Think like a Queen, now the princess is lost...

gisteren keek ik naar The Royal Wedding

van William en Kate

na wekenlang Door te zijn Gegaan

ben ik nu zo moe dat ik nergens toe kom

bovendien

ik kon wel wat huwelijks-geluk gebruiken

het zag er allemaal prachtig uit

maar echt Blij vond ik ze niet

maar dat kan natuurlijk ook liggen

aan mijn blik op de wereld

op het moment..

vandaag is onze Koningin jarig

we rollen van het ene koninklijke feestje in het andere

normaal vind ik dit een dag om naar uit te zien

maar ik heb mijn Feest-knop nog niet gevonden

zelfs het idee van een rommelmarkt

fleurt mij niet bijzonder op

toch ga ik er naar toe

met een vriendin

gewoon omdat ik verlang naar Gewoon..

net als Beatrix wil ik ook wat lintjes uitdelen

aan mensen waar ik van hou en die ik 

misschien nu wel meer dan ooit nodig heb,

gewoon als kleine blijk van waardering

om (nogmaals ) dank je te zeggen

Voor Alles

dus, ook namens The Princess,

hoewel niet te vinden, een lintje voor:

Daan, Judith, Femke, Hans, Sophia, Engelien

en Ingrid (niet ikzelf) Resi

en natuurlijk ook Julia, Ivo en Guusje

iedereen weet wel zo ongeveer waarvoor

verder wil ik bijzondere dank uitspreken

aan Roos, Anna, Julie, Aukje, Jolanda, Carmel,

 Jurianne, en ALLE mensen die mij virtueel

 bijstaan in wat ik maar zal noemen

Deze Bijzondere Periode..

' think like a Queen

a Queen is not afraid of failure

failure is an other steppingstone to Greatness'

-O Winfrey-

lang leve de koningin

fijne dag, allen

xxx

nb, je kan vandaag en morgen nog bieden op de
door mij gehaakte deken (zie bericht van maandag)

This week I saw..

een heleboel vlaggetjes voor koninginnedag

maar de Princess of ThreeWays

kon ik nergens vinden..

deze week is een initiatief van Roos en Daan

net als elke week geef ik mijn tekening weg

aan iemand die dat leuk vind

laat even een reactie achter als dat zo is

de tekening van vorige week gaat naar Miriam

mail even je adres als je wil

dan stuur ik hem op.

Eleven years..

op deze foto ben ik 11 jaar

ik zou nog wel even 11 jaar willen zijn

toen ik niet kon wachten om groot te worden

dan zou het feest pas echt beginnen

dan zou ik mode ontwerpster zijn

want ik hield van mooie jurken tekenen

dan zou ik de wereld gaan ontdekken

en huppelend door het leven gaan

(ik had geen idee dat volwassenen

het gek vinden om te huppelen..)

dan zou ik een lieve (knappe) man hebben

die van mij hield, van mij alleen

die me zou behandelen als een prinses

en altijd bloemen meenam

dan woonde ik in een wit huis

overgroeid met rode rozen

en speelden onze blije kinderen op het grasveld

 dan zou ik alleen maar ijs met chocolade eten

met vooral veel slagroom erop

dan zou het leven goed zijn

dan zou ik nooit meer huilen

dan zou de lucht altijd blauw zijn

maar ik ben geen 11 meer

en het regent

maar als ik kijk naar dat meisje op de foto

dan weet ik

dat zij nog Ergens diep van binnen 

in mij zit..

It's a long way to Tipparary*, or where-ever

*Iers lied uit 1912 over het verlangen van 

de soldaten tijdens de oorlog naar huis

dat heb ik ook:

het verlangen om gewoon naar Huis te gaan

waar het veilig is, jouw plek 

dit was mijn huis

maar zo voelt het niet meer

het voelt leeg

een huis waar je alleen bent 

maar je weet dat er iemand thuiskomt

is heerlijk

een huis waar je alleen bent

omdat iemand niet meer thuis wil komen

is vreselijk..(ik kan niet anders zeggen..)

overal staan dozen

stapels, waarvan ik niet weet wat ik er mee moet

ik heb ook geen idee wanneer

ik ze weer uit zal pakken, en vooral waar

spullen die zo verbonden zijn met Hier

dat ik niet eens weet of ik ze nog wel wil hebben

soms doe ik net even of alles normaal is

dat ik dit niet achter me moet laten

en kijk ik even niet naar boven

waar donkere wolken zich samenpakken..

dit is de Cirrus

ik zie er meer een engelen-vleugel in

hij bestaat uit ijskristallen

eigenlijk kijk je dus naar een sneeuwbuitje

op zo'n 12 kilometer hoogte

hij verschijnt aan de hemel bij mooi weer

maar is eigenlijk altijd een voorbode

van Slecht weer en Regen

dat is hoe ik me voel als ik hier zo zit

ik kan wel doen alsof het mooi weer is

maar eigenlijk weet ik 

dat het slechte weer Al daar is

en dat het nog lang en hard zal blijven regenen

It's a long way to Tipparary

it's a long way to go...

Sweeping up the pieces

ik ben mijn kantoor/werkkamer

aan het opruimen

nou kon dat altijd wel een opruim-beurt gebruiken

want ik ben een verzamelaar

maar nu moet ik selecteren

wat gaat weg, wat gaat mee

en er moet heel veel weg

want ik kan onmogelijk alles meenemen

zoveel ruimte krijg ik nooit meer

vorige week bood ik al een doos lapjes

aan voor de hoogste bieder

de lapjes zijn voor Ria

die een fantastisch bod deed

ze gaan vandaag op de post

 iedereen die een bod deed: bedankt

nu ik over de twijfel heen ben

of Zoiets wel Kan op je blog

ga ik elke maandag dat ik hier nog ben

(dat zijn er nog ongeveer 4)

iets aanbieden

daar zit zeker nog een keer een doos lapjes bij

en misschien een doos met dingetjes die op 

mijn blog te zien waren (goed idee?)

deze week is dat de eerste deken

die ik ooit haakte

waarmee ik het plezier terugvond in handwerken

met liefde gemaakt

en er zitten ongelofelijk veel uren in

(wat denk je van het Afkanten?)

hij is 155 bij 225 centimeter

het lila is een mengsel van wol en katoen

de kleurtjes van katoen

dat lila is natuurlijk wel een aparte kleur

 en ook niet iedereen zal het mooi vinden

maar daar had ik toen toevallig veel van..

ga nou niet vragen of ik het niet erg vind

om de deken weg te doen

er worden momenteel veel grotere verliezen geleden

dus die deken maakt me niet zoveel uit

bovendien is het misschien een stimulans

om eindelijk weer eens te gaan haken 

ik kan er maar niet toe komen...

een deel van de opbrengst

gaat net als vorige week naar het KWF

het geld van vorige week is al gestort

dus:

als je graag een echte Ingthings (ha)

deken wil, doe een bod

vrijdag kijk ik wat het hoogste bod is..

bij voorbaat dank!

Easter in Threeways..(no chocolate eggs here)

het was even helemaal aan mij

voorbijgegaan dat het Pasen was

dit weekend

dat bedacht ik me zaterdag

in de auto naar Amsterdam

zo heb ik bijvoorbeeld helemaal geen

extra boodschappen gedaan

gelukkig was er s' avonds

nog wel een benzinepomp open

terwijl ik dit typ denk ik

oei, dat klinkt wel heel ergs sneu..

dat valt reuze mee

maar ik ben gewoon een beetje vergeten om te eten,

de afgelopen weken

zo ken ik mensen die ten tijde van crisis

juist heel veel gaan eten

rosétjes gaan drinken in de zon

of biefstuk gaan bakken

ik ben meer

ik-kan-geen-hap-door-mijn-keel-krijgen-type

het is ook zo ongeveer de meest gestelde vraag

eet je wel?

ja hoor (een beetje)

ik zal deze paasdagen dus maar labelen

als Basic (dat klinkt tenminste als een keuze)

geen paaseieren in de tuin hier

wel heb ik nog een reep chocolade

met gouden opdruk

die Julia mij stuurde uit Wenen..

toen ik dat lieve pakje kreeg

moest denken aan het kaartje wat hier

aan de muur hing (en wat ik erg grappig vond):

Things are getting worse

Please send chocolate

zij deed dat, en terwijl ik ergens op deze dag

chocola zal eten in de zon

zal ik denken:

Thanks for the chocolate

I am already feeling better!

xxx

Oh Happy Day

-Daan en Julia- 

gisteren werd mijn broer 50

zijn vrouw had een verrassingsfeestje georganiseerd

ik was helemaal niet van plan om te gaan

ik sta niet echt in de feest-stand

en had ook niet echt zin zo ver te rijden, alleen

maar ik had toch het gevoel dat ik erbij wilde zijn, voor hem

uiteindelijk vroeg ik een vriendin mee

deed mijn haar los

(dat was zo'n 15 jaar geleden!)

deed een feestelijke jurk aan

we haalden Judith op in Breda

iedereen was aangenaam verrast, dat ik er toch was

kreeg heel veel complimenten

dat ik er zo goed uitzag(!)

en ik had een Fantastische dag

zag mensen die ik jaren niet sprak

we aten heerlijk

maar we hadden vooral Ongelofelijk veel plezier

het voelde als een dag vakantie

Van Mezelf

ben in tijden niet zo Blij geweest

voelde me bevoorrecht

bedankt Lieve mensen..

xxx

Knowing..(and a happy easter)

have al lovely, sunny weekend

(and don't eat to much eggs!)

xx

This week I saw..

dat liefde niet aan de bomen groeit
-misschien als je heel goed zoekt-

maar wel heel veel groene blaadjes..

deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan

daar ook linkjes van andere deelnemers

net als elke week geef ik mijn tekening/collage weg

aan iemand die dat leuk vind

laat even een reactie achter als dat zo is

de tekening van vorige week gaat naar
Silly old suitcase
(als je je adres even wil mailen, stuur ik m op)

The grass is greener..

gisteren maaide ik het gras

dat is op zich niks bijzonders

maar dat deed ik nooit

nu ik hier zo alleen ben

moet ik ineens allerlei dingen doen

die ik nooit deed

daar kan ik (weer) huilerig over gaan doen

maar ik ben vastbesloten Alles aan te pakken

ik ben 2 uur bezig geweest

als het een filmpje was geweest :

-vrouw maait gras-

had ik het vast heel geestig gevonden,

ze wist niet hoe de maaier aanmoest

(ze bleef maar proberen)

snoer tekort

(eindeloze zoektocht naar een verlengsnoer)

het gedoe om Niet over het snoer te rijden

(waarom ligt het steeds precies in de weg)

kris kras rondrijden

(hoe krijg je in vredsnaam mooie rechte banen)

en wat doe je uiteindelijk met de rafelige randen?

(gewoon zo laten, niks meer aan doen)

kortom

ik kan moeilijk beoordelen of het gras

er nu beter of slechter uitziet

na mijn verwoede-maai-poging

maar hé, ik heb het geprobeerd

ik gaf niet op

en zoals Daan en ik vaak tegen elkaar zeggen

als we een

-we klagen maar eens lekker over alles-

telefoongesprek hebben ;

Zo Ploeteren Wij Voort...

(ik laat het grasveld en alle dozen maar eens even

voor wat ze zijn

ik ga naar Buiten)

xx

nb. ik heb wat oude foto's gebruikt

ik had het namelijk veel te druk om te fotograferen ;)

Cleaning up the mess..

nu ik ongewild in de Opruimstand sta

en ik onmogelijk Alles mee kan nemen

waar ik ook naar toe ga

dacht ik, er moet maar eens wat weg

nu kom ik om in de stoffen

en zoals inmiddels welbekend ben ik geen geduldige naaister

en Nu al helemaal niet...

dus eerst dacht ik, ik zet wat op Marktplaats

maar bedacht me later dat onder mijn lezers

veel enthousiaste- lapjes-liefhebbers zijn

en misschien is dit wel een enorme misser

(maar ik heb toch alle ongeschreven blog regels

van happy-living al verbroken,

bovendien zet ik werkelijk vraagtekens

bij mijn beoordelingsvermogen in het algemeen)

dus ik dacht ik veil ze gewoon op mijn blog

zie het als een soort service

(als ik geen reacties krijg, neem ik het zoals het komt

en kan ik ze altijd nog op MP zetten..)

dus:

30 lapjes

ruim 30 meter stof

gebruikt en ongebruikt
meest vintage, sommige nieuw

allemaal in goede staat

voor de hoogste bieder

over een dag of 5 kijk ik hoe het ervoor staat

ik zal 25 % van de eventuele opbrengst

overmaken naar het KWF-kanker-fonds

als eerbetoon aan de man van Roos, Jeannette

en een ieder die met die vreselijke ziekte te maken heeft...

alvast bedankt voor je eventuele bod

(en alleen bieden als je het echt leuk vind!)

waarschijnlijk zal ik op het moment dat ik op

bericht plaatsen druk denken:

wat heb je nou toch gedaan

Maar zoals een goede raadgever in deze tijd zei

niks is meer Normaal op het moment

dus doe wat je voelt..

bij deze...!

Birds and a blue sky..

ik ben heel erg op zoek naar mijn Normale Zelf

en ik voeg elke dag weer iets 'gewoons' toe

vogels vouwen is zoiets

het was goed om bezig te zijn

met al die lieve reacties in gedachten

bedankt daarvoor

ik heb 12 setjes gemaakt

ze gaan naar: (volstrekt willekeurig)

Cri cri -Tuur

Baukje - Sigrid

Miriam - Gracie

Mijk  - Linda

Pien - Haakzaken

Barbara - Mariëlle

Als jullie even je adres willen mailen

vliegen ze jullie kant op

ps1Ik loop nog steeds hopeloos achter met

het beantwoorden van mijn mail

maar ik heb alles met aandacht gelezen

en ik waardeer het zeer

ps2. Meiden van het Round Robin Project

echt heel erg bedankt voor de prachtige post!

ps3.Wat ruikt het buiten ongelofelijk lekker, vind je niet?

maak er wat moois van, op deze prachtige dag

xx

Kantelpunt/ Turning Point

in de onwaarschijnlijke idylle

die de tuin in Driewegen nu is

(fluitende vogels, bloesem, ontluikende planten)

overdacht ik gisteren dat dit natuurlijk niet

de eerste keer is dat mijn leven

een andere wending neemt

een Kantelpunt, dat woord schoot me te binnen

kantelpunten...

soms groots, feestelijk en Welkom

zoals de geboorte van mijn kinderen

soms weloverwogen zoals verhuizingen

het kiezen van een baan

soms zo klein dat je je niet realiseerde

dat er een verandering gaande was

soms pijnlijk, maar wel met het idee...

dat het moest

maar het allermoeilijkst zijn de

kantelpunten

die je niet zelf kiest

(en in dit geval nogal Allesomvattend zijn)

terugkijkend op al die Kantelpunten

hier op het grasveld, tussen de madeliefjes

kan ik niet anders dan constateren

dat er dingen verloren zijn gegaan

maar ook veel is Gewonnen

dat je eigenlijk altijd pas achteraf

kan zien of het goed of niet was

maar wel dat er altijd een nieuw evenwicht ontstond

en daar hou ik mij aan Vast

tijdens deze vrije val

en dat het uiteindelijk misschien wel

een Kantelpunt ten goede was..

Take good care..

zul je voorzichtig zijn

ik weet wel dat je maar een boodschap doet

en dat je niet gekleed bent

voor een lange reis

je kus is licht

je blik gericht

en vredig zijn je handen

maar achter deze hoek

een werelddeel

achter dit ogenblik een zee van tijd

zul je voorzichtig zijn

-A.Morriën-

Soap, boots and boxes..

nu mijn leven (en blog) veranderd lijkt te zijn

in een slechte soap

heb ik soms ineens de behoefte om de

tv uit te doen

en iets Anders te gaan doen, iets gewoons

dus ging ik gisteren naar een rommelmarkt

ik zag heel veel dingen die ik

normaal graag zou kopen

maar ik moet juist spullen wegdoen,

mijn gevoel daarentegen kan wel oppepper gebruiken

dus ik kocht dit vest, niet iets wat ik normaal zou dragen

en wat ook niet echt hip lijkt

maar ik kreeg er zo'n:

-ik ga gezellig appeltaarten bakken,

de moestuin wieden

en dan met een handwerkje naar de

ondergaande zon kijken

alles komt goed -

gevoel van....

en een paar nauwelijks gedragen laarzen

die zijn meer in de categorie

-ik ga de boel wel eens even regelen hier-

(liefst in combinatie met een geruite blouse

om het gevoel te versterken..)

daadkracht en zachtheid,

precies wat ik nodig heb..

redelijk tevreden vertrok ik van de markt

tot zover het alles leek even gewoon gedeelte,

ik moest ook dozen hebben

om verder in te pakken

en mij werd pijnlijk duidelijk:

je kan de soap op tv wel uizetten

maar in het Echte leven niet..

C'est le ton qui fait la musique..

ik was (ben) een makkelijke moeder

(volgens anderen vaak iets Te makkelijk)

ik luisterde naar mijn kinderen

en er mocht veel, binnen redelijke grenzen

ik was (ben) altijd in voor goede argumenten

en een groot voorstander van
 Overleg en Compromissen sluiten

alles bepalend is voor mij de Toon waarop

dingen gezegd worden..

Daan zei vaak al, als hij iets zei

en naar mijn gezicht keek:

oh, de toon bevalt je zeker niet...

gisteren werd ik wakker

en voor het eerst had ik het gevoel dat ik niet meer

rondzweefde

in een soort onwerkelijke

 ik-ben-er-wel-maar-ook-niet-echt-bubbel

ik ben Geland

er is ongemerkt iets nieuws over mij gekomen..

ik zal niet zeggen razernij

maar wel een soort vastbesloten gevoel

dat ik me niet Zomaar

in de vuilnisbak laat kieperen..

dus:

ik ging naar de kapper

(dat lijkt niet bijzonder maar dat deed ik nooit

ik knipte gewoon zelf de punten eraf)

wandelde in de zon

kocht een bos tulpen

zag dat de bomen ineens Groen waren

(wanneer is dat gebeurd?)

zong hardop mee in de auto..

(and now my heart stumbles on things I don't know)

en bedacht me dat ik mezelf als een Redelijk iemand beschouw

dat ik graag wil begrijpen

wat anderen drijft

meningen te horen, nieuwe overwegingen te maken

en mijn fouten toe te geven

(dat zijn er ongetwijfeld vele..)

maar Ergens houdt dat op

en dat is hier en nu

om het over deze hele ontstane situatie

gewoon maar Bot te zeggen

de Toon bevalt me niet...

This week I saw

een TranenDal

(maar er stonden wel wat Franse huisjes in)

deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan

daar ook linkjes van anderen die meedoen

'normaal' geef ik mijn tekening weg

-als je er op klikt zie je m groter-

aan iemand die dat leuk vind

maar dat waren  Happy-plaatjes

ik kan me niet voorstellen dat iemand

zit te wachten op een tranendal

zie maar, ik wil m best opsturen..

10 things that brightened up my day..

* kleine rituelen

* reacties op mijn blog

* het boek: De maakbaarheid van het geluk

gekregen per post: geadresseerd aan Mama van Judith

* een museumjaarkaart, om Mooie dingen te gaan zien

van Daan en Julia

*  koffie

misschien iets teveel..

* de poes op mijn hoofdkussen

normaal mag dat niet maar ach..

* seringen in de tuin

* madeliefjes in het grasveld

* post en heel veel mailtjes

* mensen die voor de 100ste keer geduldig

naar mij luisteren en meedenken

op naar de volgende 10..

Have a Wonderful Day

xx

Letting go (how?)

ik ben nog nooit zo Mindfull

(hoewel dat waarschijnlijk niet het goede woord is)

geweest als de laatste -bijna- 2 weken

ik ben volledig opgegaan in mijn gedachten

de vraag waarom, Wat nu en dit gebeurd toch niet echt..

ik heb geen televisie gekeken

geen krant gelezen

geen muziek geluisterd, helemaal geen muziek..

als ik me voor deze periode

me Zo had kunnen focussen

op iets positiefs

was ik tot Veel gekomen

alles wat mijn leven vorm gaf

relatie, huis, atelier, b&b

een leven wat ik dacht te hebben

 WEG

dit is loslaten met hoofdletters

ik heb geen fundament meer

ik zweef rond boven de puinhopen

elke mogelijk oplossing waar ik me aan vast hou

lijkt iets later weer vervlogen

en ik Weet wel, dat alles doorgaat

dat er onbeschrijfelijk veel groter Leed is dan het mijne

 dat zich uiteindelijk wel een oplossing

zal ontvouwen

ik zou alleen zo graag willen dat ik het zou

voelen..

Rain, circles (and mini give-away to say Thank you)

het regende gisteravond toen ik in bed lag

ik hou van de tikkende regen op het dakraam

het heeft iets gezelligs

toch kon ik niet slapen

ik dacht in dezelfde malende cirkel

als de afgelopen tijd

en ik Weet wel dat ik er niks aan heb

maar ik kan het niet stopzetten

ik wou werkelijk dat ik een Uit-knop had

toch is er langzaam

en haast onopgemerkt

een nieuwe gedachte in de cirkel geslopen

eigenlijk mede danzij jullie

(ik ben zo blij dat ik ben blijven bloggen

-op aandringen van mijn kinderen-

veel mensen zeggen : stop er toch mee

je hebt al genoeg aan je hoofd,

maar in deze dagen waar niets meer is

zoals het was, is dat de enige routine die ik nog heb..)

de nieuwe gedachte: over wat hierna

dat er Mogelijkheden zijn

ik heb veel lieve aanbiedingen  en ideeën gekregen

ik kreeg daardoor het gevoel

dat er mensen zijn die meedenken

als je het vraagt

en dat het Uiteindelijk wel goed zal komen..

door dat idee

ben ik gisteren vogels gaan vouwen

(ik moet eigenlijk kasten leeghalen)

maar ik hoorde mezelf zeggen

van vouwen word je kalm

kan je je gedachten ordenen

dus  Doe het dan

en ik wil graag 10 setjes van 10 vogels weggeven

als Dank

-oude foto, ik sta nog niet helemaal

in de 'ik- ga- gezellig- foto's- maken- stand'-

ik kan natuurlijk niet iedereen een setje geven

ik zou op een berg moeten gaan zitten en weken vouwen

(verleidelijk idee dat wel)

maar het is een gebaar

laat even een reactie achter als je graag een setje wil

en denk nu niet: dat arme mens

gaat ze ook nog vouwen en dat weggeven

uiteindelijk doe ik het voor Mezelf

een kleine vertrouwde routine erbij

 even Gedachtenloos zijn

(en delen geeft me gewoon een goed gevoel!)

ik verloot ze over een week

(if you like to receive 10 folded cranes,

please leave a comment, thank you)