Zo bijzonder..

Soms maak je iets mee waarvan je je pas achteraf, als het 

een verhaal is geworden, realiseert hoe bijzonder het 

eigenlijk was, op het moment zelf ben je gewoon.

Afgelopen zaterdag mochten wij langskomen in de 

Musikverrein, je weet wel dat gebouw waar elk jaar, in de 

beroemde zaal van deze foto, het nieuwjaarsconcert plaats vindt.

De familie van de vriendin van mijn zoon is daar al jaren

verantwoordelijk voor de opbouw en decoratie van een bal

wat daar georganiseerd wordt, ook mijn zoon werkt mee.

Zij werken daar twee bijzonder hectische dagen om alles 

voor elkaar te krijgen en wij kwamen even kijken.

We kregen een rondleiding van de ene zaal naar de andere,

met prachtig gedekte tafels, bloemen en licht en oh de zalen zelf,

prachtig, met als hoogtepunt natuurlijk de grote zaal.

Al sinds ik een kind was keek ik naar het nieuwjaarsconcert,

met alle pracht en praal die daar bij hoort en nu zat ik zelf

in die zaal, met mijn kleinzoon die daar rondkroop en alle

pluisjes bestudeerde die daar op de grond lagen.

Hij is inmiddels 8 maanden en kan al kruipen, zitten, staan

en schaterlachen, ooh, het is zo'n lieverdje.

Ja, dat was een bijzonder moment, hoewel ik toen op ging

in dat moment zie ik nu, dat het zo'n hoogtepunt was

in het verhaal van de dingen die ik meemaakte, 

dat het een eigen hoofdstuk zal krijgen :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-