gisteravond las ik nog even de reacties van gisteren
zij feliciteerde mij:
mijn blog bestond gisteren een jaar
in plaats van vandaag
ik had een Feestelijke-mijn blog-bestaat 1-jaar bericht
voorbereid
Een Dag Te Laat!
dus 366 dagen geleden, besloot ik een blog te beginnen
ik kende maar 1 blog, die van mijn zoon
Daanik vond het razend knap dat hij Zoiets kon maken
maar volgens hem was het heel makkelijk
op een gegeven moment dacht ik
ik ga het ook proberen
is leuk, kan ik aan mijn kinderen laten zien
wat ik vond en doe, gewoon kleine berichtjes voor hen
ik volgde de aanwijzingen op Blogger
probeerde allerlei namen
maar alles was al in gebruik
dus uiteindelijk probeerde ik ingthings
helemaal niet mijn eerste keuze
maar ik was al lang blij dat er Iets kon..
Ik typte een tekst
en inderdaad de tekst verscheen,op mijn blog, zonder foto
want ik wist niet waar ik die moest downloaden..
later ging ik kijken of het er Echt nog stond
kon ik mijn hele blog niet meer vinden
dus belde ik Daan : help, hoe vind ik mijn blog?
de volgende dag lukte het me om er een foto op te zetten
maar dan weer zonder tekst
maar ik was Zo trots!
de eerste maanden had ik 5 volgers
(Daan Judith, meneer de Boer en 2 bekenden)
en het Allerleukste wat me kon overkomen
was dat ik een Volger zou krijgen die ik niet zou kennen..
die kwam! echt geweldig en nog 1 en nog 1
na een maand of 2 mailde ik
Martineik kocht wel eens wat in haar winkel
of ze ergens een linkje wilde zetten
(dat vond ik eigenlijk zo eng, dat ik het Nooit meer
aan iemand gevraagd heb)
ik kon toen niet teruglinken naar haar
want ik wist niet hoe dat moest..(oh oh)
dat deed ze, en er kwamen nog meer volgers..
Jurianne was een van de eerste die mij in haar bloglijst zette
dat vond ik een Eer, niet te geloven gewoon
en vanaf toen ging het hard
ik kreeg het bloggen onder de knie
Daan gaf me een snelcursus linkjes plaatsen
en fotograferen en ik kreeg er steeds meer Lol in
ik had mij nooit kunnen voorstellen
wat het bloggen mij zou brengen
heel veel leuke contacten, opdrachtjes
(hoewel het nogal Lang duurde voordat ik er
een haakwerkje of tekening van Mezelf op durfde te zetten)
er werden aardige dingen over me gezegd
foto's van mij bij anderen geplaatst
mijn huis op Appartment Therapy...
ik kreeg heel veel mailtjes, post, (ruil) kadootjes
ik heb nog nooit iemand van al deze mensen in het Echt ontmoet
maar ik heb het gevoel
dat ik ergens Deel van ben
een aantal mensen voelt als Blog-vriend
als dat zou kunnen
een paar keer had ik een- Blog-Paniek-periode
had ik ineens het gevoel dat ik posts moest plaatsen
die Iedereen leuk vind
maar ik weet nu dat dat Onmogelijk is
ik kan het niet constant iedereen naar de zin maken..
dit is het schaap van mijn eerste blogfoto
die zoekt een Goed thuis
dus als iemand hem wil?
het is een onmogelijk schaap, heel groot (60/40 cm)
door mij gebreid van resten wol op naalden 30
rommelig in elkaar gezet, en ik doe er niks mee
hij kan niet staan een mekkert de hele dag
Weet zeker wat je doet als je een reactie achtelaat
ik vind het ook nogal zielig
als hij na ontvangst in de vuilnisbak beland..
ik heb hem Flocon, le petit (beter le Grand) mouton genoemd
naar 1 van mijn favoriete kinderboeken
ook verloot ik de slingertjes
van de bovenste foto's
ik ben niet Zo ijdel om te denken dat
iemand een Ingthings slinger wil
dus die doet niet mee
laat even een reactie achter als je mee wil loten
en voor wat, dat kan tot dinsdag
rest mij nog te zeggen tegen iedereen die volger werd
reacties achterliet, mailde, post en kadootjes stuurde
en alle anonieme lezers waar ik nooit wat van hoorde
A LOT!
-x-