Oud en nieuw

En dan is het zomaar ineens alweer de laatste dag van 

het jaar, absoluut niet mijn favoriete dag, nooit geweest.

Meestal word ik overvallen door een gevoel van 

melancholie, ik voel het al aankomen, oh haha.

Ik denk dat de sfeer die dit liedje oproept eigenlijk

het beste weergeeft hoe ik deze dag meestal beleef.

Ik denk, eigenlijk vanzelf, terug aan de dingen die 

waren en nooit meer zullen zijn, ik geef mezelf ook

maar toestemming om alle gedachten te laten komen,

des te eerder dwarrelen ze mijn hoofd ook weer uit.

Natuurlijk zal dit altijd het jaar blijven waarin mijn

moeder overleed, en de eindeloze warme zomer, 

waarin wij haar huis opruimden.

Ik ben in vrede met hoe het allemaal ging, eigenlijk

was ik al jaren bezig afscheid van haar te nemen,

en ik mis haar niet echt, het is een veel zachter 

gevoel van ooh ja, dat was toen..

Wat ik wel een gek gevoel vind, ik heb er nog geen

woord voor gevonden, is dat ik nu een generatie ben 

opgeschoven, dat er niemand meer 'boven' mij is.

In dat licht bezien was het natuurlijk heel wonderlijk dat

een paar maanden naar mijn moeders overlijden mijn

zoon naar Nederland kwam om te vertellen dat hij 

en zijn vriendin een kindje krijgen.

De ene generatie ontvalt ons en de volgende dient 

zich aan, de eeuwige loop van het leven.

Oud en nieuw, zo is het eigenlijk, de dingen gaan 

en komen weer, daar zal ik mij vandaag mee bezig 

houden, het is er een perfecte dag voor.

Zelfs het weer werkt mee, grijzig en onbestemd.

Morgen is er een nieuwe dag, altijd is er weer een

nieuwe dag, een nieuw jaar zelfs, waarin alles 

opnieuw mogelijk lijkt,

Zoals mijn vriendin Fem altijd zegt; 

heb vertrouwen, het zal zich wel

ontvouwen en daar sluit ik me bij aan 

en ik geef het nu door aan jou.

Daarnaast wil ik je natuurlijk een fijne dag wensen,

 het allerbeste voor het komende jaar, en vooral

veel liefde van en voor de mensen rondom je,

moed om om te gaan met tegenslag en 

heel veel plezier in de (kleine) dingen.

-X-