Tot zover..

Tot zover zijn we gekomen, dat is een zin uit een boek

van Mankell, die ik altijd heb onthouden, omdat het

zo'n mooie zin is en het eigenlijk alles zegt..

Ik moest er vanochtend aan denken, omdat 

het mijn verjaardag is en ik tot hier gekomen ben..

Nu vier ik al in geen jaren mijn verjaardag meer,

ik denk dat de laatste keer dat ik een feestje gaf

op de lagere school was..

Zo'n feestje waarbij je alle meisjes uit de klas uitnodigde,

spelletjes deed, taart at en cadeautjes kreeg..

Meestal was dat van iedereen een weerbeeldje,

ik weet niet of ze nog bestaan, maar het kleurde roze

als het warm was en blauw als het koud was..

Het winkeltje in het dorp, had niet zoveel keuze:-)

Ik had een grote collectie van die beeldjes tegen

de tijd dat ik twaalf was.

Tot zover ben ik gekomen, het is niet zo, dat ik blij

word van mijn spiegelbeeld, soms schrik ik er zelfs een 

beetje van, ouwe heks, denk ik dan, haha, vervolgens haal 

ik mijn schouders op, ik heb er nooit bijzonder veel

om gegeven hoe ik er uit zag, en dit is het..

Ook denk ik dan vaak aan een aantal vrouwen die ik 

gekend heb en die helaas veel te jong zijn overleden 

en die niet zo gezegend waren hun kinderen

volwassen te zien worden..

Op de een of andere manier zijn de dagen rond 

een verjaardag, een tijd van overdenkingen, over wat

was, wat is en wat komen gaat.

Dus vandaag vier ik mijn jaren in alle bescheidenheid,

op deze hele gewone vrijdag.

Vanmiddag komt mijn vriendin Fem, uit Zeeland,

 in al die jaren dat ik haar ken, is ze nog

nooit op mijn verjaardag geweest..

Dus dat is bijzonder en ook wel een beetje feestelijk,

en samen gaan we een taartje eten, een moccataartje,

geen echte verjaardag zonder dat, en zullen we even stil

staan bij het feit dat we tot zover zijn gekomen..

Ik wens je een fijne dag

-X-