Stijl

Een tijdje geleden werd ik benaderd voor iemand die 

een artikel aan het schrijven was over wol, voor een

magazine wat Style 020 heet en 2 keer per jaar

in Amsterdam en omstreken als bijlage bij de Telegraaf zit.

Echt heel grappig want ik en een style guide

lijkt mij een contradictie, maar leuk is het wel.

Dus ik babbelde wat over wol, mijn boek en al,

en vervolgens vergat ik het hele interview weer..

Tot zaterdagavond, ik lag al in bed en ineens dacht ik,

eraan dat het blad misschien wel dit weekend uitkwam.

Dus zondagochtend vroeg stapte ik op de fiets

en ging naar het benzinestation, krant uitverkocht,

nog wat supermarkten, nergens meer te krijgen.

Uiteindelijk vroeg ik het bij de laatste winkel

die ik kon bedenken en ze had er nog eentje.

Ah wat fijn, zei ik en de verkoopster vroeg waarom

(het was maar een krant) omdat ik er in sta..

Waarop ze zei; ooh sta je in de Telegraaf, dan ben je 

beroemd, haar stem steeg minstens 2 octaven..

Ik zei, nee hoor en het is in de stijlgids, waarna ze me van

top tot teen bekeek en ik snel zei, niet ik maar over mijn boek

en wol..geeft niet hoor, schat was haar antwoord (oh haha)

Dat alles in plat Amsterdams, heerlijk, vervolgens 

rukte ze het plastic van het blad want ze wilde het zien.

Het was een en al ooh en aah en maakte jij die foto's (ja:-)

En ze begon mij te feliciteren en riep er een collega bij..

Ik rekende de krant af en een klein beetje beduusd

verliet ik de winkel, met mijn stijlgids..

(zonder make up, met een oude jas en een grijs dasje om)

Ik wens je een fijne dag

-X-