Pagina's

maandag 29 juni 2015

Bye bye..



Vanuit het pension keek je aan de achterkant
tegen een hoge, steile, rotsachtige bergwand aan,
in de avond zag je dan in de verte af en toe de lampen
van een auto, die naar beneden reed.
Op een zonnige middag besloten wij die weg naar
boven te rijden, ik denk dat ik de hele weg mijn adem
inhield, zo smal, zo hoog, zo spectaculair..
Eenmaal boven gekomen (pfff) reden wij een gebied in,
van een onwerkelijke schoonheid..
Er stonden eeuwenoude olijfbomen, er liepen
her en der koeien en ezels los, en het was er zo stil..


Wij reden voorzichtig verder, omdat de koeien
zomaar over het weggetje (met vele gaten er in) liepen,
maar ook omdat het enigszins ongepast leek,
met een auto hier door heen te rijden..
Op een gegeven moment zagen wij een klein tafeltje
langs de weg, met een parasol erboven, de vrouw
die erbij hoorde sprong zowat voor de auto, hello, hello,
riep ze en begon omstandig haar waren aan te prijzen..
(ik had zomaar de indruk dat hier niet zo vaak
toeristen kwamen)


Natuurlijk stapten wij uit de auto, kochten wat 
amandelen bij haar stalletje en wat knalgroene soort van pruimen,
ze liet ons van alles proeven en P moest haar
kleine moestuintje bewonderen..
Bye bye schreeuwde ze met schelle stem, toe we weg reden. 
Oh het was zo grappig, echt, ze stond als een malle 
te zwaaien, alsof we verloren familie waren..
Een eindje verderop parkeerden wij de auto
bij een veld met allemaal oude waterputten, 
en terwijl wij daar zo zaten wenste ik dat ik even 
de tijd als een gordijn opzij zou kunnen schuiven..
Dan zou ik gezien hebben dat de vrouwen het water uit 
de putten haalden met een emmer..
(niet zo'n blauwe van plastic natuurlijk..)


Dan zou ik gezien hebben dat er prachtige oude 
kleden tussen de bomen hingen om te luchten,
dat een oude vrouw ze ophaalde en op haar rug bond.
Dan zou ik gezien hebben dat iemand
zijn boot helemaal over het steile weggetje zijn boot
naar boven had gesleept, misschien met het wonderlijke idee
om hem daar ooit eens op te knappen..
(nu ligt de boot al jaren en lijkt vergroeid met de omgeving)


Dan zou ik gezien hebben dat er een kromgegroeide 
oude vrouw met een enorme bos kruiden op haar
rug, over het weggetje liep..
Maar toen realiseerde ik me dat dat eigenlijk helemaal 
niet nodig was, van dat gordijn van de tijd..
want dit alles was daar, schijnbaar onaangeraakt 
door de tijd, vroeger en nu kwamen hier samen..
Dus wij zaten daar nog een uurtje of wat,
ik verzamelde wat moed om het bergweggetje weer
af te dalen..en toen ik die bij elkaar had,
vertrokken wij..


Wij reden langs het amandelvrouwtje,
om aan de lange maar wonderschone afdaling te beginnen.
Bye bye riep ze en ze zwaaide alsof haar leven ervan af hing..

Ik wens je een fijne dag
en natuurlijk zeg ik; Bye bye ;-)
-X-

10 opmerkingen:

  1. Wat heb je dat "de tijd als een gordijn opzij schuiven" ontzettend mooi gezegd!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Ingrid
    Wat een meer dan geweldig verhaal. Zo mooi beschreven. Dat paadje oei dat zou ik niet durven. Was wel meer dan de moeite waard. Prachtig.
    Fijne dag
    Lieve groet
    Nienke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo'n mooi verhaal... en foto's van ezeltjes op deze maandagmorgen...wat kan geluk toch eenvoudig zijn...dank je wel en een hele fijne dag voor jou! liefs van Mip

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dit vrehaal, dat is nou poëzie en dan ook nog van die prachtige fotoos. Dank je wel Ingrid op deze mooie zonnige maandagmorgen

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Om stil bij te worden.
    Lieve groet uit Brussel,
    Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hallo Ingrid, wat een mooi verhaal weer ! En de tekst "Bye bye" is ook voor mij van toepassing want dat kan ik ook tegen jouw kaart uit Turkije zeggen (denk ik).
    Zelfs als je hem vanuit Amsterdam verstuurd komt die niet aan. Zag dat iemand hem donderdag had ontvangen maar ik heb nog niets gehad bij de post. Baal als een stekker, heb zelfs aan de buren gevraagd of hun hem per ongeluk bij de post hebben ontvangen.maar ook die hadden niets. Denk dat ze toch maar weer postduiven moeten gaan inzetten !!!
    Dus bye bye . Groetjes Lizet

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik was hier een tijdje niet geweest, maar wat een mooi verhaal.
    Ik stond even naast je en genoot met je mee.
    Fijne dag.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik was hier een tijdje niet geweest, maar wat een mooi verhaal.
    Ik stond even naast je en genoot met je mee.
    Fijne dag.

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)