Dus vandaag rond 12 uur doe ik de webwinkel weer
dicht, het voelt een beetje alsof ik het pand via de
achterkant verlaat, dat ik de aanwijzing volg zoals deze
die ik fotografeerde in een kringloopwinkel in Wenen.
As ik iets doe, doe ik het meestal met overgave en nu
moet ik het weer even loslaten, daar lees je zo vaak over,
over dat loslaten, in fysieke zin is dat niet zo moeilijk,
ik berg de spullen weer op en ik klik op wat dingen
op mijn pc en hup dicht is het winkeltje..
Het hele lastige loslaten, van wat dan ook, zit natuurlijk
in je hoofd, twijfel, schuld, doe ik het wel goed zo,
had ik niet beter...dat soort dingen, ik heb tot nu toe nog
geen 'Fluchtweg' met een deurtje in mijn hoofd gevonden
Gisteravond keek ik op Netflix naar de documentaire
Minimalism, over leven met zo weinig mogelijk dingen,
mocht je geen Netflix hebben, op de site van
the Minimalists staat hij ook, fijne site ook.
Het gevolg daarvan zou zijn dat je je beter zou
voelen, vrij, dat er letterlijk en figuurlijk ruimte ontstaat.
Ik vond het fascinerend en ik ben voornemens om de
komende weken weer eens zoveel mogelijk dingen weg
te doen, eens te zien wat ik echt nodig heb..
(hoewel er al heel veel weg is, vergeleken met een paar jaar
geleden, ik denk dat ik nog geen kwart over heb, maar
ik ga er nog eens doorheen, door al die dingen)
Voordeel van opruimen, wat ik graag doe, is dat ik ook
vanzelf mijn gedachten order, op de een of andere manier
en misschien kan ik er een aantal uit sorteren en op de
stapel; kan wel weg, gooien, dat zou fijn zijn!
Ah ja al die voornemens, ik zie wel hoe het loopt
(dat is ook ruimte nemen)
misschien ga ik wel het woud in op zoek naar Roodkapje..
(haha)
Ik wens je een fijne dag
-X-
Jij ook een hele fijne dag Ingrid!
BeantwoordenVerwijderenOoooooo, dat postzegeltje linksonder met ‘Heidi’ en het geitje...heb je die nog Ingrid? Mag ik je brutaalweg vragen of ik die mag overnemen van je voor mijn verzameling spullen van.....Heidi?
BeantwoordenVerwijderenHoi Heidi, ik heb de postzegel voor je. Stuur je de adresgegevens naar ageethmooij@gmail.com?
VerwijderenHallo,
BeantwoordenVerwijderenJe kan niet geloven wat zonet de kennismaking met'the minimalists'met mijn leven heeft gedaan. Ben direct begonnen met opruimen!
Groetjes en bedankt
Mijn tante ging 40 jaar geleden naar een protestants klooster in de Zwitserse bergen. Ik was nog een kind maar weet nog goed dat ze ging verhuizen. Ze mocht niets meenemen, alles gaf ze weg, zelfs haar gitaar. Het leek mij erg moeilijk, ik ben erg gehecht aan bepaalde spulletjes (vooral herinneringen als foto's, boeken en zelfgemaakte dingetjes van mijn kinderen). Toen ik het boek "Opgeruimd" van Marie Kondo gelezen had (de Engelse titel is veel leuker "The life-changing magic of tyding up") heb ik wel een slag gemaakt, voornamelijk in mijn kledingkast en in het "rommelkastje" (ja, die heb ik!), maar in m'n hart ben ik eigenlijk een verzamelaar... :) Fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor de tip op Netflix. Ik heb het inmiddels al 2 keer gezien. Nou ja, niet echt 2 keer de eerste keer was ik te moe en ben ik in slaap gevallen.
BeantwoordenVerwijderenEen fijne documentaire en zo leerzaam!