Nu twijfel ik toch echt aan mijzelf en ik
vraag me af of ik de aansluiting met de hele online
leven kwijt ben, dat gevoel heb ik al een tijdje
maar nu dringt die gedachte zich wel heel erg op.
Ooh, ik kan er niets aan doen en ik heb ook geaarzeld
om het te zeggen maar een gevoel van lichte teleurstelling
bekroop mij toch toen ik zag hoe weinig reacties
ik kreeg, in de mail, op mijn aanbod van mijn vorige
post, ter viering van mijn 9 jarige blogbestaan..
Misschien is het een veel te klein gebaar (als ik zie
wat er allemaal aan grote en dure dingen worden
weggegeven overal) of misschien voel ik gewoon
niet meer goed aan wat mensen fijn vinden.
Begrijp me goed, ik vind het echt niet erg als je
niet gereageerd hebt, het is de spreekwoordelijke
druppel in mijn emmer vol twijfel die nu overloopt.
Het fijne van deze blog en ook wel mijn Instagram
account is de interactie met mensen, zou je die niet
hebben dan gooi je zomaar berichten de eindeloze
online-ruimte in en zeg nu zelf, wat heb je daar
nu aan, ik niets, kan ik je zeggen..
Ik ga daarom eens even stoppen met bloggen om
mijzelf te herbezinnen of ik dit nog wel wil
en om te kijken of er toch nog iets van vreugde
te vinden is in het hele gebeuren van mijn online leven.
Ik ga onderzoeken of ik nog moed kan verzamelen
om zoveel tijd te steken in deze blog en vooral
om er plezier in te vinden en Zonder Verwachtingen
berichten te plaatsen (dat is waar het vaak fout gaat,
je verwacht iets en dat komt dan niet uit..)
Ik zal de kaartjes toesturen naar de mensen die
om mijn adres hebben gevraagd, maar ik trek het
aanbod verder in, niet om kattig te doen maar omdat
ik het gewoon achter me wil laten en op andere
dingen wil focussen..
En dat ga ik nu eens een tijdje doen, waarschijnlijk
kom ik op een gegeven moment wel weet tot het punt
dat ik er weer zin in heb, maar dat is een verwachting ;-)
Ik zal nog wel berichtjes plaatsen op Instagram,
mocht je me zoeken (haha)
In de tussentijd wens ik je Alle goeds
-X-
Wat jammer dat je stopt, maar ik begrijp het wel. Reakties stimuleren ook om dor te gaan, ik heb ook weleens op zo'n punt gestaan. Toen ik een tip kreeg om eens een time-out in te lassen, heb ik dat gedaan en tot mijn grote verbazing ging ik het bloggen missen. Ik schrijf nu zonder verwachtingen en de ene keer zijn er meer reakties dan de andere keer en dat is fijn. Het gaat om het schrijfplezier, niet om het behagen van anderen. Na een paar weken ben ik toch weer gaan schrijven. Dus mijn advies, neem een time-out en kijk wat het je oplevert. Neem even afstand, een helicopterview geeft helderheid. Groetjes
BeantwoordenVerwijderenLieve Ingrid, ik lees je berichtjes altijd met erg veel plezier en ik kijk elke dag even of je een berichtje hebt geplaatst. Ik geniet erg van je berichtjes en foto's. Ik had eigenlijk per ongelijk niet gereageerd op je give away. Ik vind het juist een lieve actie. Ik hoop gauw weer wat van je he te lezen, al moet het wel goed voelen voor jezelf ❤groetjes Janny
BeantwoordenVerwijderenGoedemorgen moedige vrouw! Ik keek nog even terug, ik vind het best een leuk aantal lieve reacties die je kreeg!
BeantwoordenVerwijderenNog goed te overzien ook! Stel je voor dat er 1000 reacties zouden zijn geweest, dan had je ook een flinke portie moed nodig gehad om die allemaal te beantwoorden! Was wel heel leuk geweest voor de post natuurlijk.
Jammer voor ons dat je even stopt met bloggen, je doet met je blogjes namelijk ontzettend veel mensen plezier.
Gelukkig volg ik je ook op Instagram, dus ik zie vast nog wat van je langs komen.
Geniet maar van alles en de tijd vol verwachting van je aanstaande kleinkind en zo. Het is ook een bijzondere periode die je meemaakt trouwens, alles met je moeder en nu een nieuwe generatie in aantocht.
Ik wens je alle goeds! En hoop dat je hart binnenkort weer gaat huppelen, of in jouw geval HUPT bij de gedachte aan het maken van een echt Ing-things-blogje.
Lieve groet,
Akkelien
Hallo Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenIk heb zonet je berichtje gelezen over courage, ik heb dus van de week ook niet kunnen reageren. Maar ik begrijp het wel dat je even blogmoe bent. Ik heb zelf ook een blog en daar heb ik 15 januari voor het laatst iets opgeschreven, dus heel herkenbaar. Ik denk weleens, zit de wereld nou echt op mij te wachten??? Maar ik heb bewondering wat jij op je blog schrijft. Zo vaak, zo herkenbaar. Neem je rust, maar ik hoop dat je weer gauw terug komt. Ga vooral genieten op de komst van je kleinkind. Zo mooi om dat mee te maken, inmiddels ben ik oma van 6.......
Fijne zondag!!
Af en toe bekruipt me ook die twijfel, want dat bloggen vraagt best wel veel tijd en ik zou in die tijd een hoop andere dingen kunnen doen. Maar ik heb nog zoveel materiaal dus zet ik me maar weer achter de pc :) ...
BeantwoordenVerwijderenAch dat zou jammer zijn. Ik volg je blog graag. Ik geef regelmatig een hartje..een reactie plaats ik niet altijd...mede omdat Google altijd wil dat je inlogt om een reactie te plaatsen. Als het ook nog eens lukt zonder tig x opnieuw te typen. Ik blog ook heb maar heb weinig volgers hoor. Ik twijfel ook om door te gaan. Mede ook door de vluchtigheid van het bestaan. Het draait tegenwoordig om kijken, gluren en weer door scrollen.
BeantwoordenVerwijderenBlijkbaar zijn we verzadigd geraakt. Ik wens je een wijs besluit.
Dikke knuffel, Linda - hipenhandgemaaktbylin
Ik volg je blog met veel plezier. Ik kijk er naar uit en zal hem erg missen. Ik heb wel eens gereageerd op iets, maar dat geeft mij dan weer zo’n onaf gevoel! Zou ze het lezen? Doet het er iets toe? Geen idee. Ik snap natuurlijk wel dat dat gevoel bij mij zit, maar ik beschrijf het zodat je weet hoe het aan de andere kant gaat!
BeantwoordenVerwijderenOok ben ik, eerder aan het ontspullen en me aan het inhouden bij het kopen of krijgen van leuke hebbedingetjes. Ik geniet dan wel van je blog en foto’s, maar vraag niet om je adres. Je blog en foto’s zijn al een cadeautje.
Ik hoop dus dat je over je twijfels heen stapt en snel weer gaat bloggen, want ik zal je erg missen!
Beste Ingrid, verwachtingen hebben resulteert vaak in teleurstellingen. Het blogleven raakt in dit snelle tijdperk uit de gratie. Het moet allemaal snel tegenwoordig, jammer hoor. Er blijft weinig tijd over voor mooie verhalen, zoals jij die schrijft. Wens je een goede bezinningstijd.
BeantwoordenVerwijderenLieverd, heel veel mensen genieten van jouw berichten en van jouw overpeinzingen. Je krijgt veel reacties in vergelijking tot andere bloggers.
BeantwoordenVerwijderenMaar het gaat niet alleen om wat je anderen brengt. Het gaat ook om wat het jezelf brengt. Uit jouw reactie op de reacties op jouw vorige bericht vraag ik me af hoeveel je in jouw hoofd bezig bent met wat anderen vinden en van je denken. Wat is precies jouw verwachting van anderen en wat gebeurt er als die anderen anders reageren dan je had verwacht.
Ik kijk regelmatig naar jouw oude berichten en ben blij met de diepgang en het herkenbare. Niet alleen in jouw bericht, maar zeker ook door alle reacties eronder.
Doe wat goed is voor jou, lieve Ingrid, maar verbrand geen schepen helemaal waar je later spijt van kan krijgen.
Groetjes, Margaret
Hallo Ingrid, ik zou het heel jammer vinden als je echt helemaal gaat stoppen met je blogjes. Ik geniet altijd van je verhalen, je overpeinzingen, je visie op het leven, het zien van schoonheid in de kleinste en eenvoudigste dingen. Maar even goed, het moet voor jou ook wel goed blijven voelen. Neem lekker even afstand, richt je op de dingen die nu voor jou belangrijk zijn (en ik hoop t.z.t. weer een inspirerend blogje van je lezen).
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Anna
Hallo Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenIk ben één van je stille meelezers, meelevers en meegenieters en ik kan alleen maar zeggen: Asseblief nie stop nie!
Snap best dat je even uit de wind en in de schaduw gaat maar hoop zo dat je weer terug komt.
Vriendelijke groet,
Carla
Dag Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenOok van mij maar even een berichtje. Ik reageer zelden op je blogs, maar kijk echt elke dag of er een nieuw bericht op je blog staat. Ik vind je berichtjes een verademing in deze tijd van haasten, hecktiek en veel willen. Kortom, ook al reageer ik niet, genieten van je verhalen en foto’s doe ik zeker! Ik hoop dus dat het genieten ook bij jou weer de overhand krijgt en je aan het schrijven brengt. Daarna geniet ik en met mij vele anderen denk ik, weer van de mooie mijmeringen en verhalen! Liefs Ingrid
Wat de Ingrid hierboven schrijft zou van mij kunnen zijn.Ik lees je blog iedere dag maar reageer niet. Vind ik niet nodig en b.v. kaarten wil ik niet hoe leuk ze ook zijn. Ik zou het dus wel missen. Maar je moet het wel zelf willen en leuk vinden.Hartelijke groeten Beerta
BeantwoordenVerwijderenJammer, ik weet niet wat je verwachtingen waren, maar als ik even terugkijk, vind ik dat je nog wel een leuk aantal reakties hebt gehad.
BeantwoordenVerwijderenEn inderdaad veel mensen reageren misschien juist niet op zon soort "aktie", maar dat betekent niet dat je niet gelezen wordt.
En nogmaals, het aantal vind ik echt niet heel weinig, maar misschien had je een bepaald aantal in je hoofd.
Alle goeds
Jouw verhalen hier en op instagram zijn glimlachmomenten op mijn dag. Jouw vermogen om in de kleine dingen het mooie te zien is iets waar ik me graag door laat inspireren.
BeantwoordenVerwijderenNeem je tijd voor bezinning. Je bent een mooi mens. Een mens die teveel peinst (oh, zo herkenbaar), maar een mooi mens!
Liefs!
Hallo Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben een stille lezer aan de andere kant van de oceaan (Curacao), en voel me nu genoodzaakt toch te reageren. Ik lees al je leuke gezellige creatieve berichten en geniet daar enorm van! Ik denk dat je soms geen idee hebt hoeveel jij mensen raakt met je blogs.
Ik hoop van harte dat je op je beslissing terugkomt en als ik kijk naar de overige berichten, ben ik daar niet de enige in.
Maar mocht dat toch voor jou nog geen optie zijn op dit moment dan wens ik je heel veel liefde en licht toe en dank ik je voor al de mooie blogs waarvan ik zo heb genoten.
Oeps...en nou blijk ik hier de enige man te zijn!
BeantwoordenVerwijderenMaar ik begrijp je wel...toch blijf ikzelf altijd doo rbloggen omdat ik er plezier in heb en wat ik hier lees heb jij dat altijd ook gehad!
Misschien komt het terug...>@<
Hoi Ingrid, ik lees je blog graag, maar reageer niet altijd. Ik denk dat door de opkomst van sociale media (vooral instagram) minder gereageerd wordt op blogs en er minder blogs gelezen worden. Zelf probeer ik mijn schermtijd te beperken. Misschien geldt dit ook voor anderen?
BeantwoordenVerwijderenOch wat jammer, gewoon doorbloggen hoor. Vaak komt het voor dat ik niet kan reageren en waardoor? Niet alleen bij jou hoor. Dus voor doorgaan en zie het ook als een dagboek. Groetjes Coby
BeantwoordenVerwijderenDag Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenIk ben een 'stille' lezer, die eigenlijk nooit op een blog reageert. Tot nu.
Dit is mijn favoriete blog, en ik zou het zooooo jammer vinden dat je stopt. Ik hou van de eenvoud van het alledaagse en de manier waarop je het beschrijft. Uniek.
Ik kijk er naar uit om hier toch nog terug te kunnen lezen hoe het je vergaat in het leven.
En indien niet: bedankt.
Jij ook alle goeds gewenst, Ingrid! En ik hoop stiekem dat je toch weer een keertje gaat bloggen, want ik vind je zo leuk!
BeantwoordenVerwijderengroetjes,
Liesbeth
Jammer dat je gaat stoppen, maar ik begrijp het wel. Zelf blog ik heel onregelmatig al vanaf 2010. Ik geloof dat ik in al die tijd maar 9 reacties heb gehad, dus zo gek doet jouw blog het nog niet...:-) Als het niet meer goed voelt dat is het inderdaad tijd voor een time out. Ik zal je stukjes wel missen...
BeantwoordenVerwijderenJammer, maar wel een beetje voelen aankomen.
BeantwoordenVerwijderenEn ik sluit me aan bij reactie van Tineke.
Het is misschien ook fijn af en toe, een reactie terug te geven.Ik doe zo mijn post voor jou in de brievenbus.
Heb daar mijn best op gedaan, dus kan je zien dat je er zeker toe doet!!!!♥♥♥♥♥
Hoop dat je weer plezier in iets krijgt...
Alle goeds, Lucette
Dag Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenZoals de meeste van je trouwe lezers, reageer ik ook niet zo vaak op je blog.
Maar ik lees je mooie, hartverwarmende, oprechte, "niet-spectaculaire" (en juist daardoor zo mooi) berichten met heel veel plezier.
Ik heb niet gereageerd op je "courage-kaartjes-aanbod", gewoon omdat ik in België woon, en je dus geen postzegel kan sturen. Misschien zijn er nog zo lezers. Ik vroeg me zelfs even af, of je hier ergens Nederlandse zegels kan kopen.
Jammer voor ons dat je even stopt met bloggen, maar ik wens je het allerbeste toe.
Tijd nemen voor jezelf, en stilaan toeleven naar de geboorte van je kleinkind !
Geniet er van, en dank voor alles.
Warme groeten uit België, Lieve.
Hi Ingrid, Ik dacht echt dat je Inge heette, Ik lees hier nog niet zo lang maar wel graag. Ik begrijp je blogtwijfels omdat ik die zelf ook regelmatig voel bij wat ik schrijf. De wereld is veel sneller geworden door de smartphone en mensen krijgen zoveel berichten en info dat ze moeten kiezen waarop ze reageren. Ik heb gemerkt dat er een tendens is om op alle blogreacties te reageren en dan krijg je dus ook meer reacties. Het werkt net als bij Instagram. Daarnaast is er nog een probleem. Ik ben een Wordpressblogger en kan niet rechtstreeks reageren bij Bloggerblogs via de smartphone. Ik moet daarvoor achter mijn pc kruipen.En daar zit ik tegenwoordig minder en soms vergeet je dan ook wel eens wat. Ik ga je volgen op Instagram. Ik kan nog wel een beetje bijlezen zo op je blog denk ik.
BeantwoordenVerwijderenzo krijg je weinig reacties , zo krijg je er heel veel. Ik herken me ook in veel reacties van de ander....schermtijd, problemen met google , geen postzegels en ook geen behoefte voor een courage kaart. Maar wel heerlijk om het even te lezen....het is ook fijn om zoiets bemoedigends te lezen. Maar ik lees ook wel vaak ( ik lees al mee voor 6 jaar denk ik ongeveer ) je twijfels en je onzekerheid....en nu weer. Het lijkt een soort terugkerend thema, en daar word ik wel eens moe van. Zelf blog ik ook al jaren en natuurlijk is reacties krijgen leuk, en natuurlijk heb ik ook wel eens een pauze gehad. Maar ik blog vooral voor mezelf, dat ik ergens een ruimtetje op het internet heb, wat van mij is. En daar ben ik blij mee, maakt me dus wat minder uit wie het leest. maar goed , zo sta ik er in. Doe het dus ook voor jezelf is mijn advies.
BeantwoordenVerwijderenLieve Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk is dat niet een veel te klein gebaar. Wat mij betreft veel mooier en persoonlijker als die dure dikke cadeaus. Je hebt een mooi blog, je bent eerlijk, open en 'echt'. Ik kom hier al jaren graag en hoop je hier natuurlijk opnieuw tegen te komen. Ik zit wel op Instagram maar ben daar niet zo actief (voornamelijk voor m'n werk). Heel veel sterkte met alles en hopelijk tot snel. XXX
Hoi Ingrid, Als ik tijd heb, lees ik jouw berichtjes altijd met veenl plezier. Soms gaat er wel eens een tijdje overheen en dan heb ik zomaar een aantal blogs gemist, kan ik lekker binch lezen, :-). Ik zou het echt jammer vinden als je gaat stoppen. Ook je crea-bea dingentjes vind ik heel leuk. Maar als je zelf tijd aan anderen zaken wil besteden, moet je dat vooral doen. Volg je hart. Liefs Leny
BeantwoordenVerwijderenIk hoop niet dat je stopt, ik zou dat heel erg vinden. Lees je blogjes erg graag. Wat ik wel jammer vind is dat je in al die jaren nooit eens terug reageert op mijn blog, ik weet even niet of je dat bij anderen wel doet? Ik begrijp dat er gene beginnen aan is bij iedereen te reageren, maar af en toe een berichtje terug vinden je volgers erg leuk! En gewoon blijven doorgaan!
BeantwoordenVerwijderenIk ken het gevoel ik heb het terug geschroefd naar 1 keer per maand, beperk me nu tot facebook en instagram. Het is jammer maar ik betrap me er op dat ik die van jou ook maar 1 keer per week allemaal doorlees. Maar ik wil je toch wel even vertellen dat ik jou blog een feestje vind. Twijfel niet over je zelf want je hebt fantastische boeken geschreven, en ook je handwerkjes met schoonheidsfoutjes zijn uniek. Liefs en een knuffel voor de vrouw die handwerken op school ook het leukste vak vond.
BeantwoordenVerwijderenHoi Ingrid, ik lees graag je blog, en kijk naar de mooie foto's, alleen lukt mij dat niet altijd dezelfde dag dat het gepost wordt. Deze lees ik dus ook pas vandaag. Ook reageer ik niet altijd, gewoon omdat ik niet altijd iets zinnigs te zeggen heb, vind ik zelf:) Verder heb ik een drukke baan, dus je blogs lees ik dan pas in het weekend. Maar vaak lees ik ze met een glimlach, met herkenning, ontroering of bewondering om je mooie foto's. Ik hoop dat je je bedenkt wat betreft stoppen, maar begrijp het ook dat het veel tijd kost en dat het jezelf ook voldoening moet geven. Doe wat je zelf belangrijk vindt, daar word je het gelukkigst van! Ik wens je een hele fijne zondag!:)
BeantwoordenVerwijderenHallo Ingrid, ik lees nu pas dat je gestopt bent, wat jammer is dat. Ik heb altijd erg genoten van al je blogs en al je ideetjes.....de laatste tijd keek ik niet zo vaak door omstandigheden ook, maar als ik een haak of brei of vouw ideetje zoek kijk ik toch altijd weer bij jou. Helaas....maar bedankt voor je leuke blogs altijd weer en ik hoop da5 je er gauw weer bent......
BeantwoordenVerwijderen