Koffer en dagdag..

Nu alles netjes op stapeltjes ligt om in mijn koffer

te doen, (een ietwat merkwaardig jaren 70 geval die ik

bij de kringloop kocht omdat mijn eigen koffer al in Wenen

staat, Daan, mijn zoon nam die al eens mee, ik laat de 

gekke koffer daar en neem mijn eigen mee terug,

haha, dat vereiste wel wat denkwerk om dat zo op te lossen;-)

kan ik maandag op mijn gemak naar Wenen vertrekken.

Ik moest er even over nadenken maar ik denk dat

het goed is om al mijn blogberichten van het afgelopen

jaar ook op een stapel te doen en de blogkoffer 

met verhalen van 2016 te sluiten..

Ik heb altijd wat moeite met het loslaten van mijn

blog, maar ik ga het toch doen, maar soms moet

je langs jezelf heen, het is even tijd voor wat anders.

Allereerst op pad gaan, een gate zoeken en vinden

 aan een nieuwe webwinkel werken, beetje mijmeren,

het afgelopen jaar in perspectief zetten (en relativeren)

misschien wat nieuwe plannen maken, boeken lezen, 

wat kerst vieren en vooral op zoek naar wat sneeuw..

Mijn hoop is vooralsnog gevestigd op de bergen

rondom Wenen, er zal toch wel ergens in Oostenrijk

sneeuw liggen, want als niet daar, waar dan wel?

Ik wens je een hele fijne kersttijd, vredig, dat vooral

en ik hoop dat je vind dat je voldoende hebt

en daar van geniet..

Ik moet zeggen dat ik met stijgende verbazing kijk naar 

alle berichten over must- en wannahaves (als dat erbij

staat wil ik meteen al niet meer hebben) voor de kerst

die ik overal zie, oh man oh man, nog meer spullen

daar gaat het toch helemaal niet om, maar dat is

een zijspoor en weer een ander verhaal..

Verwonder je eens over je overvloed en hoe gezegend

(om maar eens een kerstboodschap te geven ;-)

we eigenlijk allemaal zijn dat we hier wonen.

Enfin, dank je wel voor het lezen van mijn blog 

dit jaar, echt heel erg bedankt voor alle leuke reacties,

deze blog zou deze blog niet zijn zonder jou!

Ik ga die stapel maar eens in mijn rare koffer

proppen en ik 'zie' je ergens rondom het begin

van het nieuwe jaar.

-X-

Over vilt en het vliegveld.

En de laatste zelfmaker van dit jaar, ik maakte deze 

voor de leuke winkel van Twirre; Handmade heaven

die allerlei designers en handwerksters vroeg om iets 

te maken voor in de kerstboom, alles is ook daar te koop.

Ook echt heel leuk om eens naar toe te gaan als je

in Amsterdam bent, het is in Oost, echt een verademing

na het centrum wat overspoeld is met toeristen,

er zijn heel veel leuke winkeltjes en met de 

tram ben je er zo..

Je hebt wel redelijk dik vilt nodig, voor deze kerst

versiering, die je ook als onderzetters kan gebruiken,

wat je ook kan doen is twee lapjes vilt op elkaar 

plakken nadat je ze geborduurd hebt, dan 

zijn meteen alle losse draadjes weggewerkt.

Zoals gezegd laat ik de kerst versiering dit jaar aan

mij voorbijgaan, in plaats daarvan ben ik bezig

stapeltjes te maken van dingen die ik mee wil 

nemen naar Wenen (zal ik nu die trui, of toch beter

deze, ik wil tenslotte wel een beetje in stijl 

reizen, dat begrijp je wel, haha)

Bovendien is het de eerste keer dat ik alleen via 

Schiphol reis, de vorige keer ging ik via Rotterdam

dat is een heel fijn overzichtelijk vliegveldje, 

maar Schiphol, ohoh, normaal loop ik als een blinde 

kip achter degen aan met wie ik reis..

Nu loop ik af en toe in gedachten het traject af, 

inchecken, de de douane, oh vooral dat, in de rij staan,

het uitpakken van je koffer en weer inpakken, ik

word al wazig als ik eraan denk, dan het vinden van 

de juiste gate, ik ben echt Zo geen reiziger..

Maar ik zal er wel komen, dat is altijd zo,

het lijkt mij niet dat ik ergens strand, dat mensen 

na een paar weken vragen, waar is Ingrid eigenlijk?

Dat het antwoord dan is; oh, die is nog steeds op

Schiphol, ze kan de gate niet vinden, geloof ik..;-)

Enfin, ik heb nog een paar dagen om me voor te

bereiden want ik ga pas maandag.

Ondertussen wens ik je een mooie dag

-X-

Roze

Ooh nu heb ik me helemaal verslapen, ik ben 

eigenlijk standaard om kwart voor acht wakker,

maar ik werd pas na negenen wakker, ik ben gewoon 

een beetje uit mijn doen, misschien komt het door

het grijze weer, waardoor het helemaal niet meer

licht lijkt te worden, jee wat heb ik daar een hekel aan..

Die loodzware lucht die als een soort deken 

overal over heen ligt, ik ga vanzelf mee zitten

somberen met dit soort weer..

Ik hoop op nog steeds op sneeuw,

hoewel dat er niet in lijkt te zitten,

volgende week ga ik naar Wenen en ook daar 

wordt geen sneeuw verwacht, ik had altijd het 

beeld van Oostenrijk van bergen en sneeuw, 

voordat ik er ooit kwam..

Maar ook in Wenen (wat op een laagvlakte ligt)

wordt er geen sneeuw verwacht...hmmm..

Mocht je deze roze sneeuw willen haken, 

haak dan kleine rondjes van fluffy wol

(haak 4 lossen, maak een ring en haak daar

12 stokjes in, kant af en rijg ze aan een draad)

Deze wol kocht ik bij de Zeeman, maar je kan 

natuurlijk van alles gebruiken, een aantal 

berichten geleden gaf ik de beschrijving van 

de grote witte sneeuwbollen.

Ik ga even wakker worden en ik wens je 

een hele fijne dag.

-X-

Stijl

Een tijdje geleden werd ik benaderd voor iemand die 

een artikel aan het schrijven was over wol, voor een

magazine wat Style 020 heet en 2 keer per jaar

in Amsterdam en omstreken als bijlage bij de Telegraaf zit.

Echt heel grappig want ik en een style guide

lijkt mij een contradictie, maar leuk is het wel.

Dus ik babbelde wat over wol, mijn boek en al,

en vervolgens vergat ik het hele interview weer..

Tot zaterdagavond, ik lag al in bed en ineens dacht ik,

eraan dat het blad misschien wel dit weekend uitkwam.

Dus zondagochtend vroeg stapte ik op de fiets

en ging naar het benzinestation, krant uitverkocht,

nog wat supermarkten, nergens meer te krijgen.

Uiteindelijk vroeg ik het bij de laatste winkel

die ik kon bedenken en ze had er nog eentje.

Ah wat fijn, zei ik en de verkoopster vroeg waarom

(het was maar een krant) omdat ik er in sta..

Waarop ze zei; ooh sta je in de Telegraaf, dan ben je 

beroemd, haar stem steeg minstens 2 octaven..

Ik zei, nee hoor en het is in de stijlgids, waarna ze me van

top tot teen bekeek en ik snel zei, niet ik maar over mijn boek

en wol..geeft niet hoor, schat was haar antwoord (oh haha)

Dat alles in plat Amsterdams, heerlijk, vervolgens 

rukte ze het plastic van het blad want ze wilde het zien.

Het was een en al ooh en aah en maakte jij die foto's (ja:-)

En ze begon mij te feliciteren en riep er een collega bij..

Ik rekende de krant af en een klein beetje beduusd

verliet ik de winkel, met mijn stijlgids..

(zonder make up, met een oude jas en een grijs dasje om)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Ok, de laatste sterren :-)

Dat met dat vastplakken is misschien niet helemaal

duidelijk, plak steeds elke punt die je in de andere

schuif vast, daarna plak je alle losse punten 

aan de bovenkant vast, eigenlijk komt het erop neer

dat je zoveel mogelijk losse punten vastplakt :-)

Dit zijn echt de laatste hoor, ik begreep al dat

enkel lezers wat verveeld raakten van al die knutseldingen.

Helemaal niet erg hoor, het kan geen kwaad

om je af en toe eens te vervelen ;-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Sterren #2

Laatst moest ik naar de tandarts, pas ergens in de 

middag, daar heb ik een hekel aan want dan zit je 

de hele dag te wachten, tenminste ik wel..

Dus ik dacht dat ik mezelf beter even bezig kon houden

met het een of het ander in plaats van ijsberen..

Ik rommelde wat in mijn papier la en vond wat papierstroken,

en ineens moest ik denken aan de Deense sterren,

jaren geleden zag ik ze eens op de blog van Jurianne Matter

Het lukte mij toen helemaal niet om ze te maken

en ik bleef proberen (ik kan dat niet uitstaan dat het papier 

niet doet wat ik wil, hoewel het zeer geduldig is..)

en uiteindelijk had ik een paar 'soort van' sterren.
Ik heb er vast wel eens eerder over geblogd,
maar dat weet ik niet meer precies.

Een hele tijd later kwam Jurianne eens bij mij thuis

en we maakten sterren, de een na de ander, als iemand

het voordoet en meevouwt is het veel makkelijker.

Maar ik vergat het weer en elk jaar rond deze tijd

probeerde ik het nog eens, het lukt me niet meer.

Totdat ik zat te wachten totdat ik naar de tandarts 

kon, ik zocht het lesje nogmaals op en vouwde...

Het is echt een zelfmaker die focus en aandacht 

nodig heeft (en ik ook, op dat moment om mijn 

gedachten af te leiden) en het lukte, met veel moeite.

Dus ik vouwde een uurtje of wat, ging er helemaal 

in op en ik denk dat ik het nu kan, hoewel als ik 

het volgend jaar weer probeer..denk ik zomaar dat
ik het weer niet kan, het is een soort ritueel geworden :-)

Laatst las ik een DIY boek, bij een van de zelfmakers

stond, kijk even op internet hoe je het moet maken,

oh ha, dat vond ik zo grappig en ik dacht dat kan 

natuurlijk ook, dus in plaats van zelf het hele vouwen

van de ster uit te leggen (zo goed kan ik het ook niet)

geef ik hierbij de website waar het uitgelegd staat.

(met dank aan Jurianne) 

Heel veel succes, want het is een uitdaging,

maar het plezier als het lukt des te groter.

Fijne dag

-X-

Sterren vouwen #1

Ah ja, wat moet je zeggen over papieren sterren,

hoe ik ook nadacht vanochtend er schoot mij

gewoon niets grappigs of onderhoudend te binnen.

Ik kwam niet veel verder dan: ik heb sterren gevouwen

en als je het leuk vind om ze te maken, zo doe je het..

Bij deze dan maar :-)

En nu heb ik nog wat meer sterren zelfmakers, 

voor de komende dagen..ojee

nu ja, daar ga ik de hele dag over nadenken..haha

Ik wens je een fijne dag

-X-

Knutselen

Nu de sint dan weer vertrokken is, lijkt het startsein

gegeven voor de kerst, hoewel ik al overal op de 

social media en in winkels kerstdingen zag..

Zelf ben ik er niet met de kerst dus alle versieringen,

kerstbomen en wat er zoal meer is laat ik aan mij

voorbijgaan, sinds de kinderen de deur uit zijn, ben ik 

toch al wat dolende aangaande de feestdagen..

Er is geen nieuwe traditie ontstaan en de kerstdagen

worden een beetje hapsnap ingevuld, of soms zelfs 

helemaal niet, dan komen en gaan ze weer..

Daarnaast wil ik absoluut voorkomen dat er 

een situatie ontstaan waarbij al in september

wordt gedacht wat doe we met moeder met de kerst,

oh haha, nee dat alsjeblieft niet :-)

Niet dat ik het geen fijne periode vind, dat wel,

vooral om gezellig rondom de keukentafel

(als ik die zou hebben) te knutselen

(aah, zo'n gezellig tuttig woord)

Dus ik heb een aantal kerstdingetjes gemaakt,

voor de komende blogberichten,

waar je mee aan de slag komt, niets ingewikkelds

ofzo, gewoon voor de gezelligheid.

Vandaag wat voorbeelden hoe je kerstbomen

en wat simpele versieringen kunt tekenen.

Gewoon proberen, maakt niets uit als het niet lukt,

voor mij gaat het gewoon om het bezig zijn,

kopje warme chocomelk erbij (zonder klontjes ;-)

kaarsje aan en knutselspullen op tafel..

Ik wens je een warme dag

-X-

Sint

De allerleukste Sinterklaas intocht beleefde ik jaren

geleden toen ik nog in Kattendijke woonde, een klein 

Dorpje in Zeeland aan de Oosterschelde.

De Sint zou aankomen met een boot aan de dijk, dus 

daar liep ik heen met de kinderen, op een winderige dag

Op de lege dijk stond een klein, ietwat mottig hoempapa

orkestje al Sinterklaasliedjes te spelen, de jasjes 

flapperend in de wind, ook stond er iemand met een

onrustig paardje voor de Sint klaar..

Er waren een handjevol dorpelingen die naar de 

horizon wezen, als je goed keek zag je over het water

 een piepklein bootje aankomen, wiebelend en wel,

 met daarop Sinterklaas, een Piet en de stuurman.

Oh dit tafereel was voor mij al voldoende om 

in een soort van zenuwachtig gegeiechel

als dat maar goed gaat allemaal...

Toen de Sint aan land kwam werd er een plankje 

uitgelegd (ohoh) en Sint en Piet glibberden het natte

 gras van de van de dijk op, naar boven, waar het

paardje stond te wachten, wat helemaal geen zin had

in de Sint, want wat ze ook probeerden hij kon

er niet op komen (oh, ik moest zo lachen, ik ben maar 

ergens achter aan gaan staan)

Uiteindelijk werd er besloten dat de Sint naast het 

paardje richting het dorp moest lopen, met het ene Pietje

en de dorpelingen, achter het orkestje wat monter door 

bleef spelen, aah zie je het voor je, dat groepje

op de lege winderige dijk, het was geweldig :-)

Ik wens je een hele fijne pakjesavond, mijn 

nutteloze pakje wil ik graag sturen naar Jennifer,

als je je adres wil mailen, dank je wel.

En oja, het jaar er op kwam de Sint met de auto..

Blaadjes

De laatste tijd veeg ik heel veel blaadjes,

die op het stoepje liggen bij elkaar en gooi ik ze

in de tuin, het is een eindeloze hoeveelheid..

Steeds als ik denk dat mijn stoepje schoon is,

zie ik alweer nieuwe blaadjes naar beneden dwarrelen,

op weg naar mijn geveegde stoepje.

Mijn werktafel staat voor het raam op de eerste

verdieping, beneden is de keuken, of beter gezegd,

het keukentje, het is een dijkhuisje en de helft

van de keuken ligt in de dijk, en doet dienst als kelder.

Eigenlijk is het hele stoepje vegen onderdeel 

van de dagelijkse strijd tegen het verval,

als je erover nadenkt ben je daar toch een deel van

de dag mee bezig, maar helemaal winnen zal je het nooit.

Ik veeg het stoepje omdat er anders op een geven moment

zoveel blaadjes liggen dat het stoepje glad word,

bovendien loop je alles mee naar binnen, daar moet ik

dan weer vegen zodat het huisje schoon blijft.

Ik ruim op omdat het de kamers anders dichtslibben,

met stapels was, handwerk, papieren en wat dan ook.

Ik doe de was omdat de boel op te frissen, als ik dat

niet zou doen zou ik er op den duur als een

zwerver bij zou lopen, met mottige kleren..

Ik was mijn haar omdat het anders een vettige klittenbos

zou worden, ik verf het omdat ik nog niet 

grijs wil zijn, ik maak lijstjes van alle dingen

die ik nog moet doen, maar er komt altijd weer

een nieuw dingetje bij, de lijst lijkt nooit klaar..

Allemaal in de strijd tegen het verval, terwijl ik dit 

typ zie ik mezelf zitten, met dat haar, vieze kleren

tussen de stapels spullen, onafgestreepte lijstjes

in een stoffig huisje waar de muizen doorheen scharrelen

en wat overgroeid is door takken en overladen met blaadjes :-)

Maar als je zo door de tuin loopt, zie je natuurlijk 

dat ik de strijd nooit ga winnen, alles is bezaaid met

blaadjes, ik heb ze alleen maar verplaatst.

Het is gewoon onmogelijk om alles onder 

controle te hebben, dat gaat gewoon niet..

Er zit zelfs een zekere schoonheid in het verval,

als je het maar wil zien, dus misschien moet ik de

 sommige dingen gewoon op zijn beloop

laten, de controle-teugels wat laten vieren 

en kijken wat er gebeurt, waarschijnlijk 

helemaal niet zoveel bijzonders..

Ik ga zo maar eerst even het stoepje vegen, haha,

en daarna ga ik de boel de boel laten..

(in een keer alle controle loslaten is wat veel gevraagd ;-)

Ik wens je een heel fijn weekend, mocht je 

Sinterklaas vieren, heel veel plezier.

-X-

Breien

Ben gaan breien

Fijne dag

-X-