Wandelen in Wenen

Als ik in Wenen ben dan wandel ik altijd veel, hier in 

Amsterdam doe ik dat veel minder, meestal ga ik op

mijn mooie rode fiets, maar in Wenen..

Dan wandel ik zo de deur uit, deze keer paste ik op een

appartement in een buurt waar ik niet eerder was, dus

er was veel nieuws te ontdekken.

Echt verdwalen kan niet want je komt altijd wel weer

een metrostation tegen, dus het enige wat je hoeft te 

onthouden is het metrostation in je buurt en je kan 

altijd weer terugreizen naar waar je begon.

Dus op een zondag vlak voor de kerst wandelde ik 

naar een kerstmarkt, gewoon om even de sfeer te proeven,

op de terugweg zag ik een piepklein leegstaand pandje,

de etalage was zomaar een meter breed.

Waarom het mij opviel was het uithangbord erboven,

Wolle, stond er op en mijn hart maakte een sprongetje

bij het idee dat dat mijn winkeltje zou zijn, en ik in

het gele gebouw erboven zou wonen..

Zo'n winkeltje met de mooiste wol, een grote tafel

in het midden waar ik zou kunnen breien en misschien

zelfs koffie en thee kunnen schenken, natuurlijk

met een hapje van het één of ander erbij.

Waar mensen zomaar naar binnen kunnen lopen om 

even een uurtje te komen handwerken en wat te kletsen.

Waar ik alle wol mooi op kleur zou leggen en wat 

helemaal van mij zou zijn, mijn eigen wolparadijsje.

Ik maak er geen plan van, want de haalbaarheid van

dit plan is nul, maar het was fijn om er over mijmeren

tijdens één van mijn wandelingen in Wenen.

Ik wens je een fijne dag

-X-