Weet je nog dat als je vroeger iets goed had gedaan op
school, bijvoorbeeld een voldoende had gehaald voor
rekenen (dat was bij mij heel bijzonder) dat je dan een
plaatje in je schrift geplakt kreeg..
Ik weet dat nog heel goed, ik ben dol op plaatjes en ik
kreeg ze niet zo vaak want ik keek liever uit het raam
naar de lucht en de vogels dan naar het bord..
Daar kreeg je geen plaatje voor, voor het heel goed naar
buiten kunnen kijken en een beetje mijmeren over de dingen.
dat hoefde ook helemaal niet, het was al beloning genoeg
om even weg te kunnen dromen, weg van de realiteit..
Daar dacht ik vanochtend aan voordat ik begon met dit
bericht en al jullie reacties op mijn vorige bericht las..
Als die aardige woorden zijn eigenlijk hetzelfde als
een plaatje krijgen, niet zozeer omdat het allemaal zo
mooi is wat ik schrijf maar ik heb wel het gevoel dat er
meegeleefd en gedacht wordt, echt heel erg fijn en lief.
Wat jammer eigenlijk dat je als volwassene nooit een plaatje
krijgt voor alles wat je doet terwijl dat best heel fijn zou zijn.
Woorden vergeet je snel maar stel dat je een heel schrift
vol zou hebben en daar af en toe in kon bladeren zodat je
zag wat je allemaal goed hebt gedaan, oh haha, ja.
Natuurlijk wil ik hier een virtueel plaatje aan jou geven,
ik waardeer het bijzonder, alle aardige woorden, die hier
altijd onder mijn berichten staan, dank je wel.
En zoals mijn meester (zo noemden we dat toen) in de
vierde klas er nog wel eens bij schreef als je het echt goed
deed; ga zo door mijn kind en je zult spinazie eten :-)
Ik wens je een fijne dag
-X-
Ik was ook een dromer en kreeg vroeger meer strafwerk dan plaatjes. Er moet meer respect komen voor dromers, want dat zijn over het algemeen heel creatieve mensen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes El
Spinazie voor iedereen! Bedankt voor al je mooie plaatjes X
BeantwoordenVerwijderenJa ik ken het ook, de plaatjes. Die heb ik ook nog wel in mijn schrift. Wij hadden een juf die deelde soms een speciale beloning uit: Degene die het mooist zijn werk gedaan had, mocht een schriftje uitkiezen, ze gaf er 2 weg. Helaas had ze lievelingetjes en die waren eerder klaar dan ik. Ik voel nog de verbijstering (en inmiddels verontwaardiging) van toen. Ze zeiden: Wij hebben ze al gekregen hoor. Hoe kón dat nou, juf had míjn werk mijn werk nog niet eens gezien.
BeantwoordenVerwijderenMooi zoals je het beschrijft: Jij kreeg de beloning door naar buiten te kijken en te mijmeren. :-)
Groetjes, Marijke
Ik herinner me nog prentjes met zoete heiligenbeelden die ik kreeg in de nonnenschool als ik iets heel braafs had gedaan. Het zou zelfs kunnen dat ik er zo nog heb liggen in mijn 'oude postkaartendoos' !
BeantwoordenVerwijderenJa, mooi! Wij kregen een stempel en na vijf stempels een plaatje en na drie plaatjes mocht je met de rode pen schrijven :-)
BeantwoordenVerwijderenEn ik herinner me ook dat de jongetjes die in mijn groepje zaten een stempel kregen terwijl ze nog slorderiger (volgens google een fout woord...) schreven dan ik. Daar zei ik wat van, maar volgens mijn meester kon ik wel mooier schrijven. Niet eerlijk vond ik! Haha, heerlijk, deze herinneringen, dank je wel voor 't virtuele plaatje!
Groetjes,
Akkelien
Ik heb ooit (per ongeluk) mijn werkstuk ingeleverd zonder mijn naam erop te zetten. Toen het nageken was en ik het van het bureau wilde pakken, lag er ineens de grote hand van de juf op het bundeltje, "AFBLIJVEN", dat is niet jou werkstuk! Ik schrok me dood ze was niet te overtuigen dat het ECHT mijn werkstuk was en moest van haar mijn klasgenootje halen, waarvan zij dacht dat dat haar werkstuk was. Toen dat klasgenootje de juf had overtuigd dat dat echt niet haar maar mijn werkstuk was, was de juf even stil. Mijn klasgenootje mocht gaan en ik moest nog even blijven, de juf vertelde mij, al hangend over haar bureau dat ik deze keer veel geluk had gehad met die "dikke voldoende".......(een 9,5) Helemaal van slag ben ik huilend naar huis gefietst en vanaf die dag had ik een reserve voor docenten. Vond het zooooo oneerlijk.
BeantwoordenVerwijderenDus Ingerid, bedankt voor het lieve plaatje!
Warme groet, Merian
Oooh...
VerwijderenIk was ook een dromer...stil, maar haalde overal ook hoge cijfers voor (behalve voor gym). De “lieveling” van de juf volgens de klas...begreep ikzelf niets van! Mijn schriften hadden op iedere blz een plaatje idd, maar ik herinner me nog dat ik me schaamde voor mijn werk en dat ik expres soms fouten maakte om er een beetje bij te horen. Wat grappig...nl nooit meer aan gedacht. 😉 bedankt voor jou plaatje, weet ze inmiddels wel te waarderen💕
BeantwoordenVerwijderenOh jaaa, de plaatjes! Sommige waren zó mooi. Bij een goed punt kreeg je een stempel en bij 10 stempels zo'n felbegeerd plaatje. Mijn dicteeschrift zat er vol mee weet ik nog.
BeantwoordenVerwijderenVan mijn kinderen hoor ik er weinig meer over, die mochten met een gelpen in een kleur naar keuze schrijven als ze netjes hadden gewerkt. Schrift van de jongste stond redelijk vol met roze ;).
Dank je wel voor jouw plaatje!
Liefs, Tink
Dank je wel voor de mooie herinnering. Ik geef jou een plaatje (samen met vele anderen) voor elk blogbericht!
BeantwoordenVerwijderenDe FLOW kalender 2018 ligt hier klaar met ruimte om van elke dag iets positiefs op te schrijven.
Je hebt me op het idee gebracht om er elke dag een letterlijk en figuurlijk plaatje op te plakken.