Sneeuw

Terwijl jullie in Nederland nog aan het uitwapperen zijn

van de storm is het in Wenen mooi weer, de hele tijd

eigenlijk al sinds ik hier ben, hoewel ik natuurlijk hoopte

op sneeuw en echt winterweer..

Omdat de sneeuw niet naar hier kwam bedacht mijn zoon

dat het misschien een goed idee was om dan maar de sneeuw

te gaan zoeken, zo gezegd zo gedaan en gevonden.

We reden een uurtje richting de bergen waar nog een 

lekker pak lag, ooh, het was zo prachtig, het gevoel

van de knisperende frisse lucht en het geluid van de

knerpende sneeuw onder je voeten is natuurlijk niet

in een foto te vangen.

Ondanks het feit dat ik totaal verkeerde schoenen aan had,

sneakers zonder profiel, waardoor ik al glibberend en 

steeds bijna vallend, terwijl ik ooh en aah riep, maakten

wij een prachtige wandeling over de heuvel.

(ik moet hierbij aantekenen dat ik een speciaal talent

heb om altijd precies de verkeerde schoenen aan te 

hebben, je hebt overigens niks aan dit talent, haha)

Deze foto lijkt niet helemaal scherp, ik nam hem met 

mijn telefoon en misschien kiepte ik net weer om ;-)

Het geeft wel mooi de sfeer van het pad neer, in de verte

zie je mijn zoon en zijn vriendin, Timo was voor het eerst

in een draagzak en hij vond het geweldig, hij zat er de 

meeste tijd schaterend in, zo lief.

Kortom wij hadden een heerlijke dag en oh ja wat

nog wel bijzonder was, dat vond ik althans is dat er een

kleine piste was waar mensen aan het skieen waren

(o jee waar zit de trema op het toestenbord van de Ipad?)

Nu ja, je weet wat ik bedoel, op van die lange latten de

berg af, ik zag het nog nooit eerder in het echt.

(ik zei; dat ik dat nog mee mag maken, maar volgens 

mijn zoon klonk ik nu echt als een oma, oh haha)

Het is weer een echte babbelpost geworden, ik zou nog

eindeloos door kunnen gaan, maar wie leest er nog lange

posts in deze tijden waar alles snel moet zijn en gaan.

Zie je, ik ben een echte oma geworden!

Ik wens je een fijne dag,

-X-