De wind mee..

Gisteren moest ik in de stad zijn, ik woon

in de stad maar toch denk ik altijd aan de stad als

ik het centrum bedoel en het IJ over moet met de pont.

Ik ging daar naar Hannah die mijn rug enzo masseert,

heel fijn en daarna was ik zo ontspannen dat ik wel zin 

had om wat rond te fietsen en, het was prachtig weer.

Ik ging even op een bankje zitten en maakte deze foto's,

er ging een vrouw naast mij zitten en zei; what a lovely

city and where are you from (ze dacht dat ik een toerist 

was, dat ben ik natuurlijk ook een beetje, haha)

Dus ik vertelde haar dat ik hier woon, zij kwam uit

Israël, reisde alleen en was hier om musea te bezoeken

en historische plekken die van betekenis waren

voor haar familie te bekijken.

(op de eerste foto lijken de huizen links helemaal scheef

te staan, hier zie je dat het in het echt wel meevalt :-)

Er ontspon zich een aangenaam gesprek tussen de vrouw

en mij, over van alles en nog wat, over reizen, hoe het

is om in een land te wonen in zo'n onrustige regio als de hare,

over je ergens thuis voelen en of ze wel of niet met een

rondvaartboot door de grachten zou gaan, ik zei; doen :-)

Na een uurtje namen wij allerhartelijkst afscheid en zij

wenste mij de wind in de rug in mijn leven..

Dat vond ik hartverwarmend, mooi ook en meer dan 

tevreden fietste ik naar huis met de wind in mijn rug..

Ik wens je een mooie dag, met misschien wel een

onverwachte ontmoeting met een aardige onbekende.

-X-