heb getekend, gehaakt, geknipt..vul maar in)
En dan; heb je zin om nog iets te maken ?


Vervolgens begint zij dan te bladeren
in een van de origami- of knutselboeken en haal
ik een glaasje limonade (dat klinkt ook zo gezellig)
Deze keer viel haar oog op de origami ring,
we beginnen dan allebei te vouwen en meestal
snappen we het helemaal niet, hoe het zit..
Dat gaat altijd ongeveer zo: snap jij stap 4,
mij mij ziet het er heel anders uit..eeeh nee..
ik zie het ook niet..nog eens proberen en jaaa,
nu klopt het, zie je zo moet het.
In dit geval heeft Guusje de foto's gemaakt van de
te maken stappen, dat moest ik er wel even bij zetten,
het was de eerste keer dat ze met mijn camera
mocht fotograferen (ze spaart er nu ook voor eentje )


Terwijl we zo met die ringen bezig waren,
dacht ik toch even onwillekeurig terug aan het moment
dat ik Ja zei tegen P, sindsdien komt het nog 
wel eens ter sprake, meestal als Guusje vraagt
of het nog doorgaat en of ze bruidsmeisje mag zijn :-)
Maar op de een of andere manier komt het hele idee,
hoe mooi ook, niet van de grond.
Als je beide een heel leven achter de rug hebt,
is de onbevangenheid er wel een beetje af
en zijn er toch een aantal gevoeligheden (blijkt)
Ook hebben wij te maken met wat ingewikkelde
familie verhoudingen, die een spontane bruiloft,
waar iedereen stralend en blij zal verschijnen,
tot een onwaarschijnlijk scenario maken..


Ik heb dus geen idee of het er ooit van zal komen,
maar de vraag en het hele idee is fijn, dat wel..
En misschien moeten wij gewoon, hier,
tussen de varens in de tuin elkaar een papieren ring
om de vinger schuiven.
Ik weet zeker dat Guusje ze graag voor ons
zal willen vouwen..

Ik wens je een fijne dag
-X-

22 opmerkingen:

  1. Ach je, doe dat maar, scheelt een hoop gedoe en het is net zo symbolisch. Flesje champagne erbij .....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi verhaal. Ik ben mijn trouwring verloren en dat vind ik jammer. Het is geen ramp. Zo´n papieren ring heeft ook wel wat. Hier kwamen ook altijd veel vriendjes en vriendinnetjes knutselen. Dat was een mooie tijd. Fijne zonnige dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goh wat een mooi verhaal... ik lees graag jouw schrijfsels ;-) En ondertussen doe je dat allemaal toch weer knap! Fijne dag, Dina

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk..ga ik met de knutselvrouwen proberen. Ja..misschien trouwen op de manier die je zelf leuk vindt en de fam de fam laten, alleen wel Guusje erbij natuurlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een ontroerend stukje ! En fijn dat Guusje soms even komt buurten . Die ringen lijken me nog wel moeilijk trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een ontroerend stukje ! En fijn dat Guusje soms even komt buurten . Die ringen lijken me nog wel moeilijk trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik zie jullie al tussen de varens, met van die mooi gevouwde ringen door guusje (elk eentje in zijn eigenlievelingskleur), de zon schijnt en ergens in de buurt zitten een paar vogeltjes jullie lied te fluiten,...
    Guusje die jullie 1 voor 1 de ringen aanreikt... mooi beeld!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik hoop dat mijn kinderen later ook zo komen aanwaaien om even bij mij te zijn. Ik ken dit niet met mijn moeder.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Lieve Ingrid
    Wat een geweldig verhaal weer. Lijkt mij een prima optie tussen de varens en papieren ringen uitwisselen.
    Niks mis mee.
    Fijne dag
    Lieve groet
    Nienke

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ergens in Frankrijk, vlakbij die caravan en dan een paar stoeltjes onder die mooie oude appelboom, voor toevallige voorbijgangers of toeristen en dan natuurlijk met die origami ringen. Als guusje ook nog een online cursus trouwen doet kan ze jullie ja-woord verzorgen! Of misschien is er vlakbij die appelboom wel een leuk klein kerkje waar nu helaas al die famillie ook niet in past :). Droom er nog maar lekker van wat zoals je zegt is de vraag ook al heel mooi!
    Fijne dag (ik hoop echt dat het dat voor mij nog word... )
    liefs Ivon

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Dat zou echt mooi zijn, een IngThings huwelijk helemaal op jullie wensen gestoeld. En niet op verwachtingen van anderen! Ik denk dat de familie Little ook wel wil komen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Bardzo lubię do Ciebie zaglądać, bo Twoje zdjęcia i pomysły są zaskakujące. Uśmiecham się do Ciebie serdecznie i pozdrawiam. Ala

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een herkenbaar verhaal! Ik ben met kerst 2013 ten huwelijk gevraagd en ook bij mij/ons komt de organisatie door dezelfde redenen niet van de grond. Ach, we zijn gelukkig met elkaar en zo'n feestje is leuk en een boterbriefje voegt mijn inziens niet zoveel toe aan onze relatie. Wie weet als ik het ooit eens op mijn heupen krijg moet er in ene getrouwd worden. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Haha, dat zou echt iets voor jou zijn, trouwen met een papieren ring! Ik zeg: doen! (Ben zelf tijdens een vakantie op Kreta getrouwd, ook een aanrader!!)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een leuke ring!! Echt super en zo gezellig samen met Guusje. Misschien komt het er ooit nog van, gewoon klein en gezellig :) Hier ook familieperikelen, maar we wilde ons er niet door laten tegenhouden. Dus toch getrouwd Hihi you never know...liefs Lisanne

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Gwoon doen. Overleg wel even met Guusje wat jullie en Niet te vergeten Guusje aandoen voor dit intieme feestje. Leuke fotoshoot erbij, iets lekkers achteraf (high tea met Guusje) en dan een romantisch uitstapje in jullie naar ...

    Heel veel plezier met het maken van de plannen, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Dat is wel heel romantisch; zo'n bruiloft tussen de varens met een prachtige papieren ring.....Oprechter kan niet! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik ben bijna 10 jaar geleden "in stilte" getrouwd. Alleen onze ouders, oma's, broers, zussen en enkele goede vrienden wisten ervan en waren er. Lunch met z'n allen, toen naar het stadhuis en de kerk, borreltje, diner en toen weer naar huis. De kaarten stuurden we een week later. Het was een heerlijke dag.
    Groetjes Liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat mooi! Ook zonder het officiële kan het toch heel mooi zijn, met papieren ringen en idd een glaasje champagne!

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)