Ah liefjes toch..

Ach liefjes toch, nu open ik mijn blog, ik kijk er eigenlijk

zelf nooit op, tussendoor het maken van mijn berichten en

oooh, jee, ach, nou toch, wat veel reacties, ook via de mail

en Instagram, echt ongelofelijk zo veel en Zo Lief!

Als ik een beetje zit te typen achter of voor mijn tafeltje,

het is maar hoe je het bekijkt, heb ik vaak helemaal geen idee,

wie dit bericht zal lezen, waar het terecht komt of zelfs

welke impact het heeft op iemand..

(en aan de reacties te lezen komt het best aan, allemaal :-)

In het Duits heb je daar een mooie uitdrukking voor;

ins blaue hinein, ik blog zomaar de blauwe hemel in,

zonder plan, bijzondere bedoeling, behalve dat ik het 

leuk vind om te doen, dat ik er plezier in heb..

Ik heb er de laatste dagen over nagedacht en het zou

eigenlijk gek zijn als ik mezelf (en misschien zelfs jullie ook)

af zou nemen omdat anderen een ander pad kiezen.

Het is natuurlijk een klassieke val; jezelf afmeten aan 

anderen en dan denken dat je niet voldoet, dat het

allemaal wat magertjes afsteekt, je kan het ook gewoon

tot je nemen en denken; dat is allemaal prachtig, werkelijk,

maar ik doe het gewoon op mijn manier, wat 

uiteindelijk ook de enige weg is die je kan gaan..

Dus zolang ik nog steeds het plezier kan vinden en

hervinden als ik weer even verdwaald ben, misschien 

is het helemaal niet zo erg om af en toe verdwalen,

wie weet waar je terecht komt, zal ik blijven bloggen.

(het zou wel fijn zijn als er bordjes zouden staan

bij al die dagelijkse valkuilen met een grote pijl;

pas op, niet in vallen, dat deed je al vele malen..)

Ik was ook niet vast voornemens te stoppen, ik wist het

gewoon niet zo goed meer, maar ik ben door alle 

lieve reacties hier weer mijn eigen pad op gedragen,

echt waar, zo hartverwarmend fijn.

En als ik het weer eens niet weet, dat gaat vast gebeuren,

het hoort nogal bij mij, zal ik alles nog eens teruglezen.

Enne, Liefjes, dank je wel

ik wens je een hele mooie dag

-X-