Closed doors

Nu heb ik zelf best een leuke voordeur,

donkergroen met een mooi ijzeren werkje voor 

het raam, maar lang niet zo mooi als alle

deuren die ik tegen kwam in Turkije..

Bij alle foto's die ik over had voor het boek

kwam ik zoveel foto's tegen van deuren dat het een 

boek op zich zou zijn; Het grote dichte deuren boek.

Want ze waren allemaal dicht, wat logisch is, haha,

maar het intrigerende van een deur is natuurlijk

wat er zich afspeelt daarachter..

Het liefste zou ik even om de hoek kijken,

wie woont daar en wat zijn ze aan het doen..

Ik denk bijvoorbeeld dat de man die in dit huis 

woont nog steeds humeurig is omdat zijn vrouw

de deur rose heeft geverfd, terwijl hij een dagje

was vissen, nu was het al erg genoeg 

dat het hele interieur rose en gebloemd is,

maar ook de voordeur..maar de vrouw houdt

voet bij stuk, waag het niet om hem over 

te verven, je zal wat beleven.. (ohoh;-)

En omdat de man vele malen liever een roze

deur heeft dan de toorn van zijn vrouw,

laat hij het maar zo; pick you battles,

zoals ze dat zo mooi in het Engels zeggen

En deze, ach, het huis was gewoon bewoond,

ik denk een oude mevrouw, zo'n vrouwtje

wat gewoon op haar pantoffels en haar schort aan

naar de markt gaat om appels te halen.

De ruit is al jaren stuk, ze weet niet eens meer

hoe het zo gekomen is, ze heeft er geen hinder van,

niemand valt haar lastig, in het dorp wordt zelfs

gefluisterd dat ze bijzondere krachten heeft,

dus niemand zou het in zijn hoofd halen..

Oh, deze, dat is wel mijn favoriet, een dubbele deur,

in een prachtig groot huis, de deuren 

piepen en kraken als je ze opendoet, maar als je dan

naar binnen loopt..je weet niet wat je ziet..

Grote kamers met ramen die op de zee uitkijken,

er woont een grote familie, met veel kinderen,

die in de vele kamers verstoppertje spelen.

De deuren gaan voor iedereen open die langskomt,

om een kopje van die heerlijk Turkse thee te drinken,

met zo'n onmogelijk zoet hapje van het een 

of ander erbij (ik had bijna aangeklopt)

Al die voordeuren, al die verhalen en levens

die zich daarachter afspelen, je hebt geen idee,

denk ik en soms is dat maar goed ook.

Maar het neemt niet weg dat ik dolgraag,

even die deuren op een kier zou zetten,

mijn hoofd om de hoek steken en gewoon even kijken,

wat een ieder aan het doen is, en misschien

even een praatje maken..

Ik wens je een fijne dag

-X-