Missed the boat..

Nu heb ik in mijn leven zo vaak de boot gemist,

dat ik al niet eens meer op de kade ga staan..

Ik miste boten naar wereldreizen, goede banen

met bijbehorende pensioenregelingen, koophuizen,

vriendschappen, relaties, een design interieur,

interessante uitstapjes en een hippe garderobe..

Oh, ik heb zoveel aan me voorbij laten gaan,

soms omdat het gewoon buiten mijn bereik lag.

Maar evenzo vaak heb ik de dienstregeling 

gewoon niet goed gelezen en was ik te laat,

of ik durfde gewoon niet omdat ik bang was

voor de hoge zee of wat er allemaal wel niet

zou Kunnen gebeuren tijdens de oversteek..

Ik heb lange tijd de neiging gehad om daar

heel erg mee bezig te zijn, met wat ik allemaal 

wel niet had kunnen doen en hoe Anders 

de dingen nu dan zouden zijn, ik had het idee

dat het aan de "overkant" toch echt wel beter

was geweest, een soort variant van het 

gras van de buren wat altijd groener is..

Je schiet er natuurlijk helemaal niets mee op,

met dat stapelen van al die boten die voorbij gevaren zijn,

het enige wat er gebeurt dat je er jammerend en 

ontevreden naar staat te kijken..

De laatste tijd, stel ik mijzelf een vraag als ik 

weer ga piekeren over gemiste kansen, 

namelijk de volgende: zou je het anders

hebben gedaan als je er nu weer voor stond?

Het antwoord is natuurlijk altijd: Nee, zeker niet..

De keuzes die gemaakt zijn, zijn gemaakt met 

het beste inzicht en overwegingen van dat Moment..

En alles welbeschouwd is het prima zo,

op mijn eigen postzegel in de wereld,

en ik probeer (soms kost het moeite) te zwaaien

naar alle boten die voorbij gevaren zijn..

en soms op hele moedige dagen

roep ik zelfs; Goede Reis!

Ik wens je een fijne dag,

-X-