Een rood fietsje

Toen ik in Wenen was, zag ik dit fietsje staan, ik hou van 

dit soort kleine, een beetje onbeholpen fietsjes en

toen dacht ik, ik wou dat dat mijn fietsje was..

Dan zou ik in zo'n mooi pastel huis wonen, die er zoveel

staan in de stad, dan zou ik elke dag op dat fietsje de stad

verkennen en een Wiener melange drinken in mijn

favoriete koffiehuis en er zo af en toe een taartje erbij nemen.

Dan zou ik door de tuinen fietsen van het paleis waar

Sissi lang geleden haar middag wandeling maakte..

terwijl ik dit liedje zou fluiten (ik zou dan

ook ineens kunnen fluiten, dat kan ik helemaal niet :-)

Dan zou ik door de wijnheuvels aan de rand van de stad

fietsen, puffend en wel, want soms moest ik dan ook

heuvel op en genieten van het prachtige uitzicht op de stad.

Dan zou ik naar de Donau fietsen om daar in het gras

te gaan zitten en kijken naar traag stromende rivier..

Dat dacht ik, toen ik dat geweldige fietsje zag en 

thuisgekomen liet het idee mij niet los, dus ik ben

op het moment aan het onderzoeken of ik niet eens een

 maand iets kan huren in de stad van mijn verlangen..

Zoiets deed ik nog nooit eerder, maar ik heb mij 

voorgenomen om de dingen te gaan doen die ik altijd

al eens wilde maar gewoon nooit durfde.

Ik hou je op de hoogte mocht het er van komen, als ik 

er nooit meer iets over zeg, dan heb ik het toch niet

gedurfd en zal ik elke keer als ik een rood fietsje zie

denken; had het nu maar gewoon gedaan!

Ik wens je een heel fijn zonnig weekend, ik geloof 

dat je je jas wel thuis kan laten, zo lekker wordt het.

-X-