Wachten

Sinds ik geen boeken meer maak ben ik toch een

beetje dolende, het gaf de afgelopen jaren een ritme 

aan mijn dagen en ik had iets om naar toe te werken.

Na de boodschap van de uitgever dat er niemand zit te

wachten op mijn 'gevoelige sfeerboekjes' ooh vooral dat

denigrerende boekjes, dacht ik eerst, nou ja

dat is jouw mening, maar het is toch ergens onder mijn

huid gekropen en had het meer impact dan ik dacht..

Het is blijkbaar een gevoelig punt, niet dat ik het nooit

eerder hoorde; in mijn vorige relatie werd er ook 

regelmatig gezegd dat er niemand zat te wachten

op de wereld volgens Ingrid..

Het is blijkbaar een manier van mensen om je iets 

duidelijk te maken, je ergens neer te zetten in een hoek..

Maar omdat ik geen vier jaar meer ben en geen

ondeugende kleuter heb ik besloten dat ik er niet in ga

staan, in die hoek, alleen, omdat er, zogezegd,

niemand op mij zou wachten..

Dat klinkt heel makkelijk nu, ik ben er echt mee bezig 

geweest de laatste maanden, tot aan het punt dat ik 

maar helemaal wilde stoppen met al die 'gevoelige werkjes'.

Maar ik heb besloten mij het plezier in wat ik doe en denk

niet te laten ontnemen, dus ik ben weer lekker dingen gaan

maken (ook uit mijn boeken :-) en gaan verzamelen.

Ik heb alles gefotografeerd en in een nieuwe

webshop gezet, ik ben bijna klaar, ik moet alleen nog even 

de puntjes op de I (van Ingrid, haha) zetten.

Ik laat het 'er zit niemand op je te wachten' achter me;

er hoeft helemaal niemand op mij te wachten, tenzij we

een afspraak hebben om koffie drinken en ik te laat ben,

want ik Ben er namelijk al!

Ik wens je een fijne dag

-X-