Under water..

Na al die redenen om opgewekt te zijn, kon 

ik er van het weekend ineens geen eentje meer bedenken,

misschien kwam het gevoel met het weer opzetten,

bewolkt en regenachtig werd het..

Het begon met verschillende foto's die ik zag van mensen

op de social media die spullen verkopen die ik 

had verzonnen en gemaakt, nu weet ik echt wel dat

van heel veel dingen niet meer kan zeggen wie het

bedacht heeft en dat ook ik varianten op een thema maak.

(Zo kijk ik er ook naar en van heel veel 

dingen die ik maak maakt het mij niet uit wat je 

er mee doet, of je laat je inspireren, ook heel fijn!)

Maar sommige dingen zijn zo specifiek van mij

en bovendien geef ik al mijn patronen al jaren gratis

weg met het idee anderen ermee te plezieren..

En natuurlijk vind ik het fijn als ze gemaakt worden,

en al maak je er 1000 en deel je ze uit op de Dam,

mij best, maar verkopen vind ik toch iets anders..

Het is een ingewikkelde discussie, dat snap ik,

en ik weet ook dat ik er weinig aan kan doen,

behalve hopen dat mensen zich afvragen of het 

goed voelt, als je het doet, en in gedachten het even

omdraaien, wat zou je ervan vinden als ik jouw 

patronen, waar je heel veel moeite en tijd in stak,

 maak en die ga verkopen alsof ze van mij zijn..

Ik laat mijn blog noch mijn boeken sponsoren

om onafhankelijk te blijven en ik moet echte moeite

doen om het hoofd boven water te houden,

daar kies ik zelf voor, natuurlijk, maar toch

vraag ik me af of ik het nog fijn vind om 

veel en hard te werken voor bijna niets..

terwijl sommige anderen er aan verdienen

 (uiteindelijk zijn het natuurlijk maar 

een paar mensen op die vele anderen die het 

wel begrijpen en gewoon voor hun 

plezier de dingen maken)

Bergrijp me goed, ik gun iedereen alles hoor, dat is 

het punt helemaal niet, en een ieder zal hier anders 

in staan en misschien zeggen zie het als een compliment.

(maar daar kan ik niet van leven, uiteindelijk)

Waarschijnlijk reageer ik weer veel te gevoelig,

en zou ik moeten denken je gaat je gang maar

en misschien zelfs: whatever..

(oh wat zou dat fijn zijn als ik dat voelde)

Soms heb ik het gevoel dat ik op geen enkele manier

ben opgewassen tegen dat hele online leven..

Misschien zeg je; leg het naast je neer, dat 

vind ik ook, maar het lukt me nu gewoon niet..

Het was alsof dit een dominosteen was, 

die de rest van het parcours langzaam maar zeker

omkieperde en ik zit hier nog steeds met de 

bergen steentjes en ik heb even geen idee 

waar ik moet beginnen met opbouwen..

Het begin is natuurlijk dat ik denk; ach nu ja,

laat iedereen maar doen wat ze willen, en ga door

met wat je aan het doen was, maar hoe harder 

ik dat probeer hoe minder het lukt..

Dit is natuurlijk geen goed bericht om een nieuwe 

week te beginnen maar soms schijnt de zon

en soms regent het, vandaag regent het..

Ik laat het wel weten als ik boven water ben,

ik denk hierbij onmiddelijk aan het Zeeuwse motto:

Luctor et emergo (ik worstel en ontzwem)

Dus het komt wel weer goed, maar ik

ben even in de tussentijd, op zoek naar Whatever..

-X-