Pagina's

maandag 26 september 2016

Hup


Soms zit ik eindeloos te dralen, en kan ik maar geen
beslissing nemen, zoals afgelopen zaterdag, toen ik maar
niet kon besluiten of ik nu wel of niet naar het 
Snorfestival zou gaan..
Al dagen speelt het dan af en toe door mijn hoofd,
maar ik stel het steeds uit, op de dag zelf moet je 
dan wel iets doen, hoewel niets doen ook een besluit is.
Ik maak dan allerlei afwegingen waarom wel en niet,
ik weet natuurlijk wel dat ik het leuk zal vinden maar..
en dan komt het; staat er wel geld op mijn OV kaart,
en ah het is altijd zo druk op Utrecht Centraal, ik 
heb hoofdpijn, misschien wordt het wel erger en zo
voort, de een na de andere gedachte.
Dan vind ik het weer flauw van mezelf en besluit 
(half en half) om te gaan en dan ratelt mijn hoofd
weer verder, totdat de gedachte kwam:
maar als Men nu denkt, wat komt zij nu doen?
Toen was het genoeg, aankleden en wegwezen,
de rest van de dag zou erger zijn als ik niet ging..


Dus ik ging op weg, al was het maar tot aan de pont,
het helpt mij om dan te denken, je hoeft niet aan te komen,
als je maar besluit om te gaan.
Als ik het in kleine stappen verdeel lijkt het makkelijker.
Ik noem nu dit uitje als voorbeeld, maar ik heb heel vaak
dezelfde riedel in mijn hoofd als ik iets moet besluiten
ik maak de bezwaren op maat als het ware :-)
Dus ik ging, met de pont, in de trein, met de bus en 
ineens was ik er toch en natuurlijk was het leuk,
dat wist ik ook wel en ik werd bijzonder hartelijk begroet
door allerlei mensen (wat leuk je te zien...insgelijks)

Het zou fijn zijn als ik de hele riedel achterwege zou 
kunnen laten, maar het gaat elke keer zo, ik zeg al bijna;
hallo riedel ben je daar weer..
Gisteren waren wij op IJburg, waar ik naar een 
rommelmarkt ging en we wandelden nog even op het strandje.
Daar zeg ik een meisje met een fietsje, bovenop de heuvel
ze aarzelde even,heel even maar en ze besloot om 
naar beneden te rijden, ik dacht, goed zo meisje,
gewoon gaan dat is de manier om het te doen..
Ik dacht zelfs heel even dat ik Hup zag 
staan op het weggetje, en bedacht mij dat ik een waardeloze
voorzitter ben van de Hup Club, misschien 
moet ik hem weer eens nieuw leven inblazen...

Ik wens je een hele fijne maandag
(de laatste foto is genomen met mijn telefoon,
niet echt een technisch goed beeld maar wel een beeld)
-X-

19 opmerkingen:

  1. Ik ben heel blij met je Hup! Het was heerlijk om je te zien, zo in het echt met frieten en taart x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ken je de zin: Je hebt meer spijt van de dingen die je niet gedaan hebt dan van de dingen die je wel gedaan hebt. Misschien helpt die om de riedel te verkorten. Hartelijke groeten, beerta
    het.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ach, wat ben je toch een schatje!

    Liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kan je verzekeren dat er meer zijn die wel een beetje Hup kunnen gebruiken!#just thinking een agenda met je prachtige tekeningen hoe leuk zou dat zijn :-) fijne maandag!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hééél goed idee, zo'n agenda!!!
      Misschien iets minder intensief om te maken als een patronenboek ☺☺....
      HUP dan maar??......

      Gezellige dag toegewenst.


      Lieve groet, Caroline.

      Verwijderen
  5. Ik heb de HUP slinger die ik oit gemaakt heb als clublid nog ergens liggen hoor. Goed idee om de clubleden weer een hupje te geven.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je bent een leukie (onderschat t niet). wat jij beschrijft is gewoon zoals je bent en juist prima! Die "hup" is ook volop aanwezig. jammer dat t zaterdag wat snel ging en ik je niet even ècht heb kunnen spreken, wel leuk om je weer even gezien te hebben! x

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik ken het hoor. Het is soms een hele dierentuin : beren ( op de weg ) en ( angst )hazen. En dan toch de moed vatten om iets te gaan doen.
    Fijne dag, Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel herkenbaar..die riedel. Ik vind het trouwens een hele mooie: je hoeft niet aan te komen, als je maar besluit om te gaan...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je bent niet de enige hoor... En dat meisje zo parmantig op d'r fietsje, wat schattig!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. ik sluit me aan bij Liesbeth:) heel herkenbaar wat je schrijft Ingrid... des te stoerder dat je toch gegaan bent!

    Liefs, Mip

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Zeer herkenbaar en toch goed dat je aan de "reis" bent begonnen! De foto is prachtig :)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik ben blij dat ik niet de enige ben..............Fijne "hup" dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. De HUP-club is niet zomaar in het leven geroepen! Toch vind ik het ook een goed besluit om niet door te zetten. Thuis is mijn wereld ook groot genoeg, we mogen onze eigen normen daarvoor hebben en hoeven niet overal aan mee te doen. Maar het is wel fijn om van de HUP gebruik te kunnen maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Het was fijn je weer even te zien Ingrid!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Zó herkenbaar....
    Lieve groet,
    Vera

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Herkenbaar... :-)
    Lieve groetjes,
    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Je hup kaartje hangt nog steeds in t zicht hoor!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Je hoeft toch niet onzeker te zijn, je bent zo'n leuk mens! Volgens mij is juist iedereen blij als jij er ook bent :)

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)