Het 'even weg' plan

Nu mijn hele -ik ga een paar weken naar Wenen- plan

in duigen was gevallen door de aanwezigheid van 

vloerbedekking, notabene (zie een paar weken terug)

was ik nogal bezig met het hele idee van even weg.

Dat heet natuurlijk gewoon vakantie, haha, maar het

'even weg' van alles hier had zich vastgezet in mijn hoofd.

Dus ik bekeek huisjes in Frankrijk tot aan nog veel

verder, allemaal even prachtig maar als je dan echt gaat

rekenen wat het kost was het steeds te duur.

Op een gegeven moment zei mijn schoonzus/buurvrouw

 waarom ruil je het huisje niet met iemand, een 

huisje als dit lijkt mij bijzonder leuk om aan te bieden.

Dus ik zette het huisje op Instagram met de vraag of 

iemand wilde ruilen, onnodig te zeggen dat ik dacht 

dat ik de vakanties voor het kiezen zou hebben.

(oh altijd die verwachtingen en dan de realiteit..)

Dat was niet het geval, uiteindelijk kreeg ik één 

echt aanbod, in Denemarken, wat qua periode

niet echt goed uitkwam omdat mijn broer in die 

periode op vakantie is en iemand hier moet 

blijven in verband met de situatie van mijn 

moeder, die nogal zorgelijk is.

Uiteindelijk kreeg ik een telefoontje van mijn zoon,

die zoals je misschien wel weet in Wenen woont.

Of ik op het huis wilde passen van zijn schoonouders,

een overigens bijzonder geweldig huis, met kat :-)

Het enige dingetje was dat het ook in de periode was

dat mijn broer was was, oh jee en och hemel.

Ik overlegde even met P. en hij zei; ik blijf hier zodat

ik in geval van nood naar je moeder kan gaan en 

dan heb jij toch je 'even weg' in Wenen.

Oh dat was echt te aardig en ik sputterde nog wat

(voor de vorm :-) en ik belde naar mijn zoon, boekte

een vliegticket, voor ik mij bedacht en zo heb ik toch

nog, helemaal onverwacht, mijn 3 weken in Wenen.

Wonderlijk hoe de dingen kunnen lopen, denk je niet?

Ik wens je een fijne dag

(en oh, luister schatten; dank jullie wel voor alle 

reacties op mijn vorige bericht, ik waardeer het bijzonder)

-X-