Dagdag

 En toen stond de deur naar Wenen toch ineens op een 

kiertje, en ben ik van plan er doorheen te glippen.

Morgen al, omdat we niet weten hoe deze hele situatie 

zich gaat ontwikkelen, ik heb ook nog geen terugreis

geboekt, het is gewoon bekijken wat het beste moment

zal zijn om weer door die halve open deur te gaan.

Ik moet zeggen dat ik de laatste twee nachten slecht heb

geslapen, mijn hoofd bleef maar malen, is het nu juist

een goed plan of helemaal niet, wat als ik daar ziek wordt,

hoe veilig is het om te reizen, en ga zo maar voort..

Ding wat zeker is dat ik hier in Amsterdam midden in 

zoals ze dat mooi zeggen 'brandhaard' zit en ik las dat 

Amsterdammers massaal niet aan de mondkapjes willen.

Dat ik daar zenuwachtig van wordt laat zich wel raden

en ik hoop dat het in Wenen allemaal wat beter geregeld is,

mondkapjes dragen is daar overigens heel gewoon geworden.

Hoe dan ook, ik kan in ieder geval wat tijd met mijn 

zoon en zijn gezin doorbrengen, ik zie er naar uit om de 

kleine lieve Timo weer te zien, verder wil ik veel

gaan wandelen en neem ik meer boeken mee dan kleren.

Ik weet dat het mij ooit gelukt is om op mijn Ipad een

blogbericht te maken, ik ben allang vergeten hoe, maar 

ik ga het proberen, lukt het niet dan duurt het even voor 

ik weer hier ben, ik weet niet precies hoe lang.

Je kan mij natuurlijk ook op Instagram volgen.

In de tussentijd wens ik je alle goeds op je pad, 

liefs van Ingrid.