Engelen vleugel

Afgelopen vrijdag ging ik samen met mijn broer naar

het huis van mijn moeder, inmiddels hebben wij het

samen met zus geērfd, maar voor mij zal het

toch het huis van moeder blijven..

Wij gingen even kijken of alles goed was daar omdat 

er in de middag wat kijkers zouden komen, het was gek

om het bord in de tuin te zien staan toen we aankwamen.

Hoewel een huis natuurlijk alleen maar stenen zijn

en geen levend iets is, het grotendeels ontdaan is van

persoonlijke spullen, ademt het toch de sfeer van

mijn moeder uit, en ik vroeg me af wat zij er van zou 

gevonden zou hebben..

Dus ik veegde de lege kamers nog eens aan, haalde 

spinnenwebben weg bij de ramen en mijn broer maaide

het gras, wat weer wonderbaarlijk groen was na de lange

hete zomer waarbij het helemaal geel was geworden.

Ik zette wat (nep) bloemen op tafel zodat het er iets 

gezelliger uit zou zien, het hielp niet echt, maar toch :-)

Daarna moesten wij de as van mijn moeder ophalen,

terwijl wij daar naar toe reden dacht ik aan het boek

van Jelle Brant Corstius, As in tas, waarin hij beschrijft

hoe hij de as van zijn vader naar Zuid Frankrijk

gaat brengen, prachtig boek..

Het was een vreemd, beetje plechtig moment, het ophalen

van de as, surrealistisch ook, het is lastig om te beschrijven

wat er door je heen gaat, een beetje van alles tegelijk..

Terug in de auto dacht ik aan het huis, mijn moeder,

hoe de dingen waren en dat wij de as op een dag

naar de Veluwe zullen brengen met zijn drieën..

Ik keek op mijn telefoon naar de foto's die ik die dag nam,

eentje daarvan leek toch wel heel erg veel op een

engelen vleugel, als je goed keek, en nu ben ik helemaal

niet bijgelovig maar ik vond het toch mooi, een soort

teken dat het goed is zo..

Ik wens je een fijne dag

-X-