Vogelverschrikker

Vorige week keek ik per ongeluk in een kringloopwinkel

in een spiegel toen ik er langs liep, ik zeg per ongeluk 

omdat ik niet meer zo'n spiegelkijker ben de laatste tijd.

Ik zie er altijd veel belabberder uit dan in mijn gedachten,

haha, dus waarom zou ik kijken als ik er niet blij van wordt?

Maar goed, toen ik dus in die spiegel keek, schrok ik me rot,

ik leek wel een vogelverschrikker, mijn haar met veel grijs

en helemaal verwaaid, het stond alle kanten op.

(ik ben in die fase dat ik besluit het grijs te laten worden

en dan toch weer niet omdat ik er zo grauw uit zie dan)

Mijn gezicht bleek met wallen en mijn favoriete oude

grijze winterjas die ik al jaren heb zag er wat mottig uit.

Ik vroeg me af of mensen in de winkel het ook zagen..

Terwijl ik naar huis fietste, ik was nog niet bekomen 

van de schrik, dacht ik aan oude vrouw die ik van de

zomer zag op een boerderij waar ze groente verkochten.

Ze had een heleboel verschillende kleren over elkaar

aan, met allerlei prints, grijs haar als een vogelnest, 

een verstelde broek en een grote jaren 70 bril op.

Wat me vooral opviel was dat ze zo comfortabel leek

in haar wonderlijke kleren, ze liep daar, hoe oud ze 

ook was, ontspannen en tevreden rond, aslof ze precies

was wie ze verkoos te zijn, wat een ander er ook van vondt.

Daar zou ik een voorbeeld aan kunnen nemen, gewoon 

zijn wie je bent, met welke kleren je ook aan hebt

grijs haar of niet, op een gegeven moment moet je 

de strijd toch opgeven en er lak aan hebben 

wat, wie dan ook, daar van vindt.

(het is sowieso een onmogelijke opgave om het 

iedereen naar de zin te maken, gaat gewoon niet)

Dus ik heb haar mijn stijl voorbeeld gemaakt in 

gedachten; draag en doe wat bij je past..

(maar ik ga denk ik toch maar eens een nieuwe 

winterjas kopen, haha)

Ik wens je een fijne dag

-X-