Book days..

Al dagen was ik bezig om de komst van de boeken

en vooral het inpakken ervan aan het voorbereiden.

We vouwden doosjes, bestelden leuke zakken,

de printer draaide overuren voor de kaartjes die er bij 

moesten, en gisteren was het dan zover..

Om een uur of 10 zouden ze bezorgd worden,

ware het niet dat we om half 11 gemaild werden

door iemand van de uitgever, dat de chauffeur 

vlak bij ons was geweest, aan het begin van de dijk,

maar weer rechtsomkeer had gemaakt.

Er staat namelijk een bordje dat er geen vracht-

wagens in mogen, niet dat iemand zich daar

ooit iets van aantrekt, maar hij wel..(brave man)

Daar zaten we dan, in gedachten zag

 ik de man met zijn wagentje steeds verder weg rijden,

dwalend door het land (met mijn boeken!)

Na een eindeloos heen en weer gebel, we moesten

de boeken echt hebben, anders zou het zorgvuldig

gemaakte tijdsplan als een kaartenhuis ineenstorten.

Uiteindelijk wilde de chauffeur wel omdraaien

en kwam lopend de dijk op met de boeken op een karretje..

Het is een wonderlijke ervaring Zoveel van je eigen

boeken tegelijk, ik signeerde ze allemaal,

ik heb het niet op naam gedaan, daar was werkelijk 

geen beginnen aan, ik deed een 'algemene signering'

zoals iemand zo mooi vroeg op het opmerkingen,

formulier, ook signeerde ik de boeken die niet

net gesigneerd moesten worden, ohoh, 

maar ik deed alles met potlood, dus je kan 

het gewoon uitgummen, als je wil :-)

Ik pakte in, P printte de adresstickers en stuurde 

mij de pakbonnen voor alle extra bestellingen

die mee moesten, het was een chaos, en mocht

er iets ontbreken aan je pakje, of de verkeerde kaart

zit er bij, laat het even weten, dan stuur ik het na..

Ik deed mijn uiterste best of zoals wij zeggen,

we werkten ons de takke, geen idee waar dat vandaan

komt, en om half 5 konden alle boeken, ingepakt

en wel naar de sigarenboer, waarvan ik je de 

krachtterm zal besparen die hij uitriep toen hij zag 

wat er allemaal ingescand moest worden vlak 

voordat de postwagen ze op zou halen :-)

Volledig gesloopt stortte ik daarna op de bank,

maar wel tevreden dat het gelukt was of genageld

zoals ik zei, maar volgens P (die je als een soort

geest in de deuropening ziet, al sjouwend)

was dat dan weer geen echte uitdrukking..

Maakt allemaal niet uit, we namen deze berg,

en vandaag ga ik naar Handmade heaven om

de winkel te versieren voor het feestje zondag..

Oja, mocht je op het feestje komen, ik ben die 

vermoeide, vrouw met wallen en het grijze haar, 

met een ietwat verwilderde blik in haar ogen

die achter de tafel hangt met een potlood in haar hand,

haha, dan weet je dat maar!

Ik wens je een fijne dag

-X-