Voordat ik naar Wenen ging schreef ik over het feit
(dat is het echt) dat ik geen reiziger ben, niet dat ik bang
om te vliegen maar het gedoe eromheen..
Natuurlijk ben ik gewoon bij de gate aangekomen, maar
een beetje gespannen was ik wel..
P. liep even mee om mijn koffer in te checken en nadat
gebeurt was, zei hij nu moet je verder alleen, waarop
ik bijna moest huilen..Ah je kan het best zei hij,
en dat is natuurlijk ook zo...
Dus ik liep naar de douane, ging in de rij staan en toen ik
aan de beurt was begon ik met een rood hoofd (warm:-)
alles in die bakken te doen
en vroeg ik aan de man die erbij stond, moeten de
opladers ook apart, waarop de man zei:
Gaat het mevrouw, en het is overigens beleefder om
eerst te groeten, och ja dat is natuurlijk ook zo,
dus ik groette de man en we maakte een kort praatje.
Hierdoor was de spanning er af, als ik had kunnen fluiten
was ik fluitend naar de gate gelopen..
Toen we gingen boarden zat ik nog wel even vast
tussen de schuifdeurtjes, je moest zelf je kaart
scannen en ik lette helemaal niet op, waardoor de
deurtjes al dichtgingen en ik uit de rij werd gehaald, ohoh.
Toen ik het bijna lege vliegtuig inliep werd er muziek
van Mozart gedraaid en kwam er een alleraardigste steward van
Austria Airlines in een werkelijk hilarisch rood pak,
mij helpen met mijn koffer.
Toen ik eenmaal zat, dacht ik twee dingen: zie je wel,
je bent best een reiziger (haha) en vriendelijkheid
maakt echt het verschil...en we stegen op.
Ik wens je een fijne dag
-X-
The translation is demanding. Therefore I must guesswork this post...
BeantwoordenVerwijderen... I found out: You have a difficult travel! 😳
To be friendly is a easy thing - It's so simple to smile.
Fijn hè om te ontdekken dat er ondanks alles altijd wel iemand op je pad komt die aardig is, je geruststelt of behulpzaam is! Dat maakt het misschien iets minder moeilijk om een volgende keer alleen op reis te gaan. X
BeantwoordenVerwijderenHe gelukkig dat uiteindelijk alles goed ging. Ik ga morgen op reis met de trein naar Lyon en zit nu al te piepen en te zuchten...... Hoe zal het gaan, als er maar geen vertraging is, zal ik de plek van de afspraakmakkelijk vinden......enzo nog een paar mmeer zorgen.
BeantwoordenVerwijderenen hoe is het gegaan?
VerwijderenIk ken dat zo! Ik heb me zondag een halve dag ongerust gemaakt of de taxi die ik online gereserveerd had ( ik zat in Parijs ) wel echt zou komen en allerlei scenario's bedacht over wat ik moest doen als dat niet het geval was. Ik was behoorlijk zenuwachtig toen ik uiteindelijk stond te wachten maar hij kwam er netjes op tijd aan en het was een vriendelijke warme man. En toen stond ik een pak te vroeg ongerust bijna te hyperventileren aan de trein maar de terugreis verliep zeer rustig . En dan vraag ik me achteraf altijd af: waarom maak ik het mezelf toch altijd zo moeilijk met die rampscenario's. Da's voor niks nodig! Maar eigenlijk ken ik het antwoord wel: reizen ligt ook voor mij serieus buiten mijn comfortzone en dan slaat mijn fantasie wel eens op hol.... Ik hoop dat het met elke keer dat ik het doe, het de volgende keer wat makkelijker wordt.
BeantwoordenVerwijderenOp de trein was het erg rustig. Maar toch gebeurde er 1 en ander: in mijn wagon zag ik ineens een jonge Marokkaanse mevrouw op de grond liggen. Ze gaf aan dat ze pijn had maar vroeg wat vertwijfeld ' arabisch' omdat ze blijkbaar geen andere talen sprak. Mijn arabisch is ahum zowat bestaande dus ging ik op zoek naar arabisch sprekende medepassagiers. Een paar wagons verder vond ik een vrouw die dat kon en onmiddellijk meekwam. Ondertussen zat er al een andere vrouw van mijn wagon bij de vrouw in kwestie. Zij sprak geen arabisch maar voelde blijkbaar aan dat ze haar gezelschap moest houden. Ik denk dat de Marokkaane vrouw een paniekaanval had.Ik kon me dat levendig indenken ;) .
VerwijderenDe arabisch sprekende vrouw die ik gevonden had is de rest van de rit bij deze vrouw blijven zitten en toen de Marokkaanse vrouw de trein verliet in Brussel was ze terug kalm en op haar plooi. Ik vond dat eigenlijk mooi, hoe we met een paar vrouwen op een vanzelfsprekende rustige manier en zeer evident deze vrouw hielpen. Een goed begin voor het nieuwe jaar, ik hoop nog meer zo'n mensen tegen te komen in 2017. En ook dit illustreert hoe vriendelijkheid zo belangrijk is.
Fijn dat je reis goed verlopen is. Ik ben een redelijk ervaren reiziger maar heb toch altijd lichtelijk pijn in mijn buik.
BeantwoordenVerwijderenVriendelijkheid maakt echt het verschil!
BeantwoordenVerwijderen