Wat ik vond

Toen P. de schuur bij mijn moeder aan het opruimen was

vond hij deze lineaal met mijn naam erop, geen idee 

waarom deze bewaard is gebleven maar leuk vond ik het wel.

Gekocht in A'dam staat er op, dat moet geweest zijn toen 

ik nog op de middelbare school zat en regelmatig met mijn 

vriendje van toen Erik naar Amsterdam ging.

We logeerden dan bij mijn ome Hans die op een woonboot 

woonde en we gingen er altijd liftend naar toe.

Dat kan je je nu toch niet meer voorstellen zo'n jong meisje 

met haar vriendje, liftend het land door, maar wij deden het vaak.

Toen ik 17 was liften we zelfs een keer 3 weken door Frankrijk,

zonder mobiele telefoon die bestond nog helemaal niet

en met maar 200 gulden op zak (wij vonden het een fortuin) ohoh,

het was een krankzinnig avontuur, en weer een ander verhaal.

In Amsterdam gingen wij altijd naar het Waterlooplein om

kleren te kopen, ik herinner me vooral van die veel te grote

tuinpakken en fluwelen jasjes en ik wilde (toen al) altijd

even naar een kantoorboekhandel op de Rozengracht.

Zo'n ouderwetse stoffige winkel met mooi papier, pennen

en linealen waar ik deze kocht, ah ja, ik ben blij dat P hem vond

en dat hij nu na al die jaren, weer in Amsterdam, op mijn bureau ligt..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Vensterbank

Sinds een tijdje hebben we een vensterbankje met wat

 planten, eigenlijk liet ik de hele plantentrend die je ziet

op de Social media aan mij voorbij gaan..

(gek, eigenlijk, vroeger wist je dat soort dingen

nooit van elkaar, behalve als je op visite kwam, maar

 nu heeft zo ongeveer iedereen een #Urbanjungle thuis,

zelfs de mensen die op het platteland wonen ;-)

Ik had 1 plantje, degene op de voorgrond, die kreeg ik 

eens op een boekenfeestje, dat vond ik eigenlijk wel genoeg.

Vensterbanken vol met planten deed me aan vroeger 

thuis denken, daar stond alles vol en ook voor de ramen

hingen allerlei planten in van die macramé hangers, die 

wij dan gemaakt hadden voor moederdag enzo.

(de hele macramé trend laat ik ook passeren)

Er hingen ook wat kooien met kanaries tussen, die zie je 

nooit meer eigenlijk, maar misschien wordt dat ook 

nog eens hip, ik hoop het niet, een vogel in een kooi..hmm..

In mijn herinnering was het nogal een stoffig geheel,

die volle vensterbanken en ramen en ik hou niet van stoffig.

Dus ik had altijd lege vensterbanken, maar nu toch eentje

met wat planten en dat omdat P. het zo gezellig vind.

Hij vraagt nooit om een interieurdingetje, we kozen 

de bank en de tafel samen uit, de invulling van de rest

laat hij helemaal aan mij over, hij is ook helemaal niet

op de hoogte van woontrends, zijn bijdrage aan de inrichting

van de kamer bestaat uit een stapel kranten naast de bank.

Dus ik kocht wat plantjes en zette ze op de vensterbank, 

hij is er blij mee en geeft ze ook water enzo..

Zelf zette ik er wat dingetjes tussen, ik kan het niet 

laten, en het is best een gezellig gebeuren, die vensterbank

die we sinds een tijdje hebben..(#urbanjungle, haha)

Ik wens je een fijne maandag

-X-

Warme handjes.

De laatste weken zit ik helemaal in de wantjes, niet de 

hele dag hoor, maar zo in de avond haak ik het ene paar

na het andere, ondertussen kijk ik dan naar een film of zo.

Gisteren keek ik The kings garden op Netflix, echt heel

erg leuk, terwijl ik zat te haken wenste ik dat ik tuinier 

was geworden in plaats van een rommelaar, maar dat terzijde.

Op de één of andere manier handwerk in altijd in fases,

of in series, hoe je het ook wil noemen, zo heb ik brei-,

papier vouwen-, borduur, en haak-fases.

Ik zit nu duidelijk in de wantjes periode, heerlijk :-)

Het plezier zit hem voor mij in het doen van steeds

dezelfde handeling zodat ik soort van gedachtenloos

kan werken, ik hoef er niet bij na te denken, heel fijn

want soms word ik gewoon moe van mijn eigen gedachten.

Ook het werken met mooie materialen, zoals 

deze wantjes van Merino wol, zo zacht, 

en het combineren van de kleuren maken het zo prettig.

Volgens P. voel ik altijd aan de wol door deze even langs 

mijn wang te strijken, daar was ik me helemaal niet van

bewust, maar het schijnt zo te zijn :-)

Als ik overdag bezig ben met van alles, vooral dingen waar 

ik geen zin in heb, kijk ik soms naar mijn wolmand en weet

ik dat het moment komt dat ik lekker kan gaan zitten

en wat bolletjes uit kan kiezen en gaan beginnen,

heel geruststellend allemaal, zo klinkt alsof ik de 

oma-fase in ben gegaan, haha, dat is niet zo, hoor!

Enfin, als het meezit zal ik vandaag alle wantjes in 

de webwinkel zetten, er staan er al best veel in,

maar mochten ze daar allemaal blijven staan heb ik

in elk geval geen koude handen deze winter en

heel veel kalme, prettige uren beleefd.

Ik wens je een fijn weekend

-X-

Ps, de eerste kaarten voor Corrie zijn al binnengekomen,

echt zo leuk, allemaal met liefde en aandacht uitgekozen,

dank jullie wel daarvoor.

Dank je

Aaah, dank jullie wel zeg, voor alle reacties, ik heb een 

heleboel mailtjes en berichtjes gekregen van lieve mensen

die mijn moeder een kaartje willen sturen.

(mijn emailadres staat overigens rechtsboven in de zijbalk)

Zoveel karma punten, haha, grapje, maar ik moet zeggen

dat ik het heel fijn vind om te merken dat zoveel mensen 

het ook fijn vinden om iets voor een ander te doen zonder

dat je daar iets voor terugkrijgt, nu ja, een kaartje met 

mijn naam op zijn kop dan..

Over kaarten gesproken, nu kreeg ik gisteren voor de 

zesde keer een verkeerde zending, deze keer was ik

er gewoon kalm onder, het is zo'n klucht geworden 

dat je er eigenlijk alleen nog maar om kan lachen.

Dus ik stuurde mensen halve bestellingen en als het 

wonder, dat alle goede kaarten er zijn, zich zal voltrekken,

stuur ik de rest gewoon na, veel extra werk, maar ach..

Ik wens je een fijne dag, je mag mij nog steeds mailen

voor mijn adres, zie bericht van gisteren.

-X-

Kaarten en een vraag..

Gisteren gingen we naar mijn moeder, eigenlijk kwam 

het niet zo goed uit, want we hadden hier een soort

van 'kaartencrisis'; één van de winterkaarten was weer

niet goed gedrukt, mijn naam stond ondersteboven.

Er lijkt geen zegen te rusten op de gedrukte kaarten,

er is steeds iets mee en het vervelendste is dat ik de 

bestellingen binnen blijven komen..(wat eigenlijk fijn is)

Dus in de auto belde het printbedrijf, er was niet direct 

een oplossing, behalve het opnieuw versturen van de 

bestanden, wat niet ging we zaten immers in de auto,

enfin, om een lang verhaal kort te maken;

P en ik kregen enorme ruzie er over.

Ik ging er in met emotionele argumenten, hij met zakelijke

en we geraakten niet op 1 lijn..

Vlak voordat we bij mijn moeder waren bereikten wij 

een wapenstilstand en bedacht ik dat de drukker de 

kaarten maar zonder mijn logo moest printen, dat kon,pff,

ze worden vandaag geleverd, anders had het nog dagen geduurd..

We hadden uiteindelijk een leuke dag bij mijn moeder,

omdat ze een beetje zat te mopperen over het alleen zijn

enzo (snap ik) bedacht ik dat het misschien leuk zou zijn

als je (een ieder die dit leest) mij een kaartje stuurt voor

mijn moeder, en ze zo leuke post ontvangt.

Mijn moeder heet Corrie en ze vind post geweldig.

Enfin, mocht je dat willen doen, stuur mij dan een mailtje,

dan geef ik je mijn adres. Als je er een envelop bij doet

met je eigen naam en een postzegel er op, stuur ik je 

een winterkaart met mijn naam op zijn kop, ik zou ze 

anders weg moeten gooien, ik kan dat zo niet verkopen,

hoewel de afbeelding er prima uitziet.

 Natuurlijk doe ik er een ticket voor een goede dag bij.

Ik zal de kaarten dan later meenemen voor mijn moeder.

Zoals mijn zoon Daan wel eens tegen me zegt als 

ik iets aardigs voor iemand doe: dat is goed voor je karma,

dat levert je extra punten op, haha, dat zeg ik nu tegen jou :-))

Ik wens je een fijne dag, ik ga de bestellingen klaarleggen

en als straks de kaarten komen, pak ik alles in.

Mocht je hebben zitten wachten; ik was je niet vergeten

en je pakje komt er aan.

Fijne dag

-X-

Kalm

Laten we nu gewoon kalm beginnen, dat dacht ik 

vanochtend toen ik buiten koffie zat te drinken,

ik drink zo lang mogelijk buiten koffie, ook al is het 

maar voor 5 minuutjes, met een dikke trui aan..

Dat kalm, neem ik me elke dag weer opnieuw voor,

gewoon meewaaien met welke wind er dan ook waait.

Het zand, dat altijd in de raderen komt, gewoon

laten stuiven en weer neer laten dwarrelen.

Het water op laten komen met de vloed 

en weer terug als het eb wordt..

De stormen gewoon uit laten razen en rustig wachten

tot de wind weer gaat liggen, het stormt nooit voor eeuwig.

Elk obstakel op de weg laten staan en er omheen

wandelen in plaats van eroverheen proberen te klimmen.

Daar dacht ik aan vanochtend; gewoon kalm meebewegen,

met als beeld het zand, de getijden en de wind..

Niet dat het me ooit lukt, maar het kan geen kwaad

om het je voor te nemen en het te blijven proberen..

Ik wens je een kalme week 

-X-

Kaartjes

Op de een of andere manier dacht ik dat het misschien,

makkelijker zou zijn om mijn tekeningen die ik maakte 

voor de winter te laten drukken in plaats van zelf printen.

Even wat afbeeldingen uploaden en dan wachten op de 

bezorger, ze dan netjes opbergen en ze zo van de stapel

pakken als iemand er eentje zou bestellen..

In theorie is dat natuurlijk ook zo, maar met de kaart met

het hertje (waar ik overigens erg mijn best op deed)

was het een mijl op zeven voordat het goed was.

Bij de eerste bestelling waren ze de kaarten vergeten, toen 

kwamen ze alsnog maar toen stond mijn naam achter op

verkeerd om en onduidelijk gedrukt.

Daarna zou het bestand niet goed zijn, toen was er te

weinig afloop (randje van een paar millimeter wat niet

gedrukt wordt) en na vele telefoontjes en het opsturen van 

steeds hetzelfde bestand (oh haha) was het uiteindelijk goed.

Enfin, toen ik eindelijk van de week de bestelde setjes

op kon sturen was ineens een andere kaart op, die vergat

ik op tijd bij te bestellen, als het goed is komt die vandaag.

Kortom, ik moet echt nog even wennen aan het laten drukken,

het resultaat is overigens wel geweldig dat wel,

ik ga nu toch de andere tekeningen ook laten drukken,

en nu maar duimen dat dat van een leien dakje gaat..

Ik wens je een heel fijn weekend,

het weer wappert maar wat heen en weer alsof het niet kan

kiezen wat het nu moet wezen, maar ik geloof dat het

nu dan toch herfst gaat worden.

-X-

Trein

Gisteren stapte ik per ongeluk in de verkeerde trein,

geen echte, maar in gedachten, de trein denderde maar 

voort, en stopte niet eens op welk station dan ook..

Eerst reed hij lang Onrust, daarna langs Ik-kan-het-niet

en hoewel ik ik er wel uit wilde reed hij maar door.

Sterker nog, hij maakte steeds meer vaart, dus we reden

langs Wat-er allemaal-niet-goed-gaat en vervolgens naar

Wat-er-niet-goed-ging en daarna naar Niets-komt-ooit-nog-goed

De trein reed nu zo hard dat hij niet meer te stoppen was,

richting Tranen en vervolgens denderde hij af op Paniek..

Daar aangekomen kon ik uiteindelijk aan de noodrem trekken,

uitstappen, diep ademhalen en bijkomen..

Onnodig te zeggen dat ik geen fijne dag had en vandaag

blijf ik ver weg van welke trein dan ook en ga ik

in mijn thuis station zitten, op een bankje met een breiwerk,

kalm aan, de ene steek na de andere..en laat ik welke

trein dan ook rustig aan mij voorbijgaan..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Zelfmakertje

Als ik mijn pakjes verstuur aan mensen die iets bestelde

in de webwinkel, probeer ik daar altijd iets moois van

te maken, hoeveel bestellingen er ook zijn, ik pak alles

in als een cadeautje en versier ze met wat ik zoal heb.

Elk pakje is anders want ik heb een bak vol met 

dingetjes die ik gebruik zoals lint en bloemetjes.

Een idee voor een makkelijke zelfmaker is afbeeldingen

van stof die je op een stukje karton plakt, zoals de 

bloemen en de blaadjes op de foto, zo doe je het;

Knip, bijvoorbeeld, een blaadje uit stof, doe dat ruim

en plak dat met textiel lijm op een stuk dun karton, 

zorg ervoor dat vooral de randen goed vast zitten.

Je kan het beste een katoenen of dichtgeweven stof nemen.

Knip nu de afbeelding uit, het leuke en makkelijk is

dat de stof niet gaan rafelen door de lijm, let er op dat

je de lijm heel dun aanbrengt anders krijg je rare 

vlekken op de stof (dat wil je niet; rare vlekken ;-)

Maak er eventueel een gaatje in met een perforator,

doe er een lintje of iets door en zo heb je een label, 

op de achterkant kan je dan iets schrijven, bijvoorbeeld;

ik wens je een fijne dag

-X-

Wat ik vond..

Nu ik regelmatig naar mijn moeder ga, die alleen is 

achtergebleven in haar huis wat vol staat, echt vol, met

allerlei spullen, help ik haar regelmatig met opruimen

Zo kom ik zo af en toe iets tegen van vroeger

dingen die  ik allang vergeten was..

Zo vond ik een borstel, wat op zich niet zo bijzonder is,

maar de opdruk wel, ik had het zelf altijd onthouden 

als 'dorpswarenhuis' Janse, maar het is dorpszaak.

Wat het zo leuk maak is de stadssortering, oh haha, geweldig.

Ik heb goede herinneringen aan Janse, het was de enige winkel

waar je dingetjes kon kopen, boeken, prullaria en in de zomer

hadden ze van die kleine plastic luchtbedjes, die ik bijzonder

begeerlijk vond, maar altijd heel snel lek waren.

Ook kocht ik er wel eens een pocketboekje, als ik wat geld 

had gekregen voor mijn verjaardag, er stond een rekje

en daar stond ik dan eindeloos te dralen omdat ik wel het

juiste boekje wilde kopen, ik had maar geld voor een

boekje of twee per jaar dus het was een gewichtige keuze..

Ik weet ook nog hoe het voelde als ik dan met een mooi

ingepakt boekje naar huis huppelde, oh de belofte 

van plezier van zo'n nieuw boek..

Bij verjaardagen kochten alle meisjes ook de cadeautjes

bij Janse, meestal kreeg je dan een paar keer hetzelfde,

zo had ik een hele collectie 'weerbeeldjes' van die 

porceleinen dingetjes die blauw of roze kleurden

als het weer veranderde, ik zie ze nooit meer, jij?

Ah ja, Janse, ik kan er wel een uur over praten, dat zal ik

je besparen, maar ik ben blij met mijn borstel die ik vond,

hij ligt op mijn werktafel en elke keer als ik er naar 

kijk, huppel ik in gedachte door het dorp..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Idee

Straks moet ik naar de tandarts, het idee van de tandarts,

vind ik echt niet fijn, het liefst zou ik deze 

ochtend onder de dekens zijn blijven liggen,

toch ben ik opgestaan en ga ik gewoon..

Toen ik daar over na dacht kwam ik op vele dingen 

waarvan ik in gedachte tegen op zie..

Het idee van grote groepen mensen bij elkaar vind ik 

niet fijn , toch ga ik naar een drukke rommelmarkt..

Het idee van een aanslag vind ik eng, toch ga ik

gewoon naar de stad of stap ik in een vliegtuig..

Het idee om nieuwe mensen te ontmoeten vind ik spannend,

toch ga ik overal naar toe en klets ik met iedereen..

Bij het idee dat ik moet maken of dat ik een opdracht 

krijg denk ik altijd, maar dat kan ik helemaal niet,

toch lukt het mij altijd als ik er eenmaal aan begin..

Het idee dat mijn boeken in de uitverkoop gaan vind ik

heel vervelend, toch is het al een abstract iets geworden,

ik hoef er tenslotte niet zelf mee op de markt te staan..

Het idee over mijn eigen werk is altijd; ik doe maar wat,

ik heb geen speciale talenten, toch, als ik terugkijk op wat 

ik deed, vind ik dat het redelijk gelukt is..

Zo heb ik vele gedachten van te voren over allerlei dingen,

maar als ik het dan doe of maak blijkt het allemaal

reuze mee te vallen, toch moet ik altijd eerst over

de berg van mijn eigen ideeën heen, elke keer opnieuw..

Zo ook vanochtend, dan moet ik de tandarts-berg nemen,

maar ik weet dat als ik daar eenmaal zit dat het 

echt wel zal gaan, toch zal ik opgelucht zijn als

dit achter de rug is, het idee alleen al :-)

Ik wens je een fijne dag en veel geluk en plezier

met wat je zoal gaat doen of met welke berg jij moet nemen.

-X-

Een stapel winterdorpjes

Allereerst hartelijk bedankt voor alle reacties op mijn

bericht over het afsluiten van de boeken-periode die ik

toch echt even moest verwerken, ik ben nu ongeveer in de

ach nu ja fase, wat zoveel wil zeggen dat ik het soort van

achter me kan laten en kan zeggen; het is goed zo..

Maar eigenlijk gaat dit bericht over mijn 'winterkaarten'

die ik gemaakt heb en laten drukken, je echt..

De tekeningen knipte ik eerst uit in papier om zo een 

soort van compositie te maken, later scande ik ze in

en bewerkte ik ze in Photoshop, waarbij ik eindeloos

heb zitten proberen wat er goed uitzag, in ieder 

geval in mijn ogen natuurlijk..

Dit is natuurlijk het winterdorpje van mijn verlangen,

zo'n koude knisperende winteravond, met de lampen

aan in de huizen, dat roze is van mij, haha, en dat het

dan zachtjes begint te sneeuwen, oh heerlijk.

De huisjes hebben vele kleuren gehad, dat is zo leuk 

van Photoshop, je veranderd het zo, het is echt spelen

met de kleuren, heel leuk om te doen.

Als eerste bestelde ik de roze kaart met de bomen bij 

een drukker, eigenlijk print ik alles altijd zelf maar 

ik heb er zoveel problemen mee gehad met dat ding,

dat ik dacht ik probeer het eens..

Ze zagen er geweldig goed uit en ik bestelde nog twee

sets , ik heb ook nog een kaart met een hertje,

oh joh, voordat ik die goed had, ik ben helemaal 

geen dieren tekenaar, maar het ziet er hert-achtig uit..

Toen de kaarten gisteren kwamen bleek dat ze alleen

deze geprint hadden, oh haha, nu heb ik een enorme

stapel van dezelfde kaart, genoeg voor 10 winters..

Gelukkig was het een foutje van de drukker en had ik

het niet verkeerd aangeleverd, dat denk ik dan meteen,

en ze sturen de kaarten met het hertje nog na.

De kaarten staan in de webshop, ik moet nu toch echt

een beetje reclame voor ze maken..

En na de boeken lijkt het met deze onwaarschijnlijke stapel

toch echt dat ik nu in de kaarten business zit ;-)

Ik wens je een heel fijn weekend

-X-

Uitverkoop

Gisteren plaatste ik een berichtje op Instagram, ik weet

eigenlijk niet of ik daar goed aan deed, hoewel ik vele

hele aardige, echt heel aardige reacties op kreeg.

Dit was wat er gebeurde; ik kreeg een berichtje van mijn

voormalige uitgever dat al mijn boeken, alle 4 (!) in de ramsj

(mooi woord, zij gebruikten het ook niet) gaan.

Wat zoveel wil zeggen dat alle boeken met grote korting

verkocht gaan worden omdat ze ze aan de straatstenen

niet kwijt kunnen..

Nu voelde ik me toch al niet zo wel, maar na dat bericht bleef

er van dat kleine beetje welzijn helemaal niets meer over.

Ik voelde me beschaamd, hoewel ik waarschijnlijk niets

heb om me over te schamen maar toch was het zo.

Ik had het gevoel dat ik zelf in de uitverkoop werd gezet,

dat ik op de één of andere manier gefaald had.

Iemand zei op Instagram; neem het niet persoonlijk maar 

dat vind ik heel lastig omdat ik de boeken, los van de

vormgeving helemaal alleen maakte, ik werkte er jaren aan.

En ik weet natuurlijk best dat er veel mensen zijn die ze

leuk vinden, ze zelfs allemaal hebben, maar daar was gisteren

geen ruimte meer voor in mijn hoofd.

Dat komt natuurlijk wel weer uiteindelijk maar op het moment

overheerst de teleurstelling over hoe het hele boeken avontuur

is afgelopen en leg ik ze op een stapeltje in de kast totdat

er een moment komt dat ik er in kan kijken en iets van trots

hoop te voelen over wat ik gemaakt heb.

Daar, zei ik gisteren, in het kort iets over op Instagram en

ik weet echt niet of ik er goed aan doe, dit soort berichten te 

delen, ik wil graag laten zien wat er om gaat in het 'echte leven'

maar ik wil niet een soort medelijden oproepen en gezien

worden als een stakker (ook al zo'n prachtig woord, 

maar toch wil er geen eentje zijn)

Tussen de vele jubelende zege tochten begin ik toch wel 

een beetje mager af te steken en ik ga de komende dagen eens

nadenken over mijn motieven om al mijn mindere momenten

(saai, hoofdpijn, in de uitverkoop, enzovoort) te delen

en eens onderzoeken hoeveel eerlijkheid wenselijk is..

Het goede nieuws is overigens dat als je mocht overwegen

nog een boek van mij te willen kopen, ze binnenkort voor

een paar euro worden aangeboden, daarna zijn ze 

een zeldzaamheid geworden :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Wolmand

Ben vandaag te vinden in de lappenmand, of 

misschien beter gezegd in de wolmand want ik werd wakker 

met een enorme hoofdpijn en er is geen ruimte in mijn

hoofd voor allerlei luchtigheden of scherpzinnige gedachten..

Ik wens je een hele fijne dinsdag, hier schijnt een waterig

zonnetje, dat is dan het goede nieuws na al die grijze dagem

-X-

Saai

Elke maandagochtend als ik nadenk over een blogbericht,

dat doe ik buiten terwijl ik koffie drink, nu met een dikke trui

aan, voel ik een soort van aarzeling..

Een aarzeling omdat ik eigenlijk niets mee maakte in het 

weekend waar ik nu eens een mooi verhaal van zou kunnen

maken, want ik deed opnieuw helemaal niets bijzonders.

Ik deed boodschappen, haakte wantjes, ik ging naar een 

rommelmarktje, ik haakte nog meer wantjes, ik ruimde wat op,

deed een was en haakte nog eens een paar wantjes..

Niet echt heel boeiend allemaal, gewoon saai zeker vergeleken

met wat ik zag, wat andere mensen allemaal deden 

 op de social media, oh joh..

Ook vroeg ik me af of ik zou willen ruilen met wie dan

ook en eigenlijk was het antwoord nee, ik kies er zelf voor

om zo'n kalm leven te leiden.

En terwijl ik dit bericht typ en kijk naar de tekening die ik

maakte met; perfect is boring en ik dacht ineens misschien

moet ik het gewoon omdraaien en omdraaien en zeggen;

Boring is perfect

Ah ja, haha, nu hoef ik niet te zeggen dat ik een saai

weekend had maar dat het gewoon perfect was ;-)

Oh ja bedankt voor de reacties op de schaartjes; ik wil het

schaartje graag opsturen naar Zusje1979, zij regareerde

via Instagram, als je je adres wil mailen, dank je.

Ik wens je een goede dag

-X-

Zakelaar

Een jaar of wat geleden kocht mijn dochter Judith

een partij schaartjes, ze wist niet precies wat ze er

mee moest doen maar ze vond ze zo leuk..

Uiteindelijk hebben we ze via Instagram verkocht,

dat was een heel gedoe met mailtjes, schaartjes die betaald

waren maar dan met een overschrijving met een andere

naam dan van degene die bestelde, maar we kwamen eruit.

Nu ik de webwinkel heb dacht ik, ik ga nog eens op zoek

naar die schaartjes, het duurde een tijd voordat ik ze gevonden

had ergens in het verre Oosten en stuurde een mailtje.

Na een hele tijd kreeg ik antwoord, ik bestelde de schaartjes

en ik hoorde weken en weken langs niet meer.

Uiteindelijk legde ik mij er bij neer dat de schaartjes

waarschijnlijk uit het vliegtuig waren gevallen of ergens

bij de douane in een ver land lagen..

Tot er opeens aangebeld werd en er een pakje met de 

schaartjes werd gebracht, ik blij, maar dat duurde maar

even, ik moest zoveel invoerrechten betalen dat er weinig

meer te verdienen voel op die rot schaartjes, weg winst, haha

(later bleek dat ze veel te veel hadden gerekend,

maar daar was helaas niets meer aan te doen..ohoh..)

In tegenstelling tot mijn zoon Daan, die zichzelf als 8 jarige

uitriep als een echte Zakelaar, haha, hij bedoelde

natuurlijk een zakenman, toen hij iets verkocht op een

rommelmarkt, blijk ik dat niet te zijn.

Ik had overigens wel het vermoeden hoor dat ik

geen echte zakelaar was, maar enfin, je probeert nog eens wat.

Het lijkt me leuk om er eentje weg te geven, zou je het 

leuk vinden om zo'n vogelschaartje, wat de hele wereld

over vloog te ontvangen laat dan een berichtje achter.

(dat kan via hier of Instagram, niet via de mail, die is 

meer bedoeld voor andere berichten)

Ik wens je een heel fijn weekend.

-X-

Huisje

Een paar weken geleden werd ik gemaild door een

Australisch handwerkblad, of ik mee wilde werken aan

een interview en foto's van mijn huis en werkplaats wilde sturen.

Na wat heen en weer gemail bleek dat ze dachten dat ik nog 

in Driewegen woonde en een eigen werkplek had die zo

ongeveer even groot was als mijn woonkamer nu..

Dus ik mailde ze terug dat het helaas geen doorgang kon 

vinden omdat ik al jaren niet meer in dat huis woon.

Ik legde uit dat ik in een piepklein huisje woon en dat mijn 

hele werkplek nog geen vierkante meter in de woonkamer is.

Een tijdje hoorde ik niets, jammer, dacht ik, hoe leuk had

het geweest als ik in een blad aan de andere kant van

de wereld had gestaan, maar ach ja..

Tot mijn verassing kreeg ik toch nog een berichtje dat ze

dat juist ook wel heel leuk vonden; wonen en werken in

zo weinig ruimte en of ik wat foto's had.

Die had ik wel, maar op mijn telefoon en die waren te 

klein om afgedrukt te worden (gelukkig weet ik tegenwoordig

wat high res. foto's zijn, gewoon een zo groot mogelijk bestand:-)

Dus ik maakte een aantal foto's van het huisje en de woonkamer,

hoewel er niet zoveel te fotograferen is, er staan maar

een paar dingen, maar ik heb mijn best gedaan..

Ook vroeg ze om foto's van handwerk, die had ik

gelukkig te over, dus ik was blij en dacht dat het klaar was.

Maar ik was voor het gemak even het interview vergeten,

totdat er een enorme lijst met vragen kwam en of ik 

die 'natural and casual' wilde beantwoorden, oh haha.

Probeer dat maar eens  in het engels, dus ik zat uren 

natural and casual vragen te beantwoorden, ondertussen 

dingen in Translate te vertalen, wat wat denk je van de vraag;

Do your visitors have to squeeze in your stitching?

Iets met knijpen en handwerk, ook de vertaalmachine 

maakte er knijpen in handwerk van, P. dacht dat het zoveel

betekende als; of er veel van mijn handwerk te zien is in huis,

dus ik heb daar maar antwoord op gegeven..(nee ;-)

Hij heeft ook het hele interview nagekeken en flink wat

verbeteringen aangebracht, gisteren stuurde ik het op

met een excuus voor mijn engels, vanochtend kreeg ik een

mailtje dat de foto's prachtig waren en my english excellent.

Ik zal de complimenten aan P overbrengen en nu 

wachten tot het blad in mijn brievenbusje valt.

Ik wens je een fijne dag

-X-

Boeken

Al zo lang ik me kan herinneren lees ik altijd nog

een uurtje in bed voor ik ga slapen, dat is zo'n vast ritueel,

dat ik eigenlijk niet kan slapen als ik het niet doe.

Ik kan me ook de hele avond verheugen dat het moment

zeker als ik een heel fijn boek heb, de laatste weken had 

ik er twee achter elkaar (er zijn ook tijden dat ik het niet

zo kan vinden met de boeken, maar nu had ik geluk)

Eerst las ik het boek Schorshuiden van Annie Proulx

(ik vind al haar boeken prachtig) over twee mannen

die honderden jaren geleden in Amerika in de houtkap

begonnen te werken, beide gaan vervolgens hun eigen pad

en er ontvouwt zich een verhaal over hun nakomelingen

tot aan het heden die allen in de hout industrie blijven werken.

Prachtige (natuur) beschrijvingen en echt een episch verhaal

(haha, kan ik dat woord ook eens gebruiken) 

Het andere boek wat ik las was echt totaal iets anders;

Een klein leven van Hanya Yanagihara, zelden maakte

een boek zoveel indruk op me, het duurde wel een paar

hoofdstukken voordat ik in het verhaal was, maar daarna..

Een heel aangrijpend verhaal over vier jongens in New York,

met als rode draad het verleden van één van hen, waarin

hij misbruikt werd met alle gevolgen van dien.

Soms echt heel heftig, ik sloeg ook wel eens een dag

over met lezen omdat ik het wat veel vond, maar zo

intens menselijk en mooi beschreven, echt een aanrader.

Wat lees jij op het moment?

Fijne dag

-X-

Verdwalen

Als je altijd thuis bent, zoals ik, omdat je daar ook

werkt, is het soms lastig om de dagen uit elkaar te houden.

Ik heb geen agenda waarin staat, op dinsdag dit en op

woensdag dat en soms ben ik de dagen even helemaal kwijt.

Zo bedacht ik mij gisteren pas om een uur of 10 dat het 

maandag was, en ik helemaal vergat te bloggen, het moment

was voorbij om het zo maar te zeggen..

Soms is het lastig om altijd maar je eigen dagen in te delen,

als ik de hele dag in bed zou liggen zou niemand daar last

van hebben, of als ik altijd in mijn pyjama (die ik niet heb)

zou lopen zou dat onopgemerkt voorbij gaan.

Toch doe ik dat allemaal nooit, ik sta op tijd op,

zorg dat ik er een beetje normaal uit zie (haha)

en doe een heleboel dingen op min of meer dezelfde tijden

is er een soort van dagelijkse routine.

Want als ik dat niet zou hebben, zou ik niet alleen 

vergeten dat het maandag was, maar ook dinsdag,

woensdag..en verdwalen in de tijd..

Ik wens je een fijne dag 

eeeh, dinsdag toch ;-)?

-X-