The stamp collectors..

Laatst kocht ik op de rommelmarkt een doosje

met postzegels, gewoon omdat het er zo mooi uitzag.

Thuisgekomen sorteerde ik ze uit, bloemen bij 

bloemen, ik was er uren mee bezig en liet de 

nerd in mij helemaal los, haha, postzegels verzamelen..

Later bedacht ik dat ik er wel wat mee kon doen en 

omdat ik er wat meer nodig (er zaten ook heel veel

lelijke zegels in het doosje) had ging ik dit weekend

nogmaals op zoek naar de postzegelman.

Ik vond hem en ik rommelde nog wat tussen

de postzegels, deze keer had hij een vriend of

misschien wel zijn broer bij zich..

Ze waren beide gekleed in een outfit die niet had

misstaan in de jaren 70, maar dan niet als 

hip bedoeld, maar gewoon serieus..

Ik denk ook dat ze nog gewoon op hun jongenskamertje

wonen bij hun moeder, al zijn ze ver in de 40.

Helemaal vol met postzegelalbums en posters van

de Beatles, ik denk dat moeder ook nog, als ze vroeg

op pad gaan naar een markt, hun boterhammen maakt.

(hier heb je jullie bammetjes, jongens..

wel opeten, hoor!)

Dus ik kocht nog 3 doosjes en er ontstond een leuk

gesprek, verzamelaars onder elkaar, zoiets..

Ik vertelde wat ik zocht en toen ik de 3 doosjes

wilde afrekenen, zag ik ze een beetje smoezen,

de ene gaf mij het velletje met rozen zegels.

We dachten dat je die wel mooi zou vinden,

die krijg je van ons, ze keken enigszins verwachtingsvol..

Ik bedankte ze uitbundig, wat lief van jullie enzo

en tevreden ging ik naar huis, ah ja..

het leven van een postzegelverzamelaar is goed.

Ik wens je een fijne dag

-X-