Bloemenmannetje

Afgelopen weekend gingen wij op bezoek bij mijn

dochter Judith in Breda, zij is onlangs verhuisd 

naar een heel fijn huisje en wij gingen het bewonderen

(wij kregen ook een heerlijke lunch en het was gewoon fijn)

Als ik dan al zo richting het Zuiden ben gereden, 

wil ik ook altijd graag even naar Zeeland, omdat ik dan

al dichter in de buurt ben dan anders.

Meestal gaan we dan naar het strand maar om de drukte

vanwege de pasen te mijden, namen we de afslag

richting de zak (zo heet dat echt) van Zuid Beveland,

het gebied waar ik mijn laatste jaren in Zeeland woonde..

We reden over de weggetjes die ik zo goed ken en 

waar ik eindeloos veel gefietst heb, op weg naar mijn

werk, naar de stad, de kaasboerderij en gewoon voor

mijn plezier, omdat het er zo prachtig is..

We reden langs mijn oude huis in Driewegen, waar

alles nog precies hetzelfde is, alsof er geen jaren zijn 

verstreken sinds mijn vertrek, hele gekke ervaring.

Ook wilde ik graag even kijken of het boerderijtje

of het spulletje zoals wij dat in Zeeland noemden van 

het bloemenmannetje er nog was, en ooh ja dat was zo.

Een prachtig plekje waar de tijd stil heeft gestaan, 

een betoverend mooi stukje land vol met uitbundig

bloeiende bloemen waar een oud mannetje woont.

Er staat altijd een emmertje buiten met zorgvuldig 

samengestelde boeketjes bloemen uit zijn eigen tuin.

Het geld kan je gewoon in een plastic bakje leggen.

Ik ging daar altijd mijn bloemen halen en als je 

geluk had kwam het mannetje even uit zijn schuurtje.

(wist je dat het wit rond de deuren bedoeld is

om de deuren ook in het donker te kunnen vinden?)

Het mannetje droeg vaak een stofjas en klompen

en meestal maakten we even een praatje, over het weer,

zijn tuin, bijzonder planten en wat er zoal op kwam.

Het mannetje hield zich vandaag schuil, maar zijn landje

lag er fantastisch bij, en het maakte me zo gelukkig 

dat deze bijzondere plek onveranderd was gebleven, een 

klein eiland van vrede en vrolijkheid in de wereld..

Een groot verlangen maakte zich van mij meester

naar een dergelijke plek (ik voel mij altijd veel lichter

als ik in Zeeland ben, daar ben ik me pas weer van

bewust als ik daar ben)

Maar ik vind het ook fijn om te weten dat het nog bestaat,

deze onwaarschijnlijk mooie bloementuin..

Ik wens je een fijne dag

-X-