Dus ik ging naar Wenen en ik kwam weer terug,
gek eigenlijk dat de dingen die je doet en gebeuren
altijd veel meer een verhaal blijken te zijn dan dat
je het werkelijk meemaakt..
Eerst komt het idee, dan begin je met de voorbereidingen,
je boekt een reis, dan de vraag waar je gaat verblijven,
in mijn geval eerst een paar dagen bij mijn zoon en zijn
vriendin en de overige dagen in een bijzonder fijn
appartement van een vriendin van hen, in ruil voor het
water geven van de plantjes.
Dus je maakt afspraken, je stelt je voor hoe het zou zijn,
koopt cadeautjes, maakt dingetjes, doet dingen in en dan
toch weer uit je koffer, bedenkt dingen die je daar zal doen..
En dan is het eindelijk zo ver, dan is het allemaal echt..
Ik moet zeggen dat ik fantastische dagen heb gehad,
het was heerlijk om mijn kleinzoon Timo weer te zien,
het is toch anders dan een filmpje, hoe leuk ook.
We vierden de kerstdagen samen, een dag met de
familie van mijn zoon's vriendin en een dag met mijn
broer, zijn vrouw en mijn nichtje (die hier in Amsterdam
ook mijn buren zijn :-)
Ik wandelde door de stad, las wat fijne boeken en speelde
met Timo en het was allemaal even fijn, maar nu ben ik
zomaar ineens weer hier in Amsterdam.
Nu is dit avontuur ook weer één van de vele verhalen,
in het grote boek van herinneringen..
Tsja, zo gaat dat, die verhalen maken ons tot wat
we zijn, maken alles wat we meemaken tot een geheel.
Ik wens je een fijne dag
-X-
Dat klinkt als een mooi kerstverhaal. Wenen ... lijkt mij prachtig voor in het komende voorjaar.
BeantwoordenVerwijderenDat klinkt als een fijne kersttijd in Wenen. Alvast een fijne jaarwisseling gewenst!
BeantwoordenVerwijderenFijn om samen Kerst te vieren en je familie tegen je aan te kunnen houden. Maar dan is er weer die afstand en kun je alleen genieten van de fijne herinneringen. Voor mij zo herkenbaar met mijn zoon, schoondochter en twee kleinkinderen aan de andere kant van de wereld.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig hebben wij tegenwoordig allerlei middelen om hen te zien en te spreken wanneer we willen. Hoe anders was dat een aantal jaar geleden.
Goed dat jij jouw zoon en zijn gezin regelmatig opzoekt. Zo groei je met hen mee en ben je echt een onderdeel van hun leven.
Groetjes, Margaret
En de mooie verhalen in je boek schrijf je zelf door bewust deze gebeurtenissen te (be)leven. Fijne jaarwisseling ❤
BeantwoordenVerwijderenBeste Ingrid. Na al die jaren lees ik jouw verhalen nog altijd graag.. het ga je goed in 2020 !
BeantwoordenVerwijderenKus
♥ Fijn voor je,lekker genoten, ♥
BeantwoordenVerwijderenVoorspoedig pad toegewenst door 2020!!!♥
Alle goeds voor 2020
BeantwoordenVerwijderenEn nog 1 praktische vraag:
BeantwoordenVerwijderenDe witte steekjes in de aardbeienmuts : ingebreid of opgemaasd?
Dankjewel